ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ ΣΤΗ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ 1928-1932. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ
Α) Πρόσφυγες στο νομό Σερρών Σύμφωνα με καταγραφή (1928) της Γενικής Δ/νσης Εποικισμού Μακεδονίας, στο Νομό Σερρών έχουν εγκατασταθεί οι παρακάτω πρόσφυγες: α) Στη δικαιοδοσία του Γραφείου Εποικισμού Σερρών: 29.590 άτομα β) Στη δικαιοδοσία του Γραφείου Εποικισμού Σιντικής: 27.638 άτομα ΣΥΝΟΛΟ 57.228 άτομα Σε σύνολο 638.253 προσφύγων όλης της Μακεδονίας, οι πρόσφυγες Ν. Σερρών αντιστοιχούν στο 8,96%1 . Στους παραπάνω πρόσφυγες, από Τουρκία, να προσθέσουμε άλλους 16.210 (10.400 στην επαρχία Σερρών, 5.640 στην επαρχία Σιντικής και 175 στη Ν. Ζίχνη), οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα με την προαιρετική Ανταλλαγή των ελληνοβουλγαρικών πληθυσμών, βάσει της Συνθήκης του Νεϊγύ (1919)2 . Β) Πρόσφυγες της παραμεθόριας ζώνης στο νομό Σερρών Από τους 254 οικισμούς Μακεδονίας και Θράκης, οι οποίοι εμπίπτουν στο Νόμο 4124 του 1929, για τους παραμεθόριους οικισμούς, οι 31 (τριανταένας) ανήκουν στην επαρχία Σιδηροκάστρου και ένας (1) στην επαρχία Σερρών (ποσοστό 12,60%)