Απεβίωσε ο Υποστράτηγος ε.α Δουράτσος Γεώργιος, 12 Νοεμβρίου 1981

Στις 12 Νοεμβρίου 1981, απεβίωσε ο Υποστράτηγος ε.α  Δουράτσος Γεώργιος,  σε ηλικία 87 ετών και ετάφη -με στρατιωτικές τιμές- στο Κοιμητήριο του Καθολικού Ιερού Ναού του Αγίου Λουκά Ηρακλείου Αττικής. Το 2022 τα οστά του Ήρωα επέστρεψαν στην πατρίδα του την Σύρο.

Μέχρι και την αποστρατεία του ο Δουράτσος έζησε κοντά στην οικογένεια του αδελφού του, Αντώνη, και των ανιψιών του μιας και ο ίδιος δεν παντρεύτηκε ποτέ. Στην Σύρο ήταν ελάχιστα γνωστός καθώς εκεί επέστρεψε ελάχιστες φορές μετά το 1912 και την αναχώρηση του από το νησί. Ενταφιάστηκε με πλήρεις στρατιωτικές τιμές στο Κοιμητήριο του καθολικού ναού Αγίου Λουκά στο Ηράκλειο Αττικής. Το 1985 τα οστά του μεταφέρθηκαν στον οικογενειακό τάφο του αδελφού του Αντωνίου στο νεκροταφείο Αναστάσεως του Πειραιά για να επιστραφούν στις 23 Οκτωβρίου 2005 σε θυρίδα στο Καθολικό νεκροταφείο του Παλαιού Ηρακλείου Αττικής, ενώ στις 10 Απριλίου 2022 έγινε η μετακομιδή τους στη Σύρο. 

Υποστράτηγος ε.α.

Γεώργιος Δουράτσος

Διοικητής Οχυρού Ρούπελ

(Απρίλιος 1941)

15 Αυγούστου 1894 – 12 Νοέμβριου 1981

Βιογραφικό

Πατέρας του ήταν ο Κάρολος Αντων. Δουράτσος, που εργαζόταν ως μηχανικός στο εργοστάσιο σμυρίδος του Γεωργίου Βαμβακάρη στην Άνω Σύρο, και μητέρα του η Ελπίδα Δουράτσου (το γένος Μάρκου Βακονδίου), των οποίων ο Γεώργιος ήταν ένα από τα έντεκα παιδιά τους, δέκα αγόρια και ένα κορίτσι, από τα οποία επέζησαν 7 αγόρια και το κορίτσι, η Θηρεσία. Μεταξύ των αδελφών του ήταν ο πρωτότοκος Αντώνιος, γιατρός στον Πειραιά, ο Μάρκος, γνωστός στη Σύρο ως ο γιατρός της φιλανθρωπίας που πέθανε το 1988 και στη μνήμη του είναι αφιερωμένες δύο πλατείες στην Ερμούπολη και στην Άνω Σύρο και ο Λάζαρος, ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας που ιερούργησε και δίδαξε για πολλά χρόνια στο Τορίνο της Ιταλίας.

Ο Γεώργιος παρακολούθησε τα μαθήματα της Βασικής και κάποιες από τις τάξεις της Μέσης Εκπαίδευσης στη Σύρο. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κοντά στον αδελφό του, γιατρό Αντώνη Δουράτσο, και αποφοίτησε από τη Λεόντειο Σχολή στη Νέα Σμύρνη. Το 1912, τον χρόνο που αποφοίτησε από τη Λεόντειο, γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδι-στριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως παράλληλα φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και τελικά επέλεξε την στρατιωτική σταδιοδρομία. Στις 15 Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους ο Γεώργιος Δουράτσος ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού.

Πολεμική δράση

Συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Α’ Π.Π. στη Μακεδονία, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και παρασημοφορήθηκε για την δράση του.

Την περίοδο του μεσοπολέμου έως την κήρυξη του Β’ Π.Π. διατέλεσε:

Υποδιοικητής του κέντρου Βασικής, Εκπαιδεύσεως Τριπόλεως,

Διοικητής της 37ης Ταξιαρχίας,

Διοικητής του Κέντρου Βασικής Εκπαιδεύσεως Λαμίας,

Διοικητής Τεχνικής Σχολής Εκπαιδεύσεως Καρδίτσας,

Αρχηγός του B’ και Γ’ Κλάδου του Α’ Σώματος Στρατού

Μεταπολεμική περίοδος

Μετά την απελευθέρωση της χώρας και την ανασυγκρότηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων επανήλθε στις τάξεις του Στρατεύματος και από το 1945 μέχρι το 1949 πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του συμμοριτοπολέμου, διοικώντας διάφορες στρατιωτικές μονάδες Πεζικού, ενώ με το βαθμό του Ταξιάρχου του ανατέθηκε η Στρατιωτική Διοίκηση της 37ης Ταξιαρχίας Δυτικής Μακεδονίας και συμμετείχε στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της τελευταίας φάσεως κατά των κομμουνιστών ανταρτών με απόλυτη επιτυχία.

Ο Δουράτσος ήταν απόφοιτος των Σχολών: Μέσων Συνδέσμων και Διαβιβάσεων, Βολής και Οπλισμού, Εφαρμογής Πεζικού, Εφαρμογής Πεζικού Ταγματαρχών και Λοχαγών, της Σχολής Επιτελών και του Κέντρου Χημικού Πολέμου. Αποστρατεύθηκε το 1950 με τον βαθμό του Υποστράτηγου.

Τιμητικές διακρίσεις

Μετάλλιο της νίκης Ευρωπαϊκού Πολέμου 1914-1918

Αριστείο Ανδρείας επιχειρήσεων Μικράς Ασίας

Αριστείο Ανδρείας επιχειρήσεων Οχυρού Ρούπελ

Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας

Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων Οχυρού Ρούπελ

Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων επιχειρήσεων (1941)

Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως

Αριστεία Ανδρείας Επιχειρήσεων Οχυρών (1941)

Παράσημο Φοίνικος Βασιλέως Γεωργίου B’

Χρυσούς Σταυρός Βασιλέως Γεώργιου Α’