ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Χρυσόστομος με επιφανείς πολίτες της Δράμας κατά τα τελευταία έτη της θητείας του στη Μητρόπολη Στις 10 Οκτωβρίου 1906, ο Μητροπολίτης Δράμας, αργότερα Σμύρνης, και εθνομάρτυρας Χρυσόστομος Καλαφάτης, υπέβαλε μια έκθεση στον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ' για τον Μακεδονικό Αγώνα. Σε αυτή την έκθεση ανέφερε μια απόπειρα βουλγαρικής βίας που στόχευε στην καταστροφή σπιτιών επιφανών προκρίτων στην Αλιστράτη, καθώς και του οικοτροφείου που φιλοξενούσε περισσότερα από σαράντα ορφανά παιδιά, των οποίων οι γονείς, αφοσιωμένοι υποστηρικτές της Ορθοδοξίας, είχαν δολοφονηθεί από το βουλγαρικό κομιτάτο. «...εγένετο απόπειραν τερατώδους βουλγαρικού ανοσιουργήματος που απέβλεπε εις την τέφραν μετατροπήν οικιών εξεχόντων προκρίτων της κωμοπόλεως (Αλιστράτη) και κυρίως του οικοτροφείου, περιλαμβάνοντος υπερτεσσαράκοντα ορφανά τέκνα, ων οι γονείς στύλοι ποτέ της ορθοδοξίας ακλόνητοι εδολοφονήθησαν υπό του επαράτου Βουλγαρικού κομιτάτου». Κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος, ο καπετάν Άγρας ανα

Ήδη από τον Ιούλιο του 1941 δρούσε στη Βισαλτία του Σερρών το αντιστασιακό σώμα «Οδυσσέας Ανδρούτσος». Η πρώτη μαζική εξέγερση του ελληνικού λαού η οποία έλαβε καθαρά μαχητικό και επαναστατικό χαρακτήρα συνέβη στην περιοχή της Δράμας, όπου η βουλγαρική κατοχική διοίκηση επιχειρούσε με μεθοδικότητα τον εκβουλγαρισμό των κατοίκων. Ο πληθυσμός αντέδρασε στη βίαιη προσπάθεια αφελληνισμού. Ως εξέγερση και σφαγή της Δράμας ή γεγονότα της Δράμας αναφέρονται η εξέγερση των Ελλήνων ενάντια στη βουλγαρική κατοχή και τον επιχειρούμενο εκβουλγαρισμό και η σφαγή που ακολούθησε από τις δυνάμεις κατοχής. Η εξέγερση ξέσπασε στις 28 Σεπτεμβρίου και διήρκεσε μέχρι τις 2 Οκτωβρίου του 1941, ενώ μέχρι τις 5 του ίδιου μήνα, οι βουλγαρικές δυνάμεις εκτόπισαν τους Έλληνες αντάρτες και πρόσφυγες από τους γειτονικούς ορεινούς όγκους. Η εξέγερση ξεκίνησε το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου από το Δοξάτο όπου αντάρτες από τη συγκεκριμένη κωμόπολη και τη γειτονική Χωριστή, υπό τον Χρ. Καλαϊτζή ή Καλαϊτζίδη, επιτέθηκαν

Βούλγαροι στρατιώτες του κατοχικού στρατού με τα κομμένα κεφάλια των Ελλήνων ανταρτών. Σεπτέμβριος 1941, Δράμα. Στις 14 προς 15 Σεπτεμβρίου 1941, στην Ηλιοκώμη Σερρών, με τη συμμετοχή του γραμματέα του κλιμακίου Ανατολικής Μακεδονίας του Μακεδονικού Γραφείου, Παρασκευά Δράκου (Μπάρμπα), αποφασίστηκε επίσημα η έναρξη του αντάρτικου στην Ανατολική Μακεδονία. Η πρώτη περιοχή δράσης ήταν η Δράμα, όπου ξεκίνησαν οι πρώτες οργανωμένες αντιστασιακές ενέργειες κατά των δυνάμεων κατοχής. Αυτή η ημερομηνία σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στην αντίσταση του ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια της κατοχής. Αυτήν ήταν η αρχή των γεγονότων που ξέσπασαν στις 28 Σεπτεμβρίου και διήρκεσε μέχρι τις 2 Οκτωβρίου του 1941, ενώ μέχρι τις 5 του ίδιου μήνα, οι βουλγαρικές δυνάμεις εκτόπισαν τους Έλληνες αντάρτες και πρόσφυγες από τους γειτονικούς ορεινούς όγκους. Αποτέλεσε την πρώτη μαζική λαϊκή αντίδραση στον ελλαδικό χώρο αλλά και ένα από τα πρώτα (αναφέρεται και ως το πρώτο) σε ευρωπαϊκή κλίμακα κίνημα εναντίον

Στις 7 Ιουλίου 1906, οι κομιτατζίδες επιτέθηκαν στη Γόρνιτσα, ένα χωριό που αποτελούταν από σαράντα ορθόδοξες οικογένειες. Οι επιτιθέμενοι έβαλαν βόμβες σε τρία σπίτια με σκοπό να καταστρέψουν ολόκληρο το χωριό. Τα τρία σπίτια ανατινάχθηκαν και έγιναν παρανάλωμα του πυρός, αλλά ευτυχώς το υπόλοιπο χωριό σώθηκε από την καταστροφή. Το αρχαίο ιερό του θεού Διόνυσου στην Καλή Βρύση Προσoτσάνης Δράμας. Στην ευρύτερη περιοχή έχουν ανακαλυφθεί αρχαιότητες που χρονολογούνται από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, το ιερό του Διονύσου του 4ο αιώνα π.Χ., καθώς και ρωμαϊκές επιγραφές. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1890 στο χωριό (το οποίο ήταν γνωστό ως Γκόρνιτσα) λειτουργούσε ελληνικό σχολείο με 80 μαθητές, ενώ γύρω στο 1905 αναφέρεται από τον Έλληνα σχολικό επιθεωρητή Γ. Χατζηκυριακού ως ένας αποκλειστικά χριστιανικός οικισμός με 120 σπίτια. Την ίδια περίοδο αναφέρεται πως περίπου το 1/3 των κατοίκων είχε προσχωρήσει (για διάφορους λόγους) στη βουλγαρική Εξαρχία. Παράλληλα, το χωριό έγινε στόχος Βού

Βούλγαροι κομιτατζίδες οι οποίοι είχαν δολοφονήσει ήδη το 1905 τον πρόεδρο του χωριού, Δημήτριο Μάρτζιο, στις 6 Ιουλίου 1906, δολοφονήθηκε μέσα στο χωριό του από Βουλγάρους κομιτατζίδες ο εφημέριος της Γκόρνιτσας (σήμερα Καλή Βρύση Δράμας), Παπαϊωάννου Οικονόμου.. Ο εφημέριος αναφέρεται και ως Παπαεμμανουήλ ή Παπαοικονόμου Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1890 στο χωριό (το οποίο ήταν γνωστό ως Γκόρνιτσα) λειτουργούσε ελληνικό σχολείο με 80 μαθητές, ενώ γύρω στο 1905 αναφέρεται από τον Έλληνα σχολικό επιθεωρητή Γ. Χατζηκυριακού ως ένας αποκλειστικά χριστιανικός οικισμός με 120 σπίτια. Την ίδια περίοδο αναφέρεται πως περίπου το 1/3 των κατοίκων είχε προσχωρήσει (για διάφορους λόγους) στη βουλγαρική Εξαρχία.

Αρχίζουν οι Ε' Πανθρακικοί Αγώνες στην Δράμα με την συμμετοχή Σερραίων Την άνοιξη του 1923, σε μια τραγική στιγμή για την ιστορία της Ελλάδος, αφού είχε προηγηθεί λίγους μήνες πριν η Μικρασιατική Καταστροφή, ο Γενικός Πολιτικός Διοικητής Θράκης Σπύρος Δάσιος αποφάσισε τη διοργάνωση των Πανθρακικών Αγώνων. Αν και δεν είχε υπογραφεί ακόμη το τελικό κείμενο της συνθήκης της Λωζάνης, τα κύματα των προσφύγων είχαν αρχίσει να φθάνουν και να εγκαθίστανται στη Θράκη και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Σε μια τέτοια λοιπόν συγκυρία, με καταρρακωμένο το εθνικό φρόνημα και χιλιάδες ανέστιους αποφασίζεται η τέλεση των Πανθρακικών αγώνων. Ήταν απλά μια ευκαιρία για διέξοδο και ψυχαγωγία, ένα μέσο τόνωσης του καταρρακωμένου εθνικού φρονήματος μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ή ένας τρόπος για τη συγκρότηση εθνικής ταυτότητας, την προσπάθεια αφομοίωσης των προσφυγικών πληθυσμών και την πολιτισμική ομογενοποίηση του ελληνορθόδοξου πληθυσμού; Oι Ε' Πανθρακικοί Αγώνες έγιναν στην Δράμα και άρχισαν