ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 26 Ιουλίου 1848, απεβίωσε  Αναστάσιος Παλλατίδης , ο οποίος ήταν μια πολυδιάστατη και ακτινοβολούσα προσωπικότητα και, ως τέτοιος, ήταν το σπουδαιότερο μέλος της παροικίας των Μελενίκιων της Βιέννης, αλλά και γενικά όλης της ελληνικής παροικίας. ΄Αντρας με μεγάλη πνευματική και ηθική υπόσταση, με πλούσια πατριωτικά αισθήματα και με υψηλά ιδανικά, βοηθούσε πάντα με κάθε τρόπο την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μελένικο, αν και έφυγε πολύ μικρός από αυτήν, καθώς και την ελληνική παροικία και φυσικά το Σιδηρόκαστρο. 

Γεννήθηκε πιθανότατα το 1788 στο Μελένικο και πέθανε το 1848, σε ηλικία 60 ετών. Τα πρώτα του γράμματα ο Παλλατίδης τα διδάχθηκε στο δημοτικό σχολείο του Μελενίκου, ενώ φοίτησε στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου Σερρών. ΄Οταν ήταν δεκαπέντε χρονών, πήγε στο θείο του στο Βουκουρέστι για να συνεχίσει τις σπουδές του. Το Βουκουρέστι εκείνη την εποχή ήταν μια πανεπιστημιούπολη με μεγάλη πνευματική και οικονομική άνθηση. Τις γυμνασιακές του σπουδές τις ολοκλήρωσε στην περίφημη Ακαδημία του Βουκουρεστίου. Ο δάσκαλος του Γένους Λάμπρος Φωτιάδης από τα Ιωάννινα, που ήταν δάσκαλος στη σχολή του Βουκουρεστίου, εκτιμώντας τη μεγάλη ευφυΐα του, συνέστησε στον παππού του να τον στείλει στη Βιέννη να συνεχίσει τις σπουδές του στο εκεί πανεπιστήμιο. Τόση ήταν η επίδοσή του στα γράμματα και την επιστήμη του, που έλαβε και διδακτορικό δίπλωμα. Μετά την ορκωμοσία του ως γιατρού, προσλήφθηκε ως βοηθός του καθηγητή Γκράγκερ, που ήταν προσωπικός γιατρός της αυτοκρατορικής οικογένειας των Αψβούργων.