Όσιος Παύλος ο εκ Ρωσίας, 10 Ιανουαρίου

Ο Όσιος Παύλος της Ομπνόρα γεννήθηκε στη Μόσχα περί το έτος 1317 μ.Χ. Η αγάπη του προς το μοναχικό βίο οδήγησε τα βήματά του σε μονή της περιοχής Πριλούκι της Ρωσίας. Στους ασκητικούς του αγώνες μιμήθηκε τον Άγιο Σέργιο του Ραντονέζ και έγινε από τους πιο ονομαστούς και αγαπημένους στάρετς (Γέροντες) της Ρωσίας. Ο Όσιος Παύλος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1429 σε ηλικία 112 ετών.

Βιογραφία

Ο Άγιος Παύλος του Ομπνόρα, διακεκριμένος μαθητής του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ, γεννήθηκε στη Μόσχα το έτος 1317. Από τη νεότητά του ξεχώρισε για την ευσέβειά του και την καλοσύνη του προς τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Οι πλούσιοι γονείς του τον προετοίμαζαν για κοσμική ζωή, αλλά σε ηλικία είκοσι δύο ετών εγκατέλειψε κρυφά το πατρικό του σπίτι και έγινε μοναχός στη Μονή της Γεννήσεως στη Βόλγα (στην επισκοπή του Γιαροσλάβ).

Από εκεί, ο Παύλος μεταφέρθηκε στη Μονή της Αγίας Τριάδας, κοντά στον Άγιο Σεργίο του Ραντονέζ, όπου πέρασε αρκετά χρόνια ως μαθητής του, υπακούοντας στον Άγιο Γέροντα σε όλα. Με την ευλογία του Αγίου Σεργίου, εγκαταστάθηκε σε μικρή απόσταση από τη μονή, σε ξεχωριστό κελί, όπου έζησε δεκαπέντε χρόνια ως ερημίτης. Αφού ζήτησε την ευλογία του Αγίου Σεργίου να αποσυρθεί στην έρημο για έναν ήσυχο και μοναχικό βίο, ο Άγιος Παύλος περιπλανήθηκε για πολύ καιρό αναζητώντας μέρος απομόνωσης. Περιπλανήθηκε σε πολλές περιοχές της ερήμου, ενώ συναναστράφηκε τον Άγιο Αβραάμ του Τσούχλομα (20 Ιουλίου) και τελικά εγκαταστάθηκε στο δάσος του Κομέλ.

Στον ποταμό Γκριάζοβιτσα, σε μια κουφάλα μιας παλιάς φλαμουριάς, ο μοναχός κατασκεύασε ένα μικρό κελί και έζησε εκεί για τρία χρόνια σε πλήρη σιωπή, «μη δίνοντας ανάπαυση στο σώμα του, για να λάβει μελλοντική ανάπαυση». Στη συνέχεια, μετακινήθηκε στον ποταμό Νούρμα, όπου έχτισε μια καλύβα και έσκαψε ένα πηγάδι, περνώντας τις ημέρες του σε αγρυπνία και προσευχή.

Πέντε ημέρες την εβδομάδα νήστευε εντελώς, ενώ μόνο το Σάββατο και την Κυριακή έτρωγε λίγο ψωμί και νερό. Η φήμη του ερημίτη εξαπλώθηκε, και πολλοί που αναζητούσαν πνευματική καθοδήγηση άρχισαν να τον επισκέπτονται. Παρά την αγάπη του για τη μοναχική ζωή, ο Άγιος Παύλος ποτέ δεν αρνήθηκε πνευματική παρηγοριά και καθοδήγηση σε κανέναν. Επισκέφθηκε επίσης τον Άγιο Σεργίο του Νούρμα (7 Οκτωβρίου), ο οποίος αναζητούσε απομόνωση με την ευλογία του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ και πέρασε κι εκείνος ασκητική ζωή σε αυτές τις περιοχές.

Με την ευλογία του Αγίου Σεργίου και τη συμφωνία του Μητροπολίτη Φωτίου, ο Άγιος Παύλος έχτισε την εκκλησία της Αγίας Τριάδας το 1414, γύρω από την οποία αναπτύχθηκε μοναστήρι (το οποίο αργότερα ονομάστηκε Μονή του Αγίου Παύλου του Ομπνόρα). Έχοντας γράψει αυστηρό μοναστικό Κανόνα για τους αδελφούς, ο Άγιος Παύλος ανέθεσε την καθοδήγηση της νέας μονής στον μαθητή του Αλέξιο, ενώ ο ίδιος συνέχισε να ζει σε ένα απομονωμένο κελί σε έναν λόφο. Παρέμενε πάντοτε διαθέσιμος και καλός σύμβουλος για όποιον χρειαζόταν τη βοήθειά του. Ο Άγιος Παύλος πέθανε σε ηλικία 112 ετών. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Αδελφοί, να έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλον και να τηρείτε τον κανόνα της μοναστικής κοινότητας».

Ο Βίος του Αγίου γράφτηκε περίπου το 1546, και η αγιοποίησή του έγινε το 1547.

Λειτουργικά κείμενα

Τροπάριον – Ήχος Α’
Φλεγόμενος θείω έρωτι εκ νεότητος, όσιε Παύλε, και καταφρονήσας των επιγείων ελκυσμών, ηγάπησας μόνον τον Χριστόν· / και δι’ Αυτού κατώκησας εις την εσωτέραν έρημον / και συμβίωσας μετά των θηρίων, εξ ολοκλήρου διά τον Χριστόν. / Ούτω το Παντεπόπτον Όμμα, θεασάμενον τους κόπους σου, / επλούτισέ σε διά της δωρεάς των θαυμάτων και μετά την κοίμησίν σου. / Διά τούτο βοώμεν σοι: / Πρέσβευε αδιαλείπτως υπέρ ημών, των πάντοτε τιμώντων την σεπτήν μνήμην σου εν ύμνοις.
Κοντάκιον – Ήχος Η’
Όλον τον πνευματικόν σου πόθον προς τον Θεόν στραφείς, αμεταθέτως ηκολούθησας τη κλήσει Αυτού εν πάση ψυχή. / Κατοικήσας εις την έρημον και βιώσας εκεί ως άγγελος, εγένεσο οδός σωτηρίας δι’ εις πολλούς. / Διά τούτο σε εδόξασεν ο Χριστός και σε επλούτισεν διά της δωρεάς των θαυμάτων. / Διά τούτο βοώμεν σοι: Χαίροις, Όσιε Παύλε, ο της ερήμου οικήτωρ.