ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ρώσου Οσίου.

 Τρεῖς Λεόντιε, τοὺς συναθλοῦντας ἔχων, Λεόντιόν τι τῆς πυρᾶς ἄλλῃ μέσον. Οι Άγιοι Λεόντιος, Δομέτιος, Τερέντιος και Δομνίνος μαρτύρησαν δια πυρός.

Φθαρτὴν στρατείαν ἐκλελοιπυῖα ξίφει, Δυὰς συνάθλων ἐστρατεύθη Κυρίῳ. Οι Άγιοι Δύο Στρατιώτες μαρτύρησαν μαζί με τον Άγιο Λογγίνο βλέπε την ίδια ημέρα).

 Μαλὸς βραχεῖαν γῆς λιπὼν παροικίαν, Πόλου κατοικεῖ τὴν μακρὰν κατοικίαν. Συνετός και ολιγαρκής στα νεανικά του χρόνια ο Όσιος Μαλός, έμεινε φτωχός στην ύλη για να γίνει πλούσιος εν Χριστώ. Δεν ήταν μεγάλης μορφώσεως, ήταν όμως πολλής πίστεως και ζήλου θερμού. Επειδή δεν μπορούσε να διδάσκει δημόσια, έκανε κήρυγμα στον κάθε ένα χωριστά. Ο Μαλός είχε μεγάλη πνευματική διάκριση, ώστε να μη γίνεται βαρύς, ενοχλητικός και άστοχος στις ιδιαίτερες αυτές νουθεσίες. Η θεία χάρη τον είχε οπλίσει με μεγάλη λεπτότητα και αγάπη, που του υπαγόρευαν πάντοτε τι ήταν συμφέρον να ειπωθεί και τι έπρεπε να παραλειφθεί. Στη συνέχεια ακολούθησε την ερημική ζωή. Αλλά όσοι μάθαιναν που βρίσκεται έρχονταν και τον ζητούσαν στο ερημητήριό του. Και αυτός όμως, κατά διαστήματα, κατέβαινε στις πόλεις, όχι για να κάνει ομιλίες, αλλά για να σκορπίσει ευεργεσίες. Διότι ο Κύριος τον είχε προικίσει και με τη δύναμη να θεραπεύει θαυματουργικά διάφορες αρρώστιες. Πολλοί μάλιστα βρήκαν τη γιατρειά τους με τις προσευχές το

Ο Άγιος Γάλλος (Gall) είναι ο πιο γνωστός από τους μαθητές του Αγίου Κολουμβάνου (βλέπε 23 Νοεμβρίου). Γεννήθηκε λίγο μετά το 550 μ.Χ. στην Ιρλανδία, που ήταν τότε το τρίτο μεγάλο κέντρο του χριστιανικού κόσμου μετά τη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, πλούσιοι αλλά και ευσεβείς αριστοκράτες, τον έστειλαν για σπουδές στο περίφημο μοναστήρι του Μπαγκόρ, όπου ζούσαν τότε οι μεγάλοι γέροντες Κογγάλλος και Κολουμβάνος. Όταν ο τελευταίος έφυγε για Ιεραποστολή, ο άγιος Γάλλος ήταν ένας από τους δώδεκα μοναχούς που τον ακολούθησαν. Στη Γαλλία μοιράστηκε τόσο τους κόπους του για το ευαγγέλιο, όσο και τους διωγμούς του. Μαζί πήγαν στην Ελβετία, όπου τους έδωσε αρχικά καταφύγιο ο ευσεβής ιερέας Βιλλεμάρος του Άρμπεν, κοντά στη λίμνη Κωνστάντια. Στη συνέχεια έφτιαξαν κελιά σ' έναν ερημότοπο, στην κοιλάδα του Στάιναχ, και εγκαταστάθηκαν εκεί. Μετέστρεψαν πολλούς ειδωλολάτρες της περιοχής στη χριστιανική πίστη. Κάποτε, ύστερα από ένα κήρυγμα τους, άρπαξαν τα μπρούτζινα αγάλματα των

Ο νεομάρτυρας και παιδομάρτυρας Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας γεννήθηκε το 1805 μ.Χ. στο χωριό Τουρκολέκα Αρκαδίας. Η οικογένεια του διακρινόταν για την ευλάβεια τον Θεό, για την αγάπη προς την πατρίδα και για τον ηρωισμό της. Πατέρας του ήταν ο Σταματέλος Σταματελόπουλος-Τουρκολέκας, ονομαστός αγωνιστής της περιοχής Λεονταρίου και μητέρα του, η αδελφή της συζύγου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Σοφία. Μεταξύ των τεσσάρων του αδελφών διακρινόταν ο γνωστός οπλαρχηγός Νικήτας, γνωστός ως Νικηταράς (ο τουρκοφάγος) και ο διδάσκαλος της πολεμικής τακτικής ευπαίδευτος λοχαγός Νικόλαος. Το 1816 μ.Χ. ο Ιωάννης, 11 χρονών τότε, μαζί με τον πατέρα του και τον Αναγνώστη, γιό του αγωνιστή του Πάρνωνα Ζαχαριά , ενώ ταξίδευαν για τα Κύθηρα, λόγω θαλασσοταραχής βρέθηκαν στη Νεάπολη της Λακωνίας. Ο Αγάς της περιοχής Χουσεΐν, με δόλο τους συνέλαβε και τους έστειλε στην ανωτέρα Τουρκική αρχή της Μονεμβασίας. Εκεί οι συλληφθέντες φυλακίστηκαν στο κάστρο της. Στη συνέχεια ο άρχοντας της Μονεμβασίας ζήτησε οδηγίες

Υἱὸν Θεοῦ λέγων σε Χριστὲ καὶ πάλιν, Λογγῖνος ὡς πρὶν τέμνεται τὸν αὐχένα. Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ Λογγῖνον ἄορ κατέπεφνεν. Ο Άγιος Λογγίνος ήταν Εκατόνταρχος υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου, επί βασιλείας Τιβερίου Καίσαρος (14 - 37 μ.Χ.). Υπηρετούσε μαζί με τους στρατιώτες του κατά τα σωτήρια Πάθη του Κυρίου, παριστάμενος στην σταύρωση, την ταφή και τη σφράγιση του μνήματος. Όταν όμως αντελήφθη το σεισμό, είδε τις πέτρες να σχίζονται και να ανοίγονται τα μνήματα, πίστευσε ότι ο σταυρωθείς ήταν ο πραγματικός Υιός του Θεού. Παραιτήθηκε από το αξίωμά του και μαζί με άλλους δύο στρατιώτες του αναχώρησε για την πατρίδα του, προκειμένου να κηρύξει την Ανάσταση του Κυρίου. Την λιποταξία του κατήγγειλε ο Πιλάτος στον Τιβέριο, ο οποίος έστειλε απόσπασμα στρατιωτών για να τον θανατώσουν. Όταν το βρήκαν και του κοινοποίησαν την απόφαση του αυτοκράτορα, τους φιλοξένησε στην οικία του, προετοίμασε τον τάφο γι αυτόν και τους δυο πιστούς του στρατιώτες και αποκεφαλίσθηκε την επομένη. Λειτουργικά κείμεν