Οι πρόσκοποι των Σερρών ανέβασαν την θεατρική παράσταση «Εσμέ η Τουρκοπούλα», 9 Ιανουαρίου 1936

Φωτο αρχείου

Στις 9 Ιανουαρίου 1936, οι πρόσκοποι των Σερρών ανέβασαν θεατρική παράσταση με το έργο του Σπυρίδων Περεσιάδη «Εσμέ η Τουρκοπούλα»

Σπυρίδων Περεσιάδης,  Εσμέ [η Τουρκοπούλα] 

Σπυρίδων Περεσιάδης, Θεατρικά έργα, εκδοτικός οίκος Γεώργιου Φέξη, Αθήνα 1915.

Πρώτη παράσταση: 22 Ιουνίου 1896 (Θέατρο Βαριετέ της Αθήνας, θίασος Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου)

Η δράση διαδραματίζεται στα Καλάβρυτα λίγο πριν το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης του 1821. Δύο ερωτευμένοι νέοι, ο Έλληνας Δρόσος και η Τουρκάλα Εσμέ, δεν μπορούν να ελπίζουν για το μέλλον της σχέσης τους αφού έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τις αντιρρήσεις των οικογενειών τους, αλλά και τα προσωπικά τους διλήμματα απέναντι σε θέματα πατρίδας και θρησκείας. Ο Δρόσος προκειμένου να βρίσκεται κοντά στην αγαπημένη του θυσιάζει τα πιστεύω του και είναι πρόθυμος να φύγει μαζί της. Ωστόσο στο τέλος μετανιώνει μη μπορώντας να αφήσει μια τέτοια ιστορική στιγμή την πατρίδα και τους συντρόφους του. Η Εσμέ, απογοητευμένη, είναι έτοιμη να βάλει τέλος στη ζωή της αλλά την προλαβαίνει η άρρωστη μητέρα της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Στράτος, πατέρας του Δρόσου, φυλακίζεται από τους Τούρκους, οι οποίοι ζητούν για αντάλλαγμα τον ίδιο τον Δρόσο. Ο Δρόσος είναι έτοιμος να θυσιαστεί προκειμένου να ελευθερωθεί ο πατέρας του εντούτοις, τον προλαβαίνει η Εσμέ. Η Εσμέ μεσολαβεί για να αφήσουν ελεύθερο τον Στράτο και ανακοινώνει στην οικογένειά του πως είναι αποφασισμένη να γίνει Χριστιανή προκειμένου να παντρευτεί τον Δρόσο. Μετά από αυτή την πράξη η οικογένεια του Δρόσου την αποδέχεται και συμφωνεί να γίνει ο γάμος τους. 

Το δραματικό ειδύλλιο του Περεσιάδη είναι έμμετρο τετράπρακτο σε ανομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο στίχο και δημοτική γλώσσα. Τα πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος στη δράση είναι εννιά, οι τέσσερις γυναίκες. Η σκηνή τοποθετείται σε χωριό των Καλαβρύτων, κοντά στην Αγία Λαύρα. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τους δύσκολους έρωτες χριστιανών και μουσουλμάνων, στα χρόνια του ξεσηκωμού και σκιαγραφεί την δύναμη και την εξουσία της πατριαρχικής κοινωνίας. Η Εσμέ λίγο πριν το τέλος του δράματος, ντυμένη με ελληνική ενδυμασία και σταυρό κρεμασμένο στο λαιμό της (σελ. 89) δημιουργεί μια έντονη παραδοσιακή εικόνα. Της δίνουν το όνομα Ευαγγελινή, αφού βαφτίστηκε τη μέρα του πανηγυρισμού για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Στη δράση παρεμβάλλεται ένα κλέφτικο τραγούδι (σελ. 74). Η τελευταία εικόνα του έργου παρουσιάζει τους κλέφτες να παίρνουν όρκο στη σημαία πως θα πολεμήσουν για τη λευτεριά (σελ. 94).

(Η νεότερη έκδοση του 1915 εντοπίστηκε στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ και ψηφιοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα. Η έκδοση του 1903 βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, βλ.: Σπυρίδων Περεσιάδης, Εσμέ, εκδοτικός οίκος Γεώργιου Φέξη, Αθήνα 1903)

 Δείτε το κείμενο του έργου ΕΔΩ