ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ἀθλήσεως οὐκ εἶχε Κορέμμων κόρον, Ἕως ἐτμήθη τὸν αὐχένα τῷ ξίφει. Ο Άγιος Κορέμμων (ή Κοράμων) ήταν έπαρχος Ρώμης στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.). Ήταν παρών στο μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελευθερίου (βλέπε ίδια ημέρα) και από τα θαύματα του Αγίου πίστεψε στον Χριστό, τον ομολόγησε και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.

Θεὸν σε γνόντας Δημίους δύω Σῶτερ, Ἄλλοι κατακτείνουσι δήμιοι ξίφει. Οι Άγιοι Δύο Δήμιοι μαρτύρησαν και στη Ρώμη επί Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.). Πίστεψαν στο Χριστό από τα θαύματα του Άγιου Ελευθερίου (βλέπε ίδια ημέρα) και αποκεφαλίστηκαν.

Μὴ δεύτερόν τις, μηδὲ Βάκχον τὸν νέον, Ἐν τοῖς ἀθληταῖς ταττέτω διὰ ξίφους. Ο Άγιος Βάκχος καταγόταν από την Παλαιστίνη και υπήρξε στα χρόνια των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780 - 797 μ.Χ.). Ήταν γιος γονέων χριστιανών, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε τη χριστιανική πίστη και έγινε μωαμεθανός. Ένας από τους γιους του όμως ο Δαχάκ, θέλησε να επανέλθει στον χριστιανισμό, παρακινώντας και την ευσεβή μητέρα του κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου βαπτίσθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Βάκχος. Αλλά ο ηγούμενος της Μονής, φοβούμενος τυχών εκδίκηση των Τούρκων, έδιωξε τον Βάκχο από τη Μονή. Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος βρήκε τη μητέρα και τα αδέλφια του, που επανέφερε στη Χριστιανική πίστη, εκτός από έναν, ο οποίος και τον κατάγγειλε στους Τούρκους. Οι Τούρκοι αμέσως συνέλαβαν τον Βάκχο και τον οδήγησαν στον κριτή. Ο Άγιος, μπροστά σ' όλους τους παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και έτσι αποκεφαλίστηκε. Εκκλησία αφιερωμένη στον Ά...

Ο Αγίος Γουρίας μαζί με τον Άγιο Βαρσανούφιο (τιμάται 11 Απριλίου) προσπαθούσαν να διαδώσουν την Χριστιανική πίστη στους Μουσουλμάνους.

Eι και νεωστί ώφθη Παύλος τω βίω, Αλλ’ ουν ίσος πέφηνε τοις πριν πατράσιν. Ο Όσιος Παύλος καταγόταν από την πόλη Ελαία, που βρίσκεται κοντά στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς, τον Αντίοχο και την Ευδοκία, οι οποίοι νωρίς πέθαναν και άφησαν τον Παύλο ορφανό και απροστάτευτο. Έτσι ο Παύλος αναγκάστηκε να βόσκει χοίρους για να ζήσει. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Βασίλειος, που ασκήτευε στο όρος Λάτρος (Δυτική Μικρά Ασία, κοντά στην αρχαία Μίλητο), έμαθε την κατάσταση του Παύλου και έστειλε κάποιο μοναχό να τον βρει και να τον φέρει στη Μονή. Στην αρχή οι χωρικοί αρνήθηκαν να δώσουν τον ορφανό, αλλά ο αδελφός του τον εμπιστεύθηκε στον ασκητή Πέτρο σαν μαθητευόμενο. Κοντά στον Πέτρο, ο Παύλος διδάχτηκε τη μοναχική ζωή και τόσο πολύ διακρίθηκε σ' αυτή, ώστε μετά τον θάνατο του Πέτρου οι μοναχοί τον κάλεσαν στην ηγουμενία της Μονής. Αυτός όμως δεν δέχτηκε και έφυγε πιο μέσα στο βουνό και ζούσε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έπειτα κατέβηκε στα κάτω μέρη του βουνού...

Ο Άγιος Στέφανος του Σούροζ (Ρωσικά: Стефан Сурожского), γνωστός και ως Στέφανος ο Ομολογητής, ήταν Αρχιεπίσκοπος του Σούροζ κατά τον 8ο αιώνα. Η μνήμη του τιμάται στις 15 Δεκεμβρίου. Βίος Ο Στέφανος καταγόταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Η ημερομηνία γέννησής του παραμένει άγνωστη. Έλαβε την εκπαίδευσή του στην Κωνσταντινούπολη και σύντομα εισήλθε στον μοναστικό βίο, ζώντας με άσκηση και ταπείνωση. Αποσύρθηκε από την κοινωνία και έζησε στην έρημο για τριάντα χρόνια. Η ταπεινότητα και η αρετή του τράβηξαν την προσοχή του Πατριάρχη Γερμανού της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος τον χειροτόνησε Επίσκοπο του Σούροζ στην Κριμαία, στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως πόλη Σουντάκ. Μέσα σε πέντε χρόνια, η διακονία του Στεφάνου ήταν τόσο επιτυχημένη που δεν υπήρχαν πλέον αιρετικοί ή ειδωλολάτρες στο Σούροζ ή στην ευρύτερη περιοχή. Ο Στέφανος έζησε κατά την περίοδο της εικονομαχίας, όταν οι εικόνες καταστρέφονταν. Ως υπερασπιστής της τιμής των εικόνων, αρνήθηκε να υπακούσει στις εντολές τ...

Αύτη τη μέρα, το 397 μ.Χ., με κοινή γνώμη κλήρου, βασιλέων και λαού ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (βλέπε 13 Νοεμβρίου) χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Συγκεκριμένα, ο Έπαρχος (Διοικητής) της πόλεως Αστέριος παραπλανών τον Χρυσόστομο, τον παρακάλεσε να επισκεφθούν τους τάφους των μαρτύρων έξω από την πόλη και εκεί τον περίμεναν στρατιώτες, οι οποίοι παρά τη θέλησή του τον επιβίβασαν στην άμαξα και τον φυγάδευσαν οδηγώντας τον στην πρωτεύουσα παρά την αντίδρασή του (398). Χειροτονείται από τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο -που βρισκόταν τις ημέρες εκείνες στην πρωτεύουσα- και αναγορεύεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως «ψηφίσματι κοινώ κλήρου τε και λαού». Ο Χρυσόστομος παρ' ότι δεν ήταν ακόμη ψυχικά προετοιμασμένος για ένα τέτοιο υπούργημα, όμως θεώρησε ότι η απροσδόκητη αυτή εξέλιξη των γεγονότων ήταν κατά θεία βούληση γι´ αυτό και αφοσιώθηκε στα νέα του ποιμαντικά καθήκοντα με αποστολικό ζήλο και υποτάχθηκε υπακούοντας στην απαίτηση των αρχόντων και στη φωνή του λα...

Σωσάννα, ω πώς η πάλαι και η νέα, Tους συκοφαντών ου διέδρασαν λόχους! Η Αγία Σωσάννα έζησε στα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Παλαιστίνη, είχε πατέρα τον Αρτέμιο, εθνικό και ιερέα των ειδώλων και μητέρα Ιουδαία τη Μάρθα. Η ίδια όμως γνώρισε την χριστιανική πίστη, γι' αυτό βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Σιλουανό, χριστιανή. Αυτό εξόργισε πολύ τους Εθνικούς και τους Εβραίους, οι οποίοι αποφάσισαν από κοινού να την σκοτώσουν. Το σχέδιο της δολοφονίας της όμως, το πληροφορήθηκε ο επίσκοπος και μαζί με την Αγία προσπάθησαν να βρουν μία λύση. Τελικά τη λύση την έδωσε η Σωσάννη. Διαμοίρασε όλη της την περιουσία στους φτωχούς, ντύθηκε ανδρικά και εγκατάλειψε τα Ιεροσόλυμα. Στο δρόμο προς την έρημο συνάντησε αναχωρητήριο ευσεβών ανδρών, στο οποίο και ζήτησε καταφυγή. Λέγεται μάλιστα, ότι εκεί μετονομάστηκε σε Ιωάννης και ασκήτεψε είκοσι ολόκληρα χρόνια. Αργότερα πήγε στην Ελευθερούπολη, αφού έβαλε πάλι τη γυναικεία της στολή. Όταν κινήθηκε ο διωγμός της Εκκλησίας από τον Διοκλητ...

Δίδωσι μήτηρ νεκρικὸν κόσμον τέκνῳ, Αὐτὴ ἑαυτὴν συγκεκομμένην σπάθαις. Η Αγία Ανθία (Ανθή) ήταν η μητέρα του Αγίου Ελευθερίου (βλέπε ίδια ημέρα), που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή. Η Αγία Ανθία ήταν η μητέρα του Αγίου Ελευθερίου. Η Ανθία ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη όταν άκουσε κηρύγματα από τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου. Ο Ελευθέριος ορφάνεψε από πατέρα σε μικρή ηλικία, και η μητέρα του, Ανθία, τον ανέλαβε υπό την φροντίδα της. Τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις αρχές του Χριστιανισμού και τον πήρε μαζί της στη Ρώμη για να σπουδάσει υπό την καθοδήγηση του Επισκόπου Ανηκέτου. Το 182 μ.Χ., ο Άγιος Ελευθέριος έγινε Επίσκοπος Ρώμης και ξεχώρισε για το φιλανθρωπικό του έργο. Ο Ελευθέριος, κατά την περίοδο των διωγμών των Χριστιανών από τον Σεπτίμιο Σεβήρο, επέκρινε δριμύτατα τον αυτοκράτορα. Ως αποτέλεσμα, συνελήφθη και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό. Όταν η Ανθία έτρεξε και αγκάλιασε το άψυχο σώμα του γιου της, μαρτύρησε και αυτή με αποκεφαλισμό. Η Ο...

Ἐλευθέριος, ὡς ἀδουλόνους φύσει, Σπάθας θεωρῶν, οὐκ ἐδουλοῦτο πλάνῃ. Δῖον Ἐλευθέριον δεκάτῃ πέφνε φάσγανα πέμπτῃ. Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) (βλέπε ίδια ημέρα) η οποία έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου. Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος (βλέπε 17 Απριλίου), όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του. Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα...

Δέξασθαι χαρὰν οἱ πάλαι Προπάτορες, Βλέποντες ἐγγίζοντα Xριστὸν Μεσσίαν. Γήθεο Ἀβραάμ, ὅτι Πρόπαππος Χριστοῦ ἐδείχθης. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, όρισαν την Κυριακή πριν την Κυριακή προ της γεννήσεως του Χριστού, τη μνήμη των Προπατόρων Του, δηλαδή των κατά σάρκα προγόνων Του, όπως είναι ο Αβραάμ και οι υπόλοιποι, από τους οποίους προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Λίγες ημέρες πριν την μεγάλη εορτή της Ενσαρκώσεως του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπό της Παρθένου Μαρίας, και μας προβάλλει η Εκκλησία μας τους Προπάτορες, οι οποίοι στους αιώνες ευαρέστησαν το Θεό, προφήτευαν και ανέμεναν την εν σαρκί φανέρωση του Υιού και Λόγου του Θεού, την τελείωση δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης και την έλευση της χάριτος. Ποιοί είναι οι Άγιοι Προπάτορες; Είναι όλοι οι Πατριάρχες, Κριτές, Προφήτες και Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Δηλ. οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Μελχισεδέκ, οι δώδεκα Πατριάρχες και κυρίως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, οι Προφήτες Μω...

Ἐλευθέριος, ὡς ἀδουλόνους φύσει, Σπάθας θεωρῶν, οὐκ ἐδουλοῦτο πλάνῃ. Δῖον Ἐλευθέριον δεκάτῃ πέφνε φάσγανα πέμπτῃ. Ο Άγιος Ελευθέριος και η μητέρα του Ανθία ή Ανθήήταν Χριστιανοί Άγιοι και μάρτυρες της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας.  Γεννημένος στη Ρώμη, ο πατέρας του Ελευθέριου πέθανε όταν ήταν ακόμα μικρό παιδί. Σύμφωνα με μια ελληνική πηγή που χρονολογείται πριν από τον 5ο αιώνα, η Ανθία ήταν χήρα ενός προξένου που ονομαζόταν Ευγένιος. Σε νεαρή ηλικία, ο Ελευθέριος πήγε στον Ανίκητο, τον Επίσκοπο της Ρώμης, ο οποίος τον δίδαξε την Αγία Γραφή. Ο Ελευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας και στη συνέχεια διορίστηκε Επίσκοπος Ιλλυρικού.  Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ελευθέριος διορίστηκε Επίσκοπος Μεσσίνας και Ιλλυρικού σε ηλικία 20 ετών και εγκαταστάθηκε στον Αυλώνα. Η φήμη της αρετής του Αγίου Ελευθερίου ήταν τόσο μεγάλη που έφτασε μέχρι τη Βρεττανία. Έτσι, ο ηγεμόνας της, Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνου...

Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) (βλέπε ίδια ημέρα) η οποία έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου. Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος (βλέπε 17 Απριλίου), όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του. Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα από τρία χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου...