ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ειδώλιο Αφροδίτης Κωδικός 9OMC21 Αριθμός Ευρετηρίου Ευρετήριο Ειδωλίων Μουσείου Καβάλας : Ε1374 Περιγραφή Πήλινο ειδώλιο Αφροδίτης, η οποία στέκεται όρθια σχεδόν κατ' ενώπιον. Στάσιμο σκέλος το δεξί. Το ιμάτιο καλύπτει μόνο το δεξί σκέλος και την οπίσθια όψη των σκελών και συγκρατείται από τους αγκώνες. Τα χέρια κάμπτονται στο στήθος. Στο δεξί χέρι η θεά φέρει μήλο και στο αριστερό κάτοπτρο.  Η κοντή κυματοειδής κόμη χωρίζεται με εγχάραξη στο μέσον, άνω του μετώπου, και δηλώνεται με πηλό επίθετο. Η μορφή στέκεται σε συμφυές κυλινδρικό βάθρο. Λείπει τμήμα του αριστερού κάτω σώματος και τμήματα του βάθρου. Συγκολλήθηκε από πολλά τμήματα. Φορέας προστασίας Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας Υλικό Πηλός καστανέρυθρος Είδος Ειδώλιο γυναικείας μορφής Διαστάσεις Ύψος: 33 εκ. Χρονολόγηση 323 π.Χ. - 31 π.Χ. Τόπος Φύλαξης Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας Τόπος Εύρεσης Σιδηρόκαστρο, Σέρρες Δικαιώματα Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Ο Μαύρος Βράχος στο Σιδηρόκαστρο με αρχαίο βραχοϊερό Απόλλωνα, Νυμφών και Πάνα! Κατοίκηση από την νεολιθική εποχή Της προϊσταμένης - υπεύθυνης ανασκαφών, Κατερίνας Περιστέρη  Στη θέση «Μαύρος Βράχος», που βρίσκεται 2,5 χλμ. βόρεια-βορειοανατολικά της πόλης του Σιδηροκάστρου Σερρών ξεκίνησε το 2005 και συνεχίζεται η ανασκαφική έρευνα. Εντοπίστηκε ιερό βράχων Απόλλωνα, Νυμφών και Πάνα του 2ου αι. μ.Χ., σε μία γραφική τοποθεσία κοντά στον ποταμό Κρουσοβίτη. Πρόκειται για φαράγγι, που με προσανατολισμό από Δ. προς Α. δημιουργείται ανάμεσα σε ασβεστολιθικού πετρώματος ψηλούς βράχους και καταλήγει σε αβαθή βραχοσκεπή. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιοτέρων, στο φαράγγι αυτό ανάβλυζαν νερά άφθονα σχηματίζοντας μικρή λίμνη, τα οποία δεν υπάρχουν πλέον. Γι᾽ αυτό ευθύνονται - αφ᾽ ενός τα αρδευτικά έργα που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή και - αφ᾽ ετέρου η αλλαγή θέσης ανάβλυσης του νερού των θερμών πηγών που υπάρχουν σε αυτήν. Η ανασκαφική έρευνα πραγματοποιήθηκε σε τρεις περιοχές: α) στην είσοδο ...

Επιγραφή σύμφωνα με την οποία ο Γναίος Τερέντιος Λουκειλιανός Αλέξανδρος και η σύζυγός του Κλαυδία Λουκεολια με δικά τους έξοδα κατασκεύασαν το 156 μ.Χ. εκ θεμελίων τους ναούς τους αφιερωμένους στην Άρτεμη, τον Απόλλωνα και την Πατρίδα και τα σχετικά με τους ναούς κτίσματα. Σιδηρόκαστρο Ρωμαϊκοί χρόνοι.

  Μαρμάρινο κυκλικό οικογενειακό επιτύμβιο από το Σιδηρόκαστο, 2ος αι μ. Χ. Μαρμάρινο κυκλικό οικογενειακό επιτύμβιο. Μέσα σε πλαίσιο απεικονίζεται ένα ζευγάρι και αναμεσά του σε μικρότερη κλίμακα, το παιδί τους. Σιδηρόκαστρο, 2ος αι μ. Χ. Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών Μπεζεστένι

  Μαρμάρινο Επιτύμβιο Ανάγλυφο Αρτεμιδώρας και Δημητρίου, Απο το Σιδηρόκαστρο, Ρωμαίικοί χρόνοι, Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών Μπεζεστένι

ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ Στην κορυφή του λόφου της μονής των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης* 1 (πίν. Ια), που βρίσκεται δύο χιλιόμετρα ανατολικά από το Σιδηρόκαστρο Σερρών (σχέδ. 1), και συγκεκριμένα στο ΝΑ τμήμα της θέσης «Ισσάρι» (ύψους 155 μ.) με το γνωστό βυζαντινό κάστρο, αποκαλύφθηκε2 ενεπίγραφη στήλη. Η ενδιαφέρουσα αυτή μονολιθική στήλη έχει διασωθεί σχεδόν ακέραιη· απουσιάζει μόνο η επίστεψή της (πίν. 1β). Είναι λαξευμένη σε γκριζωπό πωρόλιθο και έχει σχήμα ορθογώνιου παραλληλεπίπεδου. Το συνολικό της ύψος φτάνει τα 0,706 μ., ενώ το πλάτος παρουσιάζει τη συνηθισμένη ελαφρά μείωση από το κάτω τμήμα (0,266μ.) προς το πάνω (0,249μ.)3 με την αντίστοιχη διαφορά στο πάχος (0,021 μ. κάτω και 0,018 μ. πάνω). Το πρόσωπο και τα πλευρά της (πίν. 2α, β) έχουν λειανθεί με πλατιά σμίλη —όσο επιτρέπει βέβαια η πορώδης επιφάνεια του λίθου—, ενώ η άπεργη πλάτη της καλύπτεται από παχύ στρώμα ασβεστοκονιάματος (πίν. 3α), που μας επι...

2 τμήματα από επιγραφές της Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι 1 [— — — —] ΝΙ ΑΕ Ο [— — — —] ΤΗΦΟ [— — — — — —] [— — — — — — — —] 1 [— —]ΕΠΙ[— — — —] [— —]ΤΑΚΕ[— — —] [— —]ΘΑΤΟΥ̣[— — —] [— —]ΜΕ․[— — — —] 5 [— — — — — — — —]

Επιγραφή που βρέθηκε στον Άγιο Πέτρο Σιντικής, που σήμερα αποκαλείτε Πέτροβο, 6ος αι μ.Χ. 1 ἐνθάδε κῖτε Πέτρος ὁ μακαριώτ(ατος) πρεσβ(ύτερος), ὅστις σεμνῶς ἐδού- λευσεν τῷ θ(ε)ῷ ∙ καὶ τῇ 5 ἁγίᾳ ἐκκλησί- ᾳ ∙ ἔτη μ· ἐτελεύτησεν δὲ ∙ μηνὶ Φεβρουαρίου ∶ κϛ ∙ ἰνδ(ικτιῶνι) ι. ❦ ❦

Επιγραφή Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι, 6ος αι μ.Χ. 1 ☩ μνημῆον ☩ Ἀνδρέου τοῦ εὐ- λαβεστάτου ψάλτου. ☩ κ(αὶ) ἡ 5 τούτου σύνβ(ιος) Εὐδοκ(ία) ἡ κ(αὶ)(?) ἐτελ(εύτησεν) μη(νὸς) Δεκεμ(βρίου) κβ, ἰν(δικτιῶνος) ϛ. ☩

Επιγραφή Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι, 6ος αι μ.Χ. 1 ☩ Κρι☩-  σπίνου  ὑποδι- ακόνου 5 [— — —]

Επιγραφή Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι, 6ος αι μ.Χ 1 [☩] ἔνθα κῖτε [μ]ν̣ήσθη- τ̣ι, Χ(ριστ)έ, Δημητρί[ου] πριμικιρί[ου]. 5 ναί, ἀμήν. Νι𐆠{²monogramma incertum}²𐆠κοστρά-       τη {²⁶Νικοστράτη}²⁶. ☩

Επιγραφή Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι, 5ος-6ος μ.Χ 1 ☩ τί σπεύδις; μάν- θαν<ε> θανῆν κὲ ἐρεῦ τάφῳ γιγνόσκιν Γέ- νολον εἶνε τοὔνομα, 5 ὅστις γῆρας τίμιον ἐ- σχικὸς κὲ βίον ἀκιλίδ- ουτον ἐπὶ μίκιστον βί- ου χρόνον ζήσας πλι- ρόσας εὐσέμνος στρατί- 10 αν νουμεραρίου τῆς σ- τρατοπεδαρχικῖς τά- ξεος τοῦ Ἠλλυρίο<υ>. κ- ελεύσι δὲ Χ(ριστο)ῦ ἐνθάδ- ε κατετέθη μη(νὸς) Ὀκτ- 15 ονβρίου {²⁶Ὀκτωβρίου}²⁶ ἰνδ(ικτιῶνι) δευτ- έρᾳ. ☩

Επιγραφή Παρθικόπολις, που σήμερα την αποκαλείτε Σαντάνσκι, 400-550 μ.Χ 1 ☩ τίς ∙ ἔτευξε θέσκελον ἔργον καλλονῇ ὄμματ’ εὐφρε͂νον {²⁶εὐφραῖνον}²⁶ ποθῖς μαθῖν; ∙ Ἰωάννης πέλι ∙ ἀνὴρ #⁵⁶ πινυτὸς ∙ τὰ δ’ ἄλλα 5 σώφρων ∙ ὃς ἀρχιέριον ἔλαχε ἀμφιέπιν θῶκον ∙ τούτου δ’ ἔσχε προηγήτορα ∙ ἄνδρα ὁ[σιώτατον] τοὔνομα φέροντ’ Ο[— — — — —].

Επιγραφή που βρέθηκε στο Μελένικο, 13ος αι μ.Χ. 1 ☩ δέησ(ις) τοῦ δού(λου) τοῦ θ(εο)ῦ Σεβαστοῦ τοῦ Βλαδιμήρου αὐταδέλφου Σεβα- στοῦ τοῦ Φράγγου.

Επιγραφή που βρέθηκε στο Μελένικο, 1288 μ.Χ. 1 ☩ ἀνιγέρθη ἐκ βάθρου καὶ ἀνιστορίθη ὁ θεῖος καὶ πάνσεπτος ναὸς τῆς Πανάγνου Θεομήτορος τῆς Παντ<α>νάσης διὰ συνδρομῆς καὶ ἐξόδου κηροῦ (μον)αχ(οῦ) Μακαρίου τοῦ Πο[— —] ἐπὶ τ[ῇ πο]ληχρονοίο χαρᾷ τοῦ κρατεοῦ καὶ ἁγίου ἡμῶν αὐθέντου μεγά(λου) βασιλέος Ἀνδρονίκου καὶ αὐτοκράτορος Κομνηνοῦ τοῦ Παλεολόγου καὶ Ἠρ<ή>νης τῆς εὐσεβεστάτης Αὐγούστης· ἔτους ͵ϛψϙϛʹ ἐντικτιο͂νος {²⁶ἰνδικτιῶνος}²⁶ βʹ.

Επιγραφή που βρέθηκε στο Μελένικο, 1287 μ.Χ.  ἀνηγέρθη ἐκ βάθρ(ου) κ(αὶ) ἀνιστορίθη ὁ θεῖ(ος) κ(αὶ) πάνσεπτος ναὸς οὗτος τῆς ὁμ(ο)- ουσίου κ(αὶ) ζωοποιοῦ Τριάδος διὰ συνδρομῆς κ(αὶ) ἐξόδου Ἰωαννικίου ἱερομονάχου ἐπὶ τῇ πολη- χρονίῳ χαρᾷ τοῦ κραταιοῦ κ(αὶ) ἁγίου ἡμῶν αὐθέντου με(γάλου) βασιλέως Ἀνδρονίκου τοῦ Παλεολόγου κ(αὶ) Εἰρήνης τῆς εὐσεβεστάτης Αὐγούστης τοῦ ἔτους ͵ϛψϙε.

Ελληνική επιγραφή που βρέθηκε στα Σκόπια ☩  ☧ col. I.1 1 [☩ ἐν]θάδ- [ε κῖτ]ε vacat [Δη]μήτρ(ιος) [δι]άκον, 5 [μ]α̣ταίου [βίου μετα]- [στὰς(?) —]

Επιγραφή που βρέθηκε στους Φιλίππους, με αναφορά στην Σερραϊκή γη το 330 π.Χ. [ὡς ἐπέστειλαν οἱ πρεσβευταὶ ἐκ Πε]ρ̣σ̣ί̣δ̣[ος] [οἱ ὑπὲρ Φιλίππων καὶ τ]ῆς [γῆς π]ρ̣εσβεύσαν- [τες ὡς βασιλέα Ἀλέ]ξ̣α̣[νδ]ρον καὶ Ἀλέξανδρος [περὶ αὐτῶν ἔκρινε]ν̣· τὴν ἀργὸν ἐργάζεσθαι Φιλίπ- 5 [πους ἣ αὐτοῦ ἐστ]ι̣ν χώρα, καὶ προστελοῦσ[ι φό]- [ρον εἶναι αὐτοῖς τ]ὴ̣ν ἀργόν· ὁρίσαι δὲ τὴν [ἀρ]- [γὸν χώραν αὐτοῖ]ς Φιλώταν καὶ Λεονν[ᾶτον· ὅσοι] [δὲ Θραικῶν ἐπεισβε]βήκασιν τῆς χώ[ρας τῆς ἀρ]- [χαίας ἣν τοῖς Φιλίπ]ποις ἔδωκεν Φί[λιππος, Φιλώ]- 10 [ταν καὶ Λεοννᾶτον] ἐ̣π̣ι̣σ̣κ̣έ̣ψ̣α̣[σθαι εἰ πρότε]- [ρον ἐπεισβεβήκ]ασιν τοῦ [διαγράμματος τοῦ Φιλίπ]- [που ἢ ὕστερον ἐ]πεισβεβήκ̣[ασιν· εἰ δὲ ὕστερον ἐκ]- [χωρεῖν αὐτούς]· ἐξελεῖν δ̣[ὲ Φιλώταν καὶ Λεοννᾶ]- [τον ἐκ τῆς ἀργοῦ] π̣λέθρα δισχ[ίλια ․․․c.12-15․․․․] 15 [․․c.8․․․ τῆς] Δάτου χώρα[ς ․․․․․c.16-19․․․․․․] [․․․․․c.15․․․․․․ πρ]ο̣σλαβ̣ε̣[ῖν] ἀπὸ [ταύτης] μ[ετρήσαντας δύο στ]αδίους· τὴ̣ν μὲν ἄ[λλην] ν[έμεσθαι Φιλίππου]ς, ὅσα δὲ τοῖς Θραιξὶν̣ [πα...

Cḷạụdius an(norum) L h(ic) s(itus) e(st).    Bula viro     f(aciendum) c(uravit). Q(uintus) Iulius Q(uinti) f(ilius) Aniesis do<m>- o Foro Iuli an(n)o- rum XL stipendi- orum XX mil(es) leg(ionis) XI      h(ic) s(itus) e(st).