ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Κόλμαν του Τέρρυ-Γκλας, ο θαυματουργός έζησε σαν ερημίτης και ήταν ιδρυτής 3 μοναστηριών. Αναφέρεται ως Colmán, Colum ή Columba., πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 552. Η Εκκλησία του Αγίου Κολούμπα (Τέρρυ-Γκλας) Ηταν μαθητής του Αγίου Φιννιανού του Κλοναρντ, ο Άγιος Κολμάν ήταν παρών στις τελευταίες στιγμές του δασκάλου του, όταν εκείνος προσβλήθηκε από την πανούκλα, και του προσέφερε το Άγιο Βιάτικο. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ανέλαβε τη φροντίδα των Καέμπαν, Φιντάν και Μοκούμιν. Ίδρυσε το διάσημο μοναστήρι του Τέρρυ-Γκλας (Tirdaglas) το 548 μ.Χ. Σύμφωνα με παραδόσεις, επισκέφθηκε το Τουρ και έφερε από εκεί λείψανα του Αγίου Μαρτίνου. Απεβίωσε από την πανούκλα στις 13 Δεκεμβρίου του 552 και ετάφη στον χώρο του μοναστηριού που είχε ιδρύσει. Περίπου δεκαπέντε άλλοι άγιοι της Ιρλανδίας με το όνομα Κολμάν αναφέρονται στο Μαρτυρολόγιο του Γκόρμαν. Περίπου δεκαπέντε άλλοι άγιοι της Ιρλανδίας με το όνομα Columba (ή Colmán) αναφέρονται στο Μαρτυρολόγιο του Γκόρμαν, το οποίο είν...

Ο Όσιος Μαρδάριος (Μαρδάριος) ο Έγκλειστος των Σπηλαίων του Κιέβου έζησε ως ασκητής στα Μακρινά Σπήλαια του Αγίου Θεοδοσίου κατά τον 13ο αιώνα. Ασκήτευσε σε πλήρη εγκλεισμό στο κελί του, όπου επιδίωξε την τελειότητα μέσα από την προσευχή, τη νηστεία και την υπακοή. Στα τροπάρια του χαρακτηρίζεται ως «μη κτητικός» και, σύμφωνα με επιγραφή πάνω στα λείψανά του, «χωρίς κελί». Στο κελί του δεν είχε τίποτε άλλο πέρα από τα ρούχα που φορούσε. Στην Ωδή 7 της Ακολουθίας για τη Σύναξη των Πατέρων των Μακρινών Σπηλαίων (28 Αυγούστου), ο Άγιος Μαρδάριος αναφέρεται μαζί με τον Άγιο Αμμών (4 Οκτωβρίου) και αποκαλείται «ζηλωτής της πτωχείας». Ο Άγιος Μαρδάριος αναπαύεται στα Μακρινά Σπήλαια και τιμάται στις 13 Δεκεμβρίου, στις 28 Αυγούστου, καθώς και στη Σύναξη όλων των Οσίων Πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου (κινητή εορτή τη δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής).

Yψού κρεμασθείς τον κρεμασθέντα ξύλω, Mιμή Γαβριήλ, και στέφη διπλώ στέφει. Ο Γαβριήλ Α΄ Ράιτς (ή Ράσκοβιτς), γεννημένος το 1595 στο χωριό Στίτκοβο της περιοχής Νέα Βάρσος στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπήρξε Επίσκοπος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και Πατριάρχης του Πεκίου από το 1648 έως το 1655. Αγιοποιήθηκε από την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ως Ιερομάρτυρας, με την μνήμη του να τιμάται στις 13 Δεκεμβρίου (Ιουλιανό ημερολόγιο) και στις 30 Αυγούστου στον εορτασμό των Σέρβων Αγίων. Προερχόταν από οικογένεια γαιοκτημόνων και υπηρέτησε ως Μητροπολίτης Σμεντερέβου και κατόπιν ως Μητροπολίτης Νόβι Παζάρ και Ράσκας. Το 1644 ανέστησε το μοναστήρι Κόβιλ, όπου έζησε για κάποιο διάστημα. Ως Πατριάρχης του Πεκίου, πραγματοποίησε ταξίδια στην Κωνσταντινούπολη και τη Μόσχα, αλλά και συναντήσεις με καθολικούς επισκόπους. Κατηγορήθηκε για υποκίνηση εξέγερσης εναντίον των Οθωμανών και για βάπτιση Τούρκων και Εβραίων. Εκτελέστηκε δια απαγχονισμού στην Προύσα στις 18 Ιουλίου 1659. Με άδεια των Τ...

Tον Aρσένιον εκμιμούμενος Πάτερ, Kαι Aρσενίω συγχορεύεις εν Πόλω. Ο Άγιος Αρσένιος έζησε στην Κωνσταντινούπολη κατά τον 8ο και 9ο αιώνα και ήταν γιος πλούσιων, εξέχοντων και ευλαβών γονέων. Ανεδείχθη Πατρίκιος και Στρατηγός του Θέματος των Κιβυρραιωτών. Μια φορά, ενώ ταξίδευε δια θαλάσσης με τους στρατιώτες του, προκλήθηκε καταιγίδα και όλα τα πλοία βυθίστηκαν. Ο Άγιος Αρσένιος ήταν ο μοναδικός επιζών. Έπειτα, έγινε μοναχός και κατέπνιξε τη σάρκα του με αυστηρή νηστεία, αγρυπνίες και κακουχίες. Αργότερα, ήρθε σε κάποιο μέρος στο Όρος Λάτρος (στη Μικρά Ασία), όπου σκότωσε μία δηλητηριώδη οχιά με τις προσευχές του και κάνοντας το σημείο του Σταυρού. Κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Μονή Κελλιβάρων, στη βόρεια πλευρά του βουνού, όπου εξελέγη Ηγούμενος. Διαταραγμένος από τις πολλές περισπάσεις και από τους ανθρώπους που ήθελαν να τον δουν, επιθύμησε την ησυχία. Έτσι, ο Άγιος Αρσένιος άφησε τη Μονή και πήγε να ζήσει σε μια σπηλιά, όπου έδιωξε τα άγρια θηρία με την προσευχή του. Ο Άγιος Αρσένιος έφ...

Άρης ο θείος ουκ Άρης ην οργίλος, Πράος δε μάλλον, και πατεί γην πραίων. Ο Όσιος Άρης είναι ένας από τους Όσιους και σοφούς ασκητές της Αιγυπτιακής ερήμου, του οποίου αποφθέγματα υπάρχουν στον Ευεργετινό και απεβίωσε ειρηνικά. Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον Συναξαριστή του για τον Όσιο: Περί τούτου του οσίου Άρεως γράφει ο Ευεργετινός ότι, παρόντος και του αββα Αβραάμ, ήλθεν εις αδελφός και ηρώτησεν αυτόν· «Ειπέ μοι τι να πράξω ένα σωθώ»; Ο δε όσιος Άρης είπεν αυτώ· «Ύπαγε και διάνυσον το έτος τούτο τρώγων μόνον εκάστην εσπέραν άρτον και άλας, και έπειτα ελθέ πάλιν και λαλώ σοι». Αφού δε παρήλθε το έτος, πάλιν υπήγεν ο αδελφός εις τον Γέροντα, έτυχε δε πάλιν να ευρεθή παρών ο ρηθείς αββάς Αβραάμ, και είπεν ο Γέρων εις τον αδελφόν· «Πορεύθητι και το έτος τούτο δίελθε τρώγων άπαξ ανά δύο ημέρας». Τότε λέγει ο Αβραάμ εις τον αββάν Άρην· «Διατί εις μεν τον τους άλλους αδελφούς ελαφρόν ζυγόν επιθέτεις, εις τούτον δε βαρύ φορείον επιφορτίζεις»; Απεκρίθη ο Γέρων· «Οι αδελφοί καθώς...

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τους βίους των αγιών. Μόνο για τον Άγιο Πέτρο έχουμε την παρακάτω αναφορά στο βιβλίο «Ο Άγιος Γερμανός της Αλάσκας» από την σειρά «Φιλοκαλία των Ρώσων Νηπτικών» σε μετάφραση - επιμέλεια Πέτρου Μπότση. «…Μιαν άλλη φορά, συνεχίζει ο Γιανόφσκυ, του ’λεγα (του αγίου Γερμανού) πως οι Ισπανοί αιχμαλώτισαν στην Καλιφόρνια 14 Αλεούτους. Οι Ιησουίτες τους πίεζαν ν’ ασπαστούν την πίστη των Καθολικών, εκείνοι όμως δε δέχονταν με τίποτα. «Είμαστε χριστιανοί», απαντούσαν. Οι Ιησουίτες αντέτειναν: «Όχι, είστε αιρετικοί και σχισματικοί. Αν δεν υποκύψετε, θα σας βασανίσουμε μέχρι θανάτου». Τελικά τους έβαλαν στη φυλακή ανά δύο. Το βράδυ ήρθαν στη φυλακή οι Ιησουίτες με λάμπες και αναμμένα κεριά και άρχισαν πάλι να τους πιέζουν για ν’ ασπαστούν την πίστη των Καθολικών. «Είμαστε χριστιανοί», απαντούσαν οι Αλεούτοι, «δεν αλλάζουμε την πίστη μας». Οι Ιησουίτες άρχισαν να βασανίζουν τον έναν, μπροστά στα μάτια των άλλων. Έσπαζαν μια άρθρωση των ποδιών του, μετά μια άλλη και στη ...

Η Ιερά, Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας του Μαχαιρά, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της οροσειράς του Τροόδους κοντά στην κορυφή Κιόνια (1423 μ), σε υψόμετρο 870 μέτρων. Είναι κτισμένη σε μια όμορφη, κατάφυτη από πεύκα βουνοπλαγιά, που καταλήγει στον χείμαρρο Πεδιαίο. Ονομάζεται βασιλική γιατί κτίσθηκε με βασιλική βοήθεια, και σταυροπηγιακή, γιατί κατέστη εκκλησιαστικά αυτοδιοίκητη, πράγμα το οποίο συμβολίζεται με την τοποθέτηση σταυρού στα θεμέλιά της. Η Μονή είναι αφιερωμένη στην Παναγία και πανηγυρίζει στα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Αποψη του Καθολικού της Μονής Μαχαιρά Σύμφωνα με μια προφορική παράδοση, κατά τον καιρό της Εικονομαχίας (716 - 843 μ.Χ.) ένας ασκητής έφερε στην Κύπρο από την Κωνσταντινούπολη την εικόνα της Παναγίας της Αγιοσορίτισσας, και εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι. Αυτή η εικόνα θεωρείται μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας που αγιογράφησε ο απόστολος Λουκάς και τον τότε καιρό βρισκόταν πάνω απ...

Ὡς Παρθένος μέν, ἓν στέφος ἡ Λουκία. Ὡς δ' ἐκ ξίφους καὶ Μάρτυς, ἄλλο λαμβάνει. Η Αγία Λουκία καταγόταν από τις Συρακούσες της Σικελίας και μαρτύρησε κατά το έτος 304 μ.Χ. όταν ηγεμόνας της Σικελίας ήταν ο Πασχάσιος και αυτοκράτωρ της Ρώμης ο Διοκλητιανός. Υπήρξε παρθένος, μνηστευμένη με κάποιον ειδωλολάτρη. Η μητέρα της Ευτυχία υπέφερε από χρόνια αιμορραγία και έτσι αναγκάσθηκε μαζί της να καταφύγει στην Κατάνη στον ναό της θαυματουργού Αγίας Αγάθης (βλέπε 5 Φεβρουαρίου) για να θεραπευθεί η Ευτυχία. Εκεί οραματίσθηκε καθ’ ύπνους την Αγία Αγάθη η οποία την βεβαίωσε ότι η μητέρα της θα θεραπευθεί και ότι η ιδία θα τύχει μαρτυρικού τέλους. Αφού αποκαταστάθηκε η υγεία της μητέρας της, η Αγία Λουκία διαμοίρασε την περιουσία της στους πτωχούς και ανέμενε προσευχόμενη το τέλος της κατά τους λόγους της Αγίας Αγάθης. Η εμμονή της στην πατρώα πίστη και η εν γένει στάση της ήταν η αιτία που κινήθηκε ο μνηστήρας της εναντίον της. Δεν δίστασε μάλιστα να την καταγγείλει στον ηγεμόνα Πασχάσιο ως...

Τὸν Εὐστράτιον καὶ συνάθλους δὶς δύω, Ἅπαξ δύω κτείνουσι πῦρ τε καὶ ξίφος. Τούς γε σὺν Εὐστρατίῳ δεκάτῃ τρίτῃ ἔκτανεν ἄορ. Οι Άγιοι Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης μαρτύρησαν κατά το σκληρό διωγμό των χριστιανών επί Διοκλητιανού. Ο Ευστράτιος, που ήταν ανώτερος αξιωματικός, συνελήφθη από το Δούκα Λυσία. Αυτός, αφού τον βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο, έπειτα τον έστειλε στον έπαρχο Αγρικόλα. Φημισμένος αυτός για την ωμότητα του απέναντι στους χριστιανούς, έβαλε τον Ευστράτιο να βαδίσει με σιδερένια παπούτσια, που είχαν μέσα μυτερά καρφιά. Κατόπιν τον αποτελείωσε, αφού τον έριξε μέσα στη φωτιά. Τον Αυξέντιο, που ήταν Ιερέας και συμπολίτης του Ευστρατίου, ο ηγεμόνας τον πίεσε να αλλαξοπιστήσει με πολλές δελεαστικές υποσχέσεις. Αλλά ο άξιος λειτουργός του Χριστού απάντησε: «Δεν είναι ανάγκη να λέω πολλά λόγια Λυσία. Στη ζωή αυτή είμαι του Χριστού και θα είμαι δικός Του μέχρι θανάτου. Και αν αναρίθμητους δαρμούς και πληγές μου δώσεις, και αν με φωτιά και σίδερο με λ...

Τὸν Εὐστράτιον καὶ συνάθλους δὶς δύω, Ἅπαξ δύω κτείνουσι πῦρ τε καὶ ξίφος. Τούς γε σὺν Εὐστρατίῳ δεκάτῃ τρίτῃ ἔκτανεν ἄορ. Οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης, άθλησαν στην Καππαδοκία τον καιρό της βασιλείας των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, το 296 μ.Χ. Τότε είχε ξεσπάσει ο φοβερότερος ίσως διωγμός κατά των χριστιανών. Ο θεοσεβής και ενάρετος Ευστράτιος, ήταν άρχοντας της περιοχής των Αραβράκων καθώς και ανώτερος στρατηγός. Η περιοχή "Αράβρακα", αλλιώς Σεμέντρα ή Σεμέντερε ή Σήμαντρα, πρόκειται για το σημερινό Ovacik της Τουρκίας, κοντά στην Νίγδη και την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Σε κάποιο δείπνο, ανακοίνωσε στους φίλους του συνδαιτυμόνες χριστιανούς πως επιθυμεί να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Συνελήφθη και υπέστη καρτερικά πολλά βασανιστήρια. Τον έβαλαν να περπατήσει χιλιόμετρα με υποδήματα που είχαν καρφιά στα πέλματα. Μαρτύρησε ἐν τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ Δεκεμβρίου μηνός, όταν ο έπαρχος Αγρικόλας τον έριξε στη κά...