ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Πάσας ἀληθῶς, Ἄννα, νικᾷς μητέρας, Μήτηρ ἕως ἂν σὴ γένηται θυγάτηρ. Ἐξάγαγε πρὸς φῶς Θεομήτορα ὀγδόῃ Ἄννα. Το Γενέσιο της Θεοτόκου ή Γενέθλιο της Θεοτόκου είναι χριστιανική εορτή που αναφέρεται στη γέννηση της Παναγίας. Ο πλήρης τίτλος της εορτής είναι Γενέθλιον τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας και ανήκει στις Θεομητορικές εορτές. Η κανονική Αγία Γραφή δεν καταγράφει τη γέννηση της Παναγίας. Η πρώτη γνωστή αναφορά στη γέννησή της βρίσκεται στο Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου (ε΄ 2), ένα απόκρυφο κείμενο του τέλους του Β΄ αιώνα.[1] Από το κείμενο αυτό γνωρίζουμε και τα ονόματα των γονέων της: Ιωακείμ και Άννα. Συνήθως η Χριστιανική Εκκλησία εορτάζει τους αγίους μόνο την ημέρα του θανάτου τους, αλλά ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής και η Παναγία αποτελούν εξαίρεση. Η αιτία για το γεγονός αυτό έγκειται στην ιδιαίτερη αποστολή του καθενός στην ιστορία της δράσεως της Αγίας Τριάδας για τη σωτηρία των ανθρώπων[2], αλλά και στην παράδοση ότι αμφότεροι υπήρξαν ευλογημένοι απ

Ο Άγιος Σεραπίων του Πσκώφ γεννήθηκε στο Γιούριεφ (σήμερα Τάρτου), που τότε ήταν υπό την κυριαρχία των Γερμανών, οι οποίοι επιδίωκαν να εξαλείψουν την Ορθοδοξία. Οι γονείς του ήταν ενορίτες σε ρωσική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο. Ο Άγιος Σεραπίων είχε βαθιά γνώση των Ιερών Γραφών και πολλές φορές υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία. Όταν επιχείρησαν να τον μεταστρέψουν με τη βία σε ξένη πίστη, έφυγε στην ερημιά του Τόλβσκ, κοντά στο Πσκώφ, όπου ο ασκητής μοναχός Ευφρόσυνος (15 Μαΐου) είχε ξεκινήσει το προσευχητικό του έργο. Υπό την καθοδήγηση του Αγίου Ευφροσύνου, ο Άγιος Σεραπίων άρχισε να αποκτά τη σοφία της ερημικής ζωής. Σύντομα όμως πέρασε από πειρασμούς. Χωρίς ευλογία, θέλησε να εγκαταλείψει τον οδηγό του και να ζήσει ασκητική ζωή σε πλήρη απομόνωση. Αλλά ο Κύριος τον έφερε στα λογικά του: μετά από σοβαρό τραυματισμό στο πόδι του, μετάνιωσε για την αυθάδεια και την ανυπακοή του και επέστρεψε στον Γέροντα. Μετά τη λήψη του Μεγάλου Σχήματος, έμεινε συνεχώς με τον Άγιο Ευφρόσυνο γι