Αποχώρησε από τη Νομαρχία Σερρών ο νομάρχης Γιώργος Τσελίκας, 8 Δεκεμβρίου 1951

Γιώργος Τσελίκας (1951-1954)

Στις 8 Δεκεμβρίου 1951, αποχώρησε από τη Νομαρχία Σερρών ο νομάρχης Γιώργος Τσελίκας, ολοκληρώνοντας τη θητεία του που είχε ξεκινήσει στις 22 Σεπτεμβρίου 1949 (μετέβη στις Σέρρες στις 23)  και τέλειωσε την 1η Δεκεμβρίου 1951. Στη θέση του διορίστηκε ο Ιωάννης Γκότσης, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του νομάρχη. 

Γεώργιος Τσελίκας

Ο Γεώργιος Λ. Τσελίκας (1896 - 10 Δεκεμβρίου 1981) ήταν Έλληνας δικηγόρος και νομάρχης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1896 στο Ορτάκιοϊ Βόρειας Θράκης της Αδριανούπολης στη Θράκη, γιος του Λάμπρου Τσελίκα. Σπούδασε νομικά στη Λειψία. 

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 21/9/1949, Σελίδα: 4

Το 1949 διορίστηκε Νομάρχης Σερρών, θέση στην οποία υπηρέτησε ως το 1951. Έπειτα διορίστηκε Νομάρχης Χαλκιδικής το 1952 και παρέμεινε νομάρχης ως το 1954, αν και το έργο του ήταν δυσχερές εξαιτίας της διένεξής του με τον τοπικό Τύπο. Ήταν συνεργάτης με την Εστία Νέας Σμύρνης και μετέφρασε κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Πέθανε σε ηλικία 85 ετών τον Δεκέμβριο του 1981 και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό του νεκροταφείου Νέας Σμύρνης στις 11 Δεκεμβρίου. Με τη σύζυγό του, Ελένη, απέκτησε παιδιά.

Ιωάννης Γκότσης

Ο Ιωάννης Γκότσης του Ευσταθίου (1912 - 5 Φεβρουαρίου 1988) ήταν Έλληνας δικηγόρος και νομάρχης.

Διορίστηκε Έπαρχος Ελασσόνας το 1943.Διέφερε από τους προκατόχους του κατοχικούς νομάρχες και ήταν κατοχικός, αλλά «πρώτος και άριστος το ήθος», το οποίο κράτησε ο ίδιος ψηλά, όπως και τη γαλανόλευκη, την οποία ο προκάτοχός του «εποδοπάτησε», σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής. Συνετέλεσε στο να επαναποκτηθεί η Παιδαγωγική Ακαδημία της Λάρισας, η οποία είχε επιταχθεί από τους Ναζί. 

Τον Μάρτιο του 1945 ζήτησε ο ίδιος τη νόμιμη εκκαθάριση της θέσης του, με «αυτομήνυση». Κατόπιν αυτού, εκδόθηκε το υπ' αρ. 9 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, το οποίο τον απήλλαξε αλλά παράλληλα «εξύμνησε τη στάση του και την εν γένει πολιτεία του στη διάρκεια της Κατοχής.

Το 1949 διορίστηκε Νομάρχης Κοζάνης και στη συνέχεια μετατέθηκε στις Σέρρες (Φεβρουάριος 1952) και στην Αιτωλοακαρνανία (Οκτώβριος 1953). Το 1954 απολύθηκε μαζί με άλλους νομάρχες, λόγω του ότι καταργήθηκε ο θεσμός των υπηρεσιακών νομαρχών, ενώ τον Φεβρουάριο του 1955, με την επαναφορά του θεσμού των υπηρεσιακών νομαρχών, τοποθετήθηκε Νομάρχης Θεσπρωτίας. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Νομάρχης Λευκάδας ως τα τέλη του 1959, οπότε παραιτήθηκε. Το 1964 διορίστηκε Νομάρχης Σερρών για δεύτερη φορά (θητεία από τις 10 Ιουνίου ως τις 18 Νοεμβρίου 1964) και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς Νομάρχης Ιωαννίνων. Το 1965 διορίστηκε ξανά Νομάρχης Λάρισας και Νομάρχης Αχαΐας. Το 1965 πάλι διορίστηκε Νομάρχης Κιλκίς, ως το 1966.

Θάνατος και τιμές

Για τις υπηρεσίες του τιμήθηκε με τον Σταυρό των Ταξιαρχών του Φοίνικα.

Πέθανε συνταξιούχος, τον Φεβρουάριο του 1988, σε ηλικία 76 ετών και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό του Αγίου Ισιδώρου στο Β΄ Κοιμητήριο Πατησίων. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Γκότση και είχαν 2 γιους, τον Κώστα και το Στάθη.