Μαρτύρων Απολλωνίου του κληρικού, Αρριανού του ηγεμόνος και των συν αυτοίς μαρτύρων, 14 Δεκεμβρίου
Eις τον Φιλήμονα. Ἔτερπεν αὐλοῖς πρὶν Φιλήμων τοὺς φίλους, Τανῦν δὲ τμηθείς, τέρπεται τέρψιν ξένην. Eις τον Aπολλώνιον. Ἀπολλώνιον, υἱὸν Ὑψίστου θέσει, Κτείνουσι υἱοὶ τῆς ἀπωλείας ξίφει. Eις τον Aρριανόν. Τὸν Ἀρριανὸν ἐργάται πονηρίας. Ἔργον θαλάσσης δεικνύουσιν ἀφρόνως. Eις τους Προτίκτορας. Βάπτισμα πόντος τοῖς Προτίκτορσι ξένον, Φοροῦσι σάκκους, ὡς στολὰς ἐμφωτίους. Ο Άγιος Απολλώνιος, μαζί με τους αγίους Φιλήμονα και Αρριανό έζησε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (290 μ.Χ.) και το μαρτύριό τους έγινε ως εξής: Ο ηγεμόνας της Θήβας στην Αίγυπτο Αρριανός, συνέλαβε 37 χριστιανούς. Ένας απ’ αυτούς, ο Απολλώνιος, δείλιασε τα βασανιστήρια και έδωσε τέσσερα φλουριά και τα ρούχα του στον Φιλήμονα, που έπαιζε σουραύλι και να θυσιάσει αυτός στα είδωλα αντί αυτού. Ο Φιλήμονας φόρεσε τα ρούχα, συγχρόνως συνδέθηκε νοητά και με τη χριστιανική πίστη. Και όταν διατάχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αυτός ομολόγησε τον Χριστό. Τότε ο ηγεμόνας πρόσταξε να έλθει ο Φιλήμονας να παίξει με το σουραύλι το