Όσιος Τιμόθεος ο Στυλίτης, 4 Ιανουαρίου

Ο ΌσιοςΤιμόθεος από την Καχούστα ή Τιμόθεος ο Στυλίτης (περίπου 800 μ.Χ.) ήταν ένας Σύρος Μελκίτης ερημίτης και άγιος, γνωστός από μια αραβική βιογραφία που γράφτηκε λίγο μετά τον θάνατό του, Η Ζωή του Αγίου και Αρεστού Ασκητή Τιμοθέου.

Ο ΌσιοςΤιμόθεος γεννήθηκε στο χωριό Καχούστα (ή Καχσάτα), ένα μέρος που δεν αναφέρεται εκτός της Βιογραφίας του. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην περιοχή ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλέππο. Οι γονείς του πέθαναν όταν ήταν μικρός και ανατράφηκε από τα αδέλφια του. Όταν ήταν επτά ετών, ξυλοκοπήθηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του και έφυγε για το χωριό Κάφρ Ζούμα. Όταν ενηλικιώθηκε, πήγε σε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και έγινε μοναχός. Αν και ήταν διωθελητικός Χαλκηδόνιος, εντάχθηκε σε μοναστήρι των Μαρωνιτών και έμαθε την τέχνη της ξυλουργικής. Τελικά, επέστρεψε στο Κάφρ Ζούμα, όπου έζησε πολλά χρόνια ως αναχωρητής. Κάποια ημέρα, περίπου στην ηλικία των σαράντα, ενώ ταξίδευε με μερικούς μοναχούς προς την Αντιόχεια, προσκλήθηκαν από τους κατοίκους του χωριού Καχούστα να γιορτάσουν εκεί την εορτή του Αγίου Γεωργίου. Επανασυνδέθηκε με την οικογένειά του και αποφάσισε να παραμείνει. Η φήμη του ως αγίου άνδρα άρχισε να προσελκύει μαθητές, με αποτέλεσμα, όταν πέθανε, να υπάρχει μια μοναστική κοινότητα γύρω από την ερημητήρια του. Η βιογραφία του υπονοεί ότι εξασκούσε τον στυλισμό.

Υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με τη χρονολόγηση της ζωής του Τιμοθέου. Στην πρώτη έκδοση της Βιογραφίας του, που βρίσκεται στην Bibliothèque nationale de France (Ar. 259), ένα χειρόγραφο του 14ου αιώνα, αναφέρεται ότι πέθανε σε ηλικία 85 ετών το 871. Ωστόσο, αυτό δεν συμφωνεί με την ύπαρξη του Τιμοθέου ηλικίας άνω των 40 ετών κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Χαλιφάτου Αβασίδων του Χαρούν αλ-Ρασίντ (786–809). Ενώ ο Ρόμπερτ Χόιλαντ επιλέγει την ημερομηνία του θανάτου και απορρίπτει το θαύμα του χαλίφη ως υπερβολή, ο Τζον Λαμορό, ο οποίος επεξεργάστηκε το κείμενο, εμπιστεύεται τις αναφορές στον Χαρούν και τον Πατριάρχη Θεοδώρητο της Αντιόχειας και τοποθετεί τον θάνατο του Τιμοθέου στις αρχές του 9ου αιώνα.

Η Ζωή του Αγίου και Αρεστού Ασκητή Τιμοθέου (αραβικά: سيرة القديس الفاضل الناسك تماثيوس, μεταγραφικό: Sīrat al-qiddīs al-fāḍil al-nāsik Tīmāthayūs), γνωστή και ως Ζωή του Τιμοθέου από την Καχούστα, είναι μια ανώνυμη βιογραφία αγίου, γραμμένη αρχικά στα αραβικά αλλά επιβιώσασα σε πολλές γλώσσες και εκδόσεις. Πιθανότατα συντέθηκε στο μοναστήρι του Τιμοθέου τον 9ο ή 10ο αιώνα. Το σώμα του Τιμοθέου μεταφέρθηκε στην Αντιόχεια τον 11ο αιώνα. Εκείνη την περίοδο, η αρχική ζωή εμπλουτίστηκε. Αυτή η δεύτερη αραβική έκδοση μεταφράστηκε στα ελληνικά, και αυτή με τη σειρά της μεταφράστηκε στα γεωργιανά. Η γεωργιανή εκδοχή περιέχει μερικές λεπτομέρειες που δεν βρίσκονται στην αραβική. Αναφέρει ότι ο Τιμόθεος πήγε στην Ιερουσαλήμ για να αποφύγει να παντρευτεί την κόρη των θετών γονιών του και ότι έμεινε στην Ερημιά της Ιουδαίας για 27 χρόνια. Η ελληνική εκδοχή έχει χαθεί. Γνωστή είναι και μια τρίτη αραβική έκδοση. Υπάρχει μια σύγχρονη έκδοση και αγγλική μετάφραση βασισμένη στις πρώτες δύο αραβικές εκδόσεις. Υπάρχουν συνολικά τέσσερα πλήρη ή μερικά αραβικά χειρόγραφα, συμπεριλαμβανομένων δύο από το Μοναστήρι της Παναγίας της Σαϊντάγια, ένα αχρονολόγητο και το άλλο από το 1396.