ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Πρόβατον ώσπερ σφαγιασθείς παμμάκαρ, Mάνδρα προσήχθης ω Mανουήλ τη άνω. Ο Άγιος Μανουήλ ήταν νεομάρτυρας με καταγωγή από τα Σφακιά της Κρήτης. Αρνούμενος να αλλάξει την πίστη του αποκεφαλίστηκε από τους Τούρκους το έτος 1792. Γεννήθηκε στο χωριό Καλλικράτης στα Σφακιά και μικρό παιδί βρέθηκε στους Τούρκους, οι οποίοι με τη βία τον έκαναν μουσουλμάνο. Μόλις κατάλαβε τι είχε γίνει, νεαρός πλέον, κατόρθωσε να δραπετεύσει. Πήγε στη Μύκονο, όπου παντρεύτηκε και απόκτησε 6 παιδιά και ζούσε χριστιανικά με φόβο Θεού. Η γυναίκα του όμως τον πρόδιδε κι εκείνος πήρε τα παιδιά του κι χωρίς να την κατηγορήσει εγκαταστάθηκε σε άλλη οικία. Ο αδελφός όμως της γυναίκας του με μίσος τον πρόδωσε στους Τούρκους, οι οποίοι τον συνέλαβαν, τον έφεραν στον πασά της Χίου κι εκεί με παρρησία ομολόγησε τη χριστιανική πίστη του. Οι Τούρκοι τον βασάνισαν σκληρά μα ο Μανουήλ τους έλεγε: ''Προτιμώ να πεθάνω για την πίστη μου και να σώσω την ψυχή μου, παρά να την προδώσω και να είμαι κολασμένος αιώνια'

Έπου Aριστόβουλε Παύλω ενθάδε, Ως αν χορεύσης άμα Παύλω εν πόλω. Ο Αριστόβουλος της Βρεταννίας είναι χριστιανός Άγιος που ονομάστηκε από τον Ιππόλυτο της Ρώμης (170–235) και τον Δωρόθεο της Γάζας (505–565) ως ένας από τους Εβδομήκοντα Μαθητές που αναφέρονται στο κατα Λουκά Ευαγγέλιο 10:1–24 και ως ο πρώτος επίσκοπος στη Ρωμαϊκή Βρετανία. Πλήρης τίτλος σε διάφορες γλώσσες Αγγλικά: Άγιος Αριστίβουλος ο Παλαιός, Απόστολος, Μάρτυς και Πρώτος Επίσκοπος της Βρετανίας Ελληνικά: Ἀριστόβουλος, ίσκοπος Βρετανίας, δελφός τοῦ ᾿Αποστόλου Βαρνάβα, μτφρ. Άγιος Αριστόβουλος, επίσκοπος Βρετάνης, Αδελφός, ο απόστολος Βαρνάβας, μτφρ. (Βυζαντινό/Σύγχρονο) Άγιος Απόστολος Αριστόβουλος, Επίσκοπος Βρεττανίας, Αδελφός Του Αποστόλου Βαρνάβα («Ο Άγιος Απόστολος Αριστόβουλος, Επίσκοπος Βρετανίας, αδελφός του Αποστόλου Βαρνάβα») Λατινικά: Sanctus Aristobulus Senex, Apostolus, Martyr, Episcopus Primus Britanniae Ουαλικά: Arwystli Hen Episcob Cyntaf Prydain ("Aristibule ο Παλαιός, Πρώτος Επίσκοπος της Βρετανία

 Eις τον Aγάπιον. Ἔσπευδεν Ἀγάπιος εἰς μαρτυρίαν. Θεοῦ γὰρ αὐτὸν ὑπέθαλπεν ἀγάπη. Eις τον Πλήσιον, Pωμύλον και Tιμόλαον. Μετὰ τριῶν Πλήσιος ἐκτμηθεὶς ξίφει, Θεοῦ σὺν αὐτοῖς ἵσταται νῦν πλησίον. Eις τους δύω Aλεξάνδρους και Διονυσίους. Ὡς Ἀλεξάνδροις κλῆσις ἐκτομή, στέφος, Καὶ Διονυσίοις τε κοινὰ ἦν τάδε. Πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τμήθη Ἀγάπιος, ἑταῖροι. Ο Αγάπιος της Παλαιστίνης ήταν χριστιανός μάρτυρας από τη Γάζα, αποκεφαλίστηκε μαζί με τον Τιμόλαο από τη Μαύρη Θάλασσα, τους δύο Διονύσιους από την Τρίπολη της Φοινίκης, τον Ρωμύλο -υποδιάκονος- από τη Λύδδα ή Διόσπολη, τον Πλήσιο και τους δύο Αλέξανδρους από την Αίγυπτο. με διαταγή του Ουρβανού, κυβερνήτη της Παλαιστίνης, το έτος 303 ή 304 υπό τον Μεγάλο Διωγμό του Διοκλητιανού.  Ο Ευσέβιος αναφέρει ότι ο Τιμόλαος ο Πόντιος, ο Διονύσιος από την Τρίπολη της Φονικίας, ο Ρωμύλος, λέγεται ότι ήταν υποδιάκονος της ενορίας της Διόσπολης, ο Πλήσιος της Αιγύπτου, και δύο άνδρες που ονομάζονταν Αλέξανδρος, ο ένας από τη Γάζα και ο άλλος από τη Γαζαχάν