Άγιοι Ζώσιμος ο μοναχός και Αθανάσιος ο Κομεντηρήσιος, 4 Ιανουαρίου

Ἀθανάσιος συνθανὼν τῷ Ζωσίμῳ,

᾽Ἒνδον πέτρας ἥδιστα καὶ συζῆν ἔχει.

Ο Άγιος Ζώσιμος έζησε στην Κιλικία και κατοικούσε στην έρημο. Εκεί τον αναζήτησαν οι ειδωλολάτρες, το έπιασαν και τον οδήγησαν στον άρχοντα Δομετιανό. Ο Άγιος Ζώσιμος ομολόγησε με παρρησία μπροστά στον άρχοντα την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Ο άρχοντας τότε διέταξε να υποβάλουν τον Άγιο σε φοβερά βασανιστήρια. Του έκαψαν, λοιπόν, τα αυτιά με πυρακτωμένα σίδερα, τον έριξαν μέσα σε ένα καζάνι γεμάτο βόρβορο που κόχλαζε και τελικά τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω. Κατά τρόπο όμως θαυμαστό διασώθηκε από όλα αυτά τα βασανιστήρια. Η μανία των ειδωλολατρών δεν σταμάτησε εδώ. Έριξαν τον Άγιο στην αρένα του θεάτρου να τον κατασπαράξουν τα πεινασμένα άγρια θηρία. Εκεί όμως εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και με ανθρώπινη φωνή μίλησε για τον Χριστό. Το θαυμαστό αυτό γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να προσελκυστεί στη χριστιανική πίστη ο Κομενταρήσιος Αθανάσιος. Αλλά και ο τύραννος, ύστερα από το γεγονός αυτό, άφησε ελεύθερο τον Άγιο. 

Μετά την απελευθέρωσή του, πήγε στα όρη όπου και διέμενε. Μαζί του πήγε και ο Αθανάσιος, τον οποίο και κατήχησε στη χριστιανική πίστη και στη συνέχεια τον βάπτισε. Εκεί στον έρημο τόπο, που ήταν ο δύο Άγιοι, μια πέτρα σχίστηκε ξαφνικά σε δύο μέρη. Οι Άγιοι αμέσως μπήκαν κάτω από την πέτρα, όπου και παρέδωσαν τις ψυχές τους στον Κύριο.

Ο Άγιος Ζώσιμος ο Ερημίτης ήταν ένας ασκητής που ζούσε στα άγρια της Κιλικίας και της Παλαιστίνης τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Ο Ζώσιμος βασανίστηκε κατά τη διάρκεια του Διοκλητιανού διωγμού της Εκκλησίας υπό τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό, αλλά παρέμεινε ακλόνητος στην χριστιανική του πίστη. Μετά από τα βασανιστήρια, άφησαν τον Ζώσιμο θαυματουργικά αβλαβή, γεγονός που οδήγησε στην μεταστροφή του φύλακά του Αθανάσιου, ο οποίος αποδέχτηκε τον χριστιανισμό και το βάπτισμα. Τελικά, και οι δύο, ο Ζώσιμος και ο Αθανάσιος, αφέθηκαν ελεύθεροι.

Οι θρυλικές αφηγήσεις λένε ότι ο Ζώσιμος ταξίδεψε με καμήλα και αργότερα με άνεμο, μέχρι να φτάσει σε ένα μέρος που ονομαζόταν «Η Κατοικία των Μακαρίων». Η Κατοικία ήταν είτε ένα «παραδεισένιο βασίλειο», είτε μια ορεινή ερημητήρια μακριά από την ανθρώπινη κοινωνία. Όταν έφτασε εκεί, είδε έναν τοίχο από σύννεφα τον οποίο πέρασε με τη βοήθεια δύο δέντρων. Στην κατοικία αυτή βρήκε μια ομάδα Ρεχαβιτών. Ο Ζώσιμος έζησε εκεί για σαράντα χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της παραμονής, απέφευγε το κρασί, το ψωμί και τις κοινωνικές συναναστροφές. Αργότερα, έφυγε για να διαδώσει τις διδασκαλίες των Ρεχαβιτών. Για να τον σταματήσει, ο Διάβολος και αρκετά δαιμόνια τον βασάνισαν για σαράντα ημέρες. Ωστόσο, ο Ζώσιμος εξόρκισε τα δαιμόνια και συνέχισε να ζει. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Ζώσιμος συναντήθηκε με έναν μετανοημένο στον ποταμό Ιορδάνη. Γενικά αποδέχεται ότι μεγάλο μέρος της ιστορίας γύρω από τον Ζώσιμο είναι φαντασία.

Ο Άγιος Ζώσιμος ο Ερημίτης και ο Άγιος Αθανάσιος ο μαθητής του τιμώνται στις 4 Ιανουαρίου από τις Ανατολικές Ορθόδοξες και Βυζαντινές Καθολικές Εκκλησίες, ενώ η Καθολική Εκκλησία τους τιμά μία ημέρα νωρίτερα, στις 3 Ιανουαρίου.