ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η Οσία Μάρθα (στον κόσμο Μαρία Σεμενόνβνα Μιλιούκοβα), γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1810, σε μια αγροτική οικογένεια της επαρχίας Νίζνι Νόβγκοροντ, στην περιοχή Αρντάτοφ, στο χωριό Ποζίτοβο (σήμερα Μαλινόβκα). Η οικογένεια των Μιλιούκοβ, που ζούσε μια ενάρετη και θεοφιλή ζωή, είχε στενές σχέσεις με τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ. Εκτός από τη Μαρία, υπήρχαν δύο μεγαλύτερα αδέλφια - η αδελφή της Πρασκόβια Σεμενόνβνα και ο αδελφός της Ιβάν Σεμενόβιτς. Το χωριό αυτό, όπως και τα γειτονικά του, ανήκε στη Δημόσια Περιουσία και όχι σε κάποιον άρχοντα-γαιοκτήμονα. Η γη του χωριού ήταν διαμοιρασμένη, αλλά ήταν άγονη, επειδή τα εύφορα κομμάτια γης είχαν κατασχεθεί από τους γειτονικούς γαιοκτήμονες. Οι χωρικοί ζούσαν πολύ φτωχά, και από την παιδική τους ηλικία έπρεπε να εργάζονται σκληρά στα χωράφια και να φροντίζουν τα ζώα. Με την ευλογία του Αγίου Σεραφείμ, η Πρασκόβια Σεμενόνβνα μπήκε στην κοινότητα της Μητέρας Αλεξάνδρας (στον κόσμο Αγάθια Σεμενόνβνα Μπελοκοπύτοβα), η οποία ήταν η πρώτη ιδρύτρ

Ο Όσιος Αβράμιος, ο Αρχιμανδρίτης Σμολένσκης και Θαυματουργός, γεννήθηκε στα μέσα του 12ου αιώνα στο Σμολένσκ, σε μια οικογένεια πλούσιων γονέων, οι οποίοι είχαν ήδη δώδεκα κόρες και προσεύχονταν στον Θεό για έναν γιο. Από την παιδική του ηλικία, ο Αβράμιος διακρινόταν για τον βαθύ σεβασμό και τον φόβο του προς τον Θεό, ενώ αφιέρωνε πολύ χρόνο στην εκκλησία και στη μελέτη θρησκευτικών βιβλίων. Οι γονείς του είχαν μεγάλες ελπίδες για τον μοναχογιό τους, επιθυμώντας να παντρευτεί και να συνεχίσει τη λαμπρή τους καταγωγή. Ωστόσο, ο Αβράμιος είχε άλλες φιλοδοξίες, αναζητώντας μια ζωή αφιερωμένη στον Θεό. Μετά τον θάνατο των γονέων του, μοίρασε την περιουσία του σε μοναστήρια, εκκλησίες και φτωχούς, επιλέγοντας μια ζωή ασκητική. Περιπλανήθηκε στην πόλη ντυμένος με κουρέλια, παρακαλώντας τον Θεό να τον καθοδηγήσει στον δρόμο προς τη σωτηρία. Ο Άγιος εκοιμήθη στο μοναστήρι της Υπεραγίας Θεοτόκου, κοντά στη Σελίσα, πέντε στάδια από το Σμολένσκ. Εκεί ασχολήθηκε έντονα με την αντιγραφή θρησκευτι

 Ο Αθανάσιος Γ΄ (κατά κόσμον Αλέξιος Πατελάρος) διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για μικρά χρονικά διαστήματα, το 1634 μ.Χ. και το 1652 μ.Χ. Γεννήθηκε στο χωριό Αξός Μυλοποτάμου του Ρεθύμνου μεταξύ των ετών 1580 μ.Χ. και 1597 μ.Χ. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική Φιλολογία, Φιλοσοφία και Θεολογία. Ήξερε ελληνικά και λατινικά και διακρινόταν για τη γενικότερη μόρφωσή του, το κήρυγμά του και την ποίηση που έγραφε. Μελετούσε την Αγία Γραφή, και μάλιστα μετέφρασε μέρος της στα νέα ελληνικά. Στη Μονή Ιβήρων σώζεται σήμερα και μετάφραση του Ψαλτηρίου που έκανε ο ίδιος. Εκάρη μοναχός στο Σιναϊτικό Μετόχι του Χάνδακα. Κατόπιν μετέβη στο Άγιο Όρος, όπου εγκαταστάθηκε σε κελί που έκτισε ο ίδιος στην περιοχή της Μονής Παντοκράτορος. Χειροτονήθηκε διάκονος, ιερέας και επίσκοπος στη Θεσσαλονίκη. Το 1631 μ.Χ. εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Το Μάρτιο του 1634 μ.Χ. εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως με τη βοήθεια του Σουλτάνου, αλλά και λατινοφρόνων και Ιησουητών. Η διάρκεια της πρώτης του Πατρι

Μητρὸς μιᾶς κάλλιστα παιδία τρία, Σὺν μητρὶ Βάσσῃ πρὸς τομὴν ψυχὴ μία. Βάσσαν σὺν τοκέεσσι τάμε ξίφος εἰκάδι πρώτῃ. Η Αγία Βάσσα έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού, και κατοικούσε στην Έδεσσα (το πιθανότερο της Μακεδονίας). Είχε παντρευτεί ειδωλολάτρη Ιερέα, τον Ουαλέριο, από τον οποίο απέκτησε τρεις γιους, τον Θεόγνιο, τον Αγάπιο και τον Πιστό. Στη Βάσσα όμως, ψυχή που αγαπούσε την αλήθεια και την αρετή, δόθηκε η ευκαιρία να διδαχθεί και να προσέλθει στη χριστιανική πίστη. Μαζί της έφερε και τους τρεις γιους της, που την αγαπούσαν με όλη τους την καρδιά. Όταν πληροφορήθηκε αυτό το πράγμα ο Ουαλέριος (περί το 290 μ.Χ.), προσπάθησε με ποικίλα τεχνάσματα να τους επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Μάταια όμως. Διότι αντίθετα η Βάσσα, αγωνιζόταν αυτή να διαφωτίσει τον ειδωλολάτρη άντρα της. Εξοργισμένος τότε ο Ουαλέριος, κατάγγειλε και τους τέσσερις στον ανθύπατο Βικάριο, που αμέσως διέταξε τη σύλληψη τους. Και ο μεν πρωτότοκος Θεόγνιος, όταν ομολόγησε τον Ιησού αμέσως πέθανε, αφού του έσχισαν τ

Θαδδαῖε! ποῖον ἄλλο σοι πλέξω στέφος, Ἤ αὐτόπτην λέγειν σε, καὶ μύστην Λόγου; Εἰκάδι πρώτῃ Θαδδαῖος βιότοιο ἀπέπτη. Εβραίος από την Έδεσσα ο Απόστολος Θαδδαίος και πολύ μορφωμένος στις θείες Γραφές, είχε ανεβεί στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού. Όταν άκουσε το κήρυγμα του και είδε την αγγελική του ζωή, τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε επεδίωξε και βαπτίστηκε απ' αυτόν. Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον ακολούθησε μέχρι το σωτήριο Πάθος. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, επέστρεψε στην πατρίδα του Έδεσσα. Εκεί καθάρισε από τη λέπρα τον τοπάρχη Αύγαρο και κατόπιν τον βάπτισε χριστιανό. Αφού δίδαξε και φώτισε με το λόγο της αληθείας πολλούς και ίδρυσε πολλές εκκλησίες στις πόλεις της Συρίας, έφθασε στη Βηρυτό. Ο Θαδδαίος και εκεί με τη χάρη του Θεού δίδαξε το Ευαγγέλιο και βάπτισε πολλούς. Τελικά, εκεί παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του, αφού στη ζωή του εφάρμοσε πλήρως την εντολή που έδωσε ο Κύριος στους