ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Ξίφει τράχηλον, Καλλιόπιε, κλίνας, Κάλλος θεωρεῖς ἀκλινῶς Θεοῦ Λόγου. Ο Άγιος Καλλιόπιος μαρτύρησε δια ξίφους.

Τὸ ῥῆμα Χριστοῦ σφίγμα τῷ παρειμένῳ, Οὕτως ἴαμα τοῦτο ῥῆμα καὶ μόνον. Oνομάζεται Κυριακή του Παραλύτου, επειδή είναι αφιερωμένη στο θαύμα της θεραπείας του παραλύτου, το οποίο έγινε από τον Ιησού Χριστό σε μια κολυμβήθρα, δίπλα στην προβατική πύλη του τείχους της Ιερουσαλήμ. Η Κυριακή του Παραλύτου αντλεί το θέμα της από την ευαγγελική περικοπή που αναγιγνώσκεται στη Θεία Λειτουργία (Ιω. 5, 1-15). Δίπλα, λοιπόν, στην προβατική πύλη του τείχους της Ιερουσαλήμ βρισκόταν η Βηθεσδά, η κολυμβήθρα του ελέους. Είχε γύρω της πέντε στοές πλημμυρισμένες από λογής-λογής αρρώστους, ένα νοσοκομείο του Θεού ήταν. Όλοι αυτοί, τυφλοί, ανάπηροι, παράλυτοι, περίμεναν με αγωνία και ελπίδα να κατέβει κάθε τόσο ο άγγελος, ο απεσταλμένος του Θεού, να ταράξει τα νερά της δεξαμενής. Όποιος προλάβαινε να πέσει μέσα στα νερά την ώρα εκείνη γινόταν αμέσως καλά, από οποιαδήποτε αρρώστια κι αν έπασχε. Απ’ όλους αυτούς τους βασανισμένους αρρώστους, όμως, ένας άνθρωπος ξεχώριζε. Τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια παράλυτο

Καλλιόπιος ἔμπαλιν παγεὶς ξύλῳ, Τὸν ὀρθίως παγέντα δοξάζει Λόγον. Ζωὴν Καλλιόπιος ἀγήρω ἑβδόμῃ εὗρεν. Ο Άγιος Μάρτυς Καλλιόπιος καταγόταν από την Πέργη της Παμφυλίας και έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.). Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η ενάρετη μητέρα του Θεόκλεια τον ανέθρεψε και τον γαλούχησε με τα νάματα της Χριστιανικής πίστεως. Έτσι κατά την περίοδο των διωγμών ο νεαρός Καλλιόπιος όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά αντιθέτως εμψύχωνε και παρηγορούσε τους ολιγόψυχους. Ενώ ο διωγμός είχε κηρυχθεί, ο Άγιος αναχώρησε για την Πομπηιούπολη, όπου αυτοβούλως παρουσιάσθηκε στον έπαρχο Μάξιμο, τον οποίο έλεγξε για τα εγκλήματά του κατά των Χριστιανών. Οργισμένος ο έπαρχος διέταξε να τον συλλάβουν, να τον βασανίσουν και να τον κλείσουν στη φυλακή. Μαζί του εισήλθε στη φυλακή και η μητέρα του, η οποία σπόγγιζε το αίμα του υιού της. Γιατί αφού έδωσε όλο τον πλούτο της στους πτωχούς, ακολούθησε το παιδί της στην πορεία προς το μαρτύριο. Αφού έβγαλαν