Άγιοι Δίος, Βυθόνιος και Γάλυκος, 3 Απριλίου

Εις τον Δίον

Βαλὼν κεράμῳ δυσσεβὴς Δίου κάραν,

Ὡς σκεῦος αὐτὴν συντρίβει κεραμέως.

Εις τον Βυθόνιον

Ὁ Βυθόνιος εἰς βυθὸν βεβλημένος,

Τὴν κλῆσιν εὗρεν εἰς προφητείαν τέλους.

Εις τον Γάλυκον

Δηχθεὶς ὁδοῦσι Γάλυκος τῶν θηρίων.

Θηρὸς νοητοῦ τοὺς ὀδόντας συντρίβει.

Τα βιογραφικά στοιχεία των Αγίων είναι συγκεχυμένα. Στό Λαυρεωτικό Κώδικα Ι 70 η μνήμη τους συνοδεύεται με αυτή του Μάρτυρα Ίλαρίωνα, ο όποιος άλλου δεν μνημονεύεται. Σύμφωνα λοιπόν με τον Κώδικα αυτό, οι Άγιοι αυτοί, αυθόρμητα παρουσιάστηκαν στον άρχοντα της πόλης τους και του έκαναν δριμύτατη παρατήρηση, διότι θα θυσίαζε στα είδωλα. και συγχρόνως ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί. Ο δε πονηρός άρχοντας τους είπε να έλθουν στη γιορτή των ειδώλων και αφού θυσιάσουν σ' αυτά, θα έκανε ό,τι αυτοί του έλεγαν. Οι Άγιοι προσποιήθηκαν ότι θα πήγαιναν.

Όταν όμως άρχισε η γιορτή και ήλθε η ώρα να θυσιάσουν, οι Άγιοι έριξαν κάτω τα είδωλόθυτα και συνέτριψαν τους ειδωλολατρικούς βωμούς. Τότε οι φτωχοί της πόλης, έτρεξαν και άρπαξαν το χρυσάφι από τους κατεστραμμένους βωμούς και έφαγαν όλα τα είδωλόθυτα.

Όταν το είδε αυτό ο άρχοντας και οι ειδωλολάτρες, το θεώρησαν μεγάλη προσβολή. Τους έδεσαν λοιπόν με σχοινιά και για τρεις ημέρες τους έσερναν μέσα στους δρόμους της πόλης, και τους χτυπούσαν αλύπητα με πέτρες, ξύλα, και τους έκοβαν με τα δόντια τις σάρκες τους. Στο τέλος, αφού τους έδεσαν με ογκόλιθους, τους έριξαν μέσα στη θάλασσα. Αλλά άγγελος Κυρίου τους ανέσυρε σώους και αβλαβείς. Μπροστά σ' αυτό το θαύμα, πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν χριστιανοί. Κατόπιν όμως, οι πιο πωρωμένοι άπ' αυτούς, τους αποκεφάλισαν και έτσι έλαβαν τα στεφάνια του μαρτυρίου.

Άλλοι Συναξαριστές όμως γράφουν, ότι ο μεν Βιθόνιος μαρτύρησε αφού τον έριξαν στη θάλασσα, ο δε Γάλυκος αφού τον έριξαν στα θηρία, και ο Δίος μαρτύρησε αφού δέχτηκε μια κεραμίδα στο κεφάλι.