Ο Άγιος Ιερομάρτυς Πλάτων ήταν Επίσκοπος της πόλεως Ρεβέλ της Εσθονίας και μαρτύρησε μαζί με τους πρεσβυτέρους Μιχαήλ και Νικόλαο το έτος 1919 μ.Χ  Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Πλατων ο Ιερομαρτυρας (; - 1919) Αγιος Μιχαηλ ο Πρεσβυτερος (; - 1919) Αγιος Νικολαος ο Πρεσβυτερος (; - 1919) ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΛΜΠΟΥΣ, ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΛΑΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ Η πτώση της αυτοκρατορικής κυβέρνησης στη Ρωσία ενθάρρυνε τους Εσθονούς ηγέτες να υποβάλουν πρόταση προς τη ρωσική κυβέρνηση για την παραχώρηση αυτονομίας στην Εσθονία. Για να ενισχύσουν αυτό το αίτημα για αυτονομία, η εσθονική κοινότητα στην Αγία Πετρούπολη οργάνωσε μια δυναμική διαδήλωση μπροστά από το Παλάτι Ταυρίδας στις 8 Απριλίου 1917. Σε αυτή τη διαδήλωση συμμετείχαν περισσότεροι από 40.000 Εσθονοί, ανάμεσά τους 15.000 στρατιώτες του στρατού, συνοδευόμενοι ενθουσιωδώς από 30 ορχήστρες. Η διαδήλωση, που διεξήχθη με απόλυτη τάξη, έκανε αποφασιστική εντύπωση στη ρωσική πρωτεύουσα. Η κυβέρνηση, στις 12 Απριλί...

Ἐγκωμιαστὴν οἴκοθεν πλουτεῖς, Πάτερ, Τῆς σῆς τελευτῆς, σοῦ ἐκ μηροῦ γόνον. Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν επίσκοπος Ναζιανζού και πατέρας του Αγίου Γρηγορίου θεολόγου και πριν μπει στον κλήρο, ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, και σε θέση, που μπορούσε να χρηματίζεται, όπως κατά κανόνα έκαναν και οι συνάδελφοι του. Η τιμιότητα του όμως δεν τον άφησε να κάνει άνομο κέρδος ούτε μια δραχμή. Στην αρχή ο Γρηγόριος άνηκε σε μια θρησκευτική αίρεση, που οι οπαδοί της ονομάζονταν Υψιστάριοι. Στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη τον οδήγησε η ευσεβέστατη και μορφωμένη σύζυγος του, Αγία Νόννα (βλέπε 5 Αυγούστου). Τότε ο Γρηγόριος ήταν πολύ νέος. Βαπτίστηκε το 325 μ.Χ., αναδείχτηκε επίσκοπος Ναζιανζού το 328 μ.Χ. και επισκόπευσε για 45 χρόνια. Κατά την επισκοπική του σταδιοδρομία, έζησε με τρόπο άξιο για να τον αγιοκατατάξει. Και το άξιζε και μόνο με το γεγονός ότι απ' αυτόν και τη σύζυγο του Νόννα, αγία κι αυτή, προήλθαν δύο γιοι, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος (βλέπε 25 Ιανουαρίου) και ο Καισάριος ο ιατρός (βλέπ...

 Ὁ Θεόδοτος, Οὐκ ἀνέξομαι, λέγει, Εἰ μὴ κεφαλὴν τοῦ Θεοῦ τμηθῶ χάριν. O Άγιος Θεόδοτος μαρτύρησε δια ξίφους.

Ο Άγιος Τηλέμαχος ήταν μοναχός του 5ου αιώνα και άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ταξίδεψε από την Ασία στη Ρώμη επί αυτοκράτορα Ονώριου, θέλοντας να σώσει την πόλη. Αντιτάχθηκε στις μονομαχίες που γίνονταν στα αμφιθέατρα και ο ίδιος όρμησε στο Κολοσσαίο και φώναξε στους μονομάχους να σταματήσουν στο όνομα του Χριστού. Τότε το πλήθος άρχισε να γελάει και να τον γιουχάρει. Ένας από τους μονομάχους χτύπησε στο στομάχι τον Τηλέμαχο με το ξίφος του και εκείνος έπεσε κάτω. Σηκώθηκε και ξαναφώναξε στους δύο μονομάχους να σταματήσουν. Ένας μονομάχος τον κάρφωσε στο στομάχι με το ξίφος και εκείνος, αφού ψέλλισε για τελευταία φορά το ίδιο, πέθανε στο δάπεδο του αμφιθεάτρου, βουτηγμένος στο αίμα. Το πλήθος σιώπησε και εκκένωσε το Κολοσσαίο. Χάρη σε αυτόν τον άγιο, την 1 Ιανουαρίου 404 μ.Χ. έλαβε χώρα η τελευταία μονομαχία στην Ιστορία της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας αφού εξαιτίας του θανάτου του, έπειτα από 3 ημέρες, με αυτοκρατορικό διάταγμα καταργήθηκαν οι μονομαχίες.

Πέτρα ιδρυνθείς πίστεως Πέτρε μάκαρ, Eκ γης ανήλθες, εις πόλον δι’ αγχόνης. Ο άγιος αυτός Νεομάρτυρας, καταγόταν από την Τρίπολη της Πελοποννήσου. Άγνωστο για ποιους λόγους συνελήφθη από τους Τούρκους στο Οντεμίσιο (Τέμισι) της Μικράς Ασίας το 1776 μ.Χ. και πιεζόμενος να ασπαστεί το κοράνιο στάθηκε ακλόνητος στην πίστη των πατέρων του. Γι' αυτό τον λόγο λοιπόν τον κρέμασαν και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Ζῇ Βασίλειος, καὶ θανὼν ἐν Κυρίῳ. Ζῇ καὶ παρ᾽ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων, Ἰανουαρίοιο θάνες, Βασίλειε, πρώτῃ. «... τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας». Με τη φράση αυτή, το απολυτίκιο, απόλυτα επιτυχημένα, τονίζει την κοινωνική προσφορά του Άγιου Βασιλείου, που με τη θεία διδασκαλία του στόλισε με αρετές τα ήθη και τη ζωή των ανθρώπων. Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ' άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα δε εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Ν...

Χριστοῦ περιτμηθέντος, ἐτμήθη Νόμος. Καὶ τοῦ Νόμου τμηθέντος, εἰσήχθη Χάρις. Ο Μωσαϊκός νόμος, διέταζε την περιτομή των αρσενικών παιδιών ('Εξοδ. ΙΒ' 43-49), (Γεν. ΙΖ' 9-19), η οποία γινόταν κατά την ογδόη ημέρα από αυτή της γέννησης του παιδιού (Λευιτ. ΙΓ' 3). Η τελετή αυτή έπαιρνε μέρος μέσα σε κτίριο της Συναγωγής, το πρωί, παρουσία δέκα τουλάχιστον προσώπων. Έτσι και η περιτομή του βρέφους Ιησού έγινε στη Συναγωγή της Βηθλεέμ. Η χειροποίητος αυτή περιτομή στο σώμα ήταν τύπος, που συμβόλιζε την περιτομή της καρδιάς, ενεργούμενης απ' ευθείας υπό του Θεού (Δευτ. Γ 16, Λ'6). Για τη δεύτερη αυτή περιτομή, την αχειροποίητο, ο απ. Παύλος διδάσκει: «Περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδυθεί του σώματος των αμαρτιών της σαρκός, εν τη περιτομή του Χριστού, συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι» (Κολ. Β' 11-12). Δηλαδή, λέει ο απ. Παύλος, περιτμηθήκατε και με περιτομή πνευματική, που ενεργείται απ' το Άγιο Πνεύμα. Και συνίσταται στο γδύσιμο και την αποβολή...