ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Ὑπὲρ Θεοῦ, ταθέντος ἐν τῷ Κρανίῳ, Ξίφει σὸν Ἀγάπιε τείνεις κρανίον. Ο Άγιος Αγάπιος μαρτύρησε δια ξίφους. Στον Παρισινό Κώδικα 1578 σημειώνεται, ότι ήταν από την Καππαδοκία.

Κἂν ἐσπαράχθην Ἀγάπιος θηρίοις, τὴν πίστιν ἀσάλευτός εἰμὶ σοι, Λόγε. Ο Άγιος Αγάπιος καταγόταν από την Καισαρεία της Παλαιστίνης και διέπρεψε για τη σεμνότητα της ζωής του. Συνελήφθη από τον βασιλιά Μαξιμίνο (311 - 313 μ.Χ.), επί δούκα Ουρβανού, για το λόγο ότι ήταν χριστιανός.  Τότε τον διαπόμπευσαν μέσα στο στάδιο και στη συνέχεια τον άφησαν για τροφή στα άγρια θηρία. Αυτά τον κατασπάραξαν, αλλά τον άφησαν μισοπεθαμένο. Σ' αυτή την κατάσταση τον έριξαν στη φυλακή και την επόμενη μέρα τον έπνιξαν στη θάλασσα.

 Eις τον Aγάπιον. Ἔσπευδεν Ἀγάπιος εἰς μαρτυρίαν. Θεοῦ γὰρ αὐτὸν ὑπέθαλπεν ἀγάπη. Eις τον Πλήσιον, Pωμύλον και Tιμόλαον. Μετὰ τριῶν Πλήσιος ἐκτμηθεὶς ξίφει, Θεοῦ σὺν αὐτοῖς ἵσταται νῦν πλησίον. Eις τους δύω Aλεξάνδρους και Διονυσίους. Ὡς Ἀλεξάνδροις κλῆσις ἐκτομή, στέφος, Καὶ Διονυσίοις τε κοινὰ ἦν τάδε. Πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τμήθη Ἀγάπιος, ἑταῖροι. Ο Αγάπιος της Παλαιστίνης ήταν χριστιανός μάρτυρας από τη Γάζα, αποκεφαλίστηκε μαζί με τον Τιμόλαο από τη Μαύρη Θάλασσα, τους δύο Διονύσιους από την Τρίπολη της Φοινίκης, τον Ρωμύλο -υποδιάκονος- από τη Λύδδα ή Διόσπολη, τον Πλήσιο και τους δύο Αλέξανδρους από την Αίγυπτο. με διαταγή του Ουρβανού, κυβερνήτη της Παλαιστίνης, το έτος 303 ή 304 υπό τον Μεγάλο Διωγμό του Διοκλητιανού.  Ο Ευσέβιος αναφέρει ότι ο Τιμόλαος ο Πόντιος, ο Διονύσιος από την Τρίπολη της Φονικίας, ο Ρωμύλος, λέγεται ότι ήταν υποδιάκονος της ενορίας της Διόσπολης, ο Πλήσιος της Αιγύπτου, και δύο άνδρες που ονομάζονταν Αλέξανδρος, ο ένας από τη Γάζα και ο άλλος ...