ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι Βασίλειος και Θεόδωρος οι Οσιομάρτυρες εν τω Σπηλαίω είναι δύο σημαντικοί άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας που έζησαν στα Σπήλαια του Κιέβου. Η ζωή τους αποτελεί παράδειγμα πνευματικής αντοχής και αφοσίωσης στον Θεό, αντιμετωπίζοντας με θάρρος τους πειρασμούς και τις δυσκολίες της μοναχικής ζωής.   Ο Όσιος Θεόδωρος ήταν κάποτε ένας ένδοξος άρχοντας με μεγάλη περιουσία, όμως, όταν διάβασε τα λόγια του Κυρίου στο Ευαγγέλιο που λένε ότι όποιος δεν απαρνιέται τα υλικά αγαθά του δεν μπορεί να είναι μαθητής του Χριστού, αποφάσισε να μοιράσει τα πλούτη του στους φτωχούς και να ζήσει ως μοναχός. Κατόπιν έγινε μοναχός στη μονή των Σπηλαίων, όπου ασκήθηκε με ζήλο και αυταπάρνηση. Ωστόσο, ο διάβολος, γνωστός για την πανουργία του, άρχισε να τον πειράζει και να του προκαλεί αμφιβολίες για το μέλλον του και τα γηρατειά του, υποβάλλοντάς του την ιδέα ότι έπρεπε να διατηρήσει κάποιον πλούτο για την ασφάλειά του. Ο Θεόδωρος υπέκυψε σε αυτήν την πλάνη και έπεσε σε βαθιά θλίψη. Σε αυτό το σημε...

Θείοι όρπηκες της νήσου Λέσβου, ανεδείχθητε χρόνοις υστέροις, Αναστάσιε ομού και Δημήτριε, Οι καλλίνικοι αυτοί Άγιοι Νεομάρτυρες του Χριστού, ο μεν Αναστάσιος, ηλικίας 20 χρονών, καταγόταν από τους Ασωμάτους, ο δε Δημήτριος, 18 χρονών, από την Αγιάσο του νησιού Λέσβου. Μαρτύρησαν και οι δύο για την Αγία Πίστη του Χριστού στον Κασαμπά της Μικράς Ασίας, το έτος 1816 ή 1819.  Οι νεομάρτυρες αυτοί, έκαναν στον Κασαμπά το επάγγελμα του καλαθοποιού, πιθανώς μάλιστα να ήταν και συγγενείς. Αλλά συγχρόνως με την εξάσκηση του επαγγέλματός τους, κήρυτταν το Ευαγγέλιο στους Χριστιανούς, που ήταν κάτω από τον Τούρκικο ζυγό.  Γι' αυτό το λόγο οι Τούρκοι τους συνέλαβαν, τους φυλάκισαν και τους βασάνισαν φρικτά. Επειδή όμως συνέχιζαν να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστη τους, τους απαγχόνισαν κάτω από έναν πλάτανο. Στο όνομα και των δύο Αγίων, ανεγέρθηκε στην Αγιάσο μεγαλοπρεπής ναός, όπου και γιορτάζεται η μνήμη τους 11 Αυγούστου. Λειτουργικά κείμενα Απολυτίκιον Θείοι όρπηκες της νήσου Λέ...

Λιπὼν ὁ Νήφων τὴν κάτω προεδρίαν Χριστῷ παρέστῃ τῷ προέδρῳ τῶν ὅλων. Πρόκειται για τον Πατριάρχη Νήφωνα τον Β', που πατριάρχευσε τρεις φορές: α) 1486-1488. β) 1497-1498 και γ) 1502. Καταγόταν από την Πελοπόννησο και γεννήθηκε από τους Μανουήλ και Μαρία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Προσκολλήθηκε σε κάποιον μοναχό Αντώνιο και έγινε μοναχός στην Επίδαυρο με το όνομα Νήφων. Μετά τον θάνατο του γέροντα του, πήγε στο κάστρο της Νάρδας, όπου γνώρισε τον ενάρετο Αγιορείτη Ζαχαρία, με τον όποιο εγκαταστάθηκε στη Μονή της Θεοτόκου στην Αχρίδα. Όταν ο Ζαχαρίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αχριδών, ο Νήφων αναχώρησε στο Άγιον Όρος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και Ιερέας στη Μονή Διονυσίου. Από τη Μονή αυτή κλήθηκε να γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και από εκεί, μετά τον θάνατο του Συμεών, ανέλαβε τον οικουμενικό θρόνο. Απομακρύνθηκε δύο φορές από τον θρόνο και κατέφυγε στη Βλαχία και από κει στο Άγιον Όρος στη Μονή Διονυσίου. Την τρίτη φορά που κλήθηκε στον Οικουμενικό θρόνο δεν πήγε στην ...

Ἐκ τῆς στολῆς μέν, σεπτὸς Εὖπλος Λευΐτης. Ἐκ τῆς τομῆς δέ, στερρὸς ὄντως ὁπλίτης. Πλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντι. Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός. Γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας, όπου ήταν και διάκονος της εκεί Εκκλησίας. Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε να στερεώσει την πίστη των διωκόμενων χριστιανών και τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό. Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα. Κακεῖνος ἀρνήσεται ἠμᾶς» (Β' προς Τιμόθεον, 6 12). Εάν, δηλαδή, δείχνουμε υπομονή, τότε και θα βασιλεύσουμε μαζί μ' αυτόν (το Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και Εκείνος θα μας αρνηθεί. Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή τη δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον Έπαρχο Καλβισιανό. Αυτός προσπάθησε με συζήτηση να πείσει τον Εύπλο ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και έπρεπε το συντομότερο να Τον αρνηθεί. Ο Εύπλος ακαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ένα προς έν...