ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Eις τον Bιάνορα. Oυκ ηδυνήθη σην ελείν στερράν φύσιν, Mάρτυς Bιάνωρ, ουδέ του ξίφους βία. Eις τον Σιλουανόν. Ώφθη παταχθείς Σιλουανός τω ξίφει, Άλλος Σιλωάμ εξιώμενος πάθη. Ο Άγιος Βιάνωρ καταγόταν από την επαρχία της Πισιδίας και συνελήφθη, επειδή ομολογούσε τον Χριστό, από τον ηγεμόνα της Αυφρατησίας (ή Εύφρατησίας), που σήμερα ονομάζεται Ατζάρ και βρίσκεται στη Συρία. Αφού τον κρέμασαν και τον έδειραν ανελέητα με ξύλινα σπαθιά, κατόπιν τον έκαψαν με σιδερένια πυρακτωμένα σφαιρίδια, με αποτέλεσμα να χάσει τα δόντια και τ' αυτιά του. Ο δε Σιλουανός, που ήταν εκεί και έβλεπε το μαρτύριο και την ανδρεία του Βιάνορα, πίστεψε και ομολόγησε τον Χριστό μπροστά σ' όλους τους ειδωλολάτρες. Επί τόπου τότε, του έκοψαν τη γλώσσα και κατόπιν το κεφάλι. Του δε Βιάνορα, έβγαλαν το δεξί μάτι, έγδαραν το δέρμα της κεφαλής του και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Έτσι και οι δύο έλαβαν μαζί το στεφάνι της αθλήσεως.

Οι Άγιοι Σαράντα Πέντε Μάρτυρες μαρτύρησαν στη Νικόπολη της Αρμενίας και μεταξύ αυτών ήταν και οι πρόκριτοι της πόλεως Δανιήλ, Μαυρίκιος, Αντώνιος και Λεόντιος. Όταν το 315 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Λικίνιος εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών, οι Σαράντα Πέντε αυτοί Άγιοι, πήγαν μόνοι τους στο δούκα και φανέρωσαν ότι είναι χριστιανοί. Σε ερώτηση του Λυσία, ποιος τους έπεισε να μη θυσιάζουν στους θεούς, αυτοί απάντησαν: «Ο Χριστός είναι εκείνος που μας δίδαξε και μας έπεισε να μη λατρεύουμε θεούς ανύπαρκτους, και να μη προσκυνούμε τα είδωλα τους». Οργισμένος ο δούκας, διέταξε και τους φυλάκισαν δεμένους χειροπόδαρα, χωρίς να τους δίδεται καθόλου ψωμί και νερό. Οι Άγιοι πέρασαν τη νύκτα προσευχόμενοι. Μεταξύ άλλων, έλεγαν: «Ευλογούμε, Κύριε, εσένα, το βασιλιά της δόξας. Διότι συ είσαι η αληθινή ζωή, που θυσιάστηκες για μας τους αμαρτωλούς, ο Υιός του αληθινού Θεού. Ένωσέ μας, Κύριε, ώστε όλοι μαζί με μια ψυχή να σε ομολογήσουμε και όλοι μαζί να πεθάνουμε». Το πρωί ο Λυσίας, αφού τους έβγαλε