ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Διὰ τοῦ φέγγους τῶν θαυμάτων σου ἐφώτισας τὴν οἰκουμένην ἅπασαν. Ὦ Ὅσιε Πατὴρ ἡμῶν Μακάριε, πρέσβευε τῷ Χριστῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν! Στα μέσα του 10ου αιώνα, ο Βασιλιάς Δαβίδ Κουροπαλάτης κατασκεύασε την Εκκλησία του Χαχουλίου στη νότια Γεωργία και ίδρυσε τη Μονή Χαχουλίου, η οποία στους επόμενους αιώνες έγινε κέντρο πνευματικότητας, επιστήμης και παιδείας. Σήμερα, η μονή αυτή βρίσκεται σε τουρκικό έδαφος, αλλά η χάρη των ασκητικών αγώνων των πατέρων που μόχθησαν εκεί εξακολουθεί να εμπνέει ελπίδα στον γεωργιανό λαό. Πολλοί άγιοι και θαυματουργοί πατέρες αγωνίστηκαν στη Μονή Χαχουλίου, όπως ο Άγιος Βασίλειος, γιος του Βασιλιά Βαγράτ Γ΄, οι αδελφοί Γεώργιος και Σάββας του Χαχουλίου, ο Άγιος Ιλαρίων του Τβάλι και πολλοί άλλοι θεοσεβείς ασκητές, οι οποίοι καθοδηγήθηκαν από τον άγιο ηγούμενο Μακάριο. Ο Πατήρ Μακάριος ήταν μεγάλος ασκητής, δάσκαλος και προφήτης. Νέοι μοναχοί και σοφοί, έμπειροι γέροντες συνέρρεαν σ’ αυτόν για συμβουλές και ευλογίες. Ο νεαρός μοναχός Γεώργιος, που αργό...

Ὦ Ἁγία Καὶ Εὐσεβὴς Πριγκίπισσα Ἰουλιανή, τὴν φθαρτὴν δόξαν καὶ τὴν σωματικὴν κάλλος καταφρονήσασα, Η Οσία Ιουλιανή, Πριγκίπισσα της Βιάζμα και του Νέου Τόργκ, ήταν κόρη του ευγενούς Μάξιμου Δανίλοβ, γνωστή για τις αρετές και την αγνότητά της. Ο σύζυγός της, Πρίγκιπας Συμεών της Βιάζμα, καθώς και ο Πρίγκιπας Γεώργιος του Σμολένσκ, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, που είχαν καταληφθεί από τον Λιθουανό πρίγκιπα Βίτοβτ. Τότε, ο Πρίγκιπας Βασίλειος της Μόσχας παραχώρησε την πόλη Τόρζοκ του Τβερ στους εξόριστους πρίγκιπες. Ο Πρίγκιπας Γεώργιος γοητεύτηκε από την ομορφιά της Ιουλιανής και προσπάθησε με κάθε τρόπο να την πείσει να διαπράξει μοιχεία, αλλά εκείνη παρέμεινε πιστή στον σύζυγό της. Κατά τη διάρκεια μιας εορτής, ο Πρίγκιπας Γεώργιος σκότωσε τον σύζυγο της Ιουλιανής, ελπίζοντας να την πάρει με τη βία. Η Οσία Ιουλιανή αντιστάθηκε στον βιαστή της και τον τραυμάτισε με ένα μαχαίρι. Ο εξοργισμένος Πρίγκιπας Γεώργιος διέταξε να της κόψουν τα χέρια και τα πόδια και να ρίξου...

Ο Όσιος Προκόπιος, Διά Χριστόν Σαλός της Βιάτκα, ήταν γιος ευσεβών αγροτών. Όταν ο Προκόπιος έφτασε στην ηλικία των είκοσι ετών, οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν. Όμως, εκείνος μυστικά μετέβη στην πόλη Χλύνοβ και ανέλαβε το έργο της διά Χριστόν σαλότητας. Ο άγιος σαλός υπέμεινε πείνα, κρύο, εμπαιγμούς και προσβολές. Ο Κύριος τον δόξασε με το χάρισμα της διορατικότητας. Ο Όσιος Προκόπιος εκοιμήθη σε ηλικία σαράντα εννέα ετών το 1627.

 Σὺν πενταπλῇ προὔτεινεν εἰκάδι ξίφει, Τριπλῇ γυναικῶν μαρτύρων δεκὰς κάρας. Οι γυναίκες αυτές πίστεψαν στον Χριστό δια της Αγίας Ιουλιανής (βλέπε ίδια ημέρα) και στη συνέχεια όλες μαρτύρησαν δια αποκεφαλισμού.

 Πεντακοσίους εἶδεν ἐκτετμημένους, Ἡ Νικομήδους Μάρτυρας νικηφόρους. Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες πίστεψαν στον Χριστό δια της Αγίας Ιουλιανής (βλέπε ίδια ημέρα) και κατόπιν όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ο Άγιος Πέτρος, Μητροπολίτης Μόσχας, γεννήθηκε στο Βολύνι από ευσεβείς γονείς, τον Θεόδωρο και την Ευπραξία. Ακόμη και πριν από τη γέννηση του γιου της, ο Κύριος αποκάλυψε στην Ευπραξία την προορισμένη ευλογία του παιδιού της. Σε ηλικία δώδεκα ετών, ο νεαρός Πέτρος εισήλθε σε μοναστήρι. Με επιτυχία σπούδασε τα βιβλικά γράμματα της εποχής και εκπλήρωσε με ζήλο τα μοναστικά του καθήκοντα. Ο μελλοντικός άγιος αφιέρωσε πολύ χρόνο στη μελέτη των Αγίων Γραφών και έμαθε επίσης την τέχνη της αγιογραφίας. Οι εικόνες που ζωγράφιζε ο Άγιος Πέτρος δίνονταν στους αδελφούς και στους Χριστιανούς που επισκέπτονταν το μοναστήρι. Λόγω της ενάρετης και ασκητικής ζωής του, ο ηγούμενος του μοναστηριού χειροτόνησε τον Άγιο Πέτρο σε ιερομόναχο. Μετά από χρόνια ασκητικών κόπων στο μοναστήρι, ο ιερομόναχος Πέτρος, με την ευλογία του ηγουμένου, εγκατέλειψε το μοναστήρι αναζητώντας τόπο ησυχίας. Έκτισε κελί στις όχθες του ποταμού Ράτα και άρχισε να ασκείται στην ησυχία. Στη συνέχεια, στον τόπο της ασκητικής του ...

Ἰουλιανῆς ἀγλάϊσμα τὸ ξίφος, Ὡς προξενῆσαν ἀγλαὸν ταύτῃ στέφος. Ἔκτανον εἰκάδι πρώτῃ Ἰουλιανὴν ἐρατεινήν. Οι γονείς της Ιουλιανής ήταν ειδωλολάτρες και θέλησαν να τη μνηστεύσουν με κάποιο διακεκριμένο αξιωματούχο της Αντιόχειας, τον Ελεύσιο. Αλλά η Ιουλιανή αρνήθηκε σθεναρά. Η άρνησή της κατέπληξε τους γονείς της, διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τους είχε φέρει καμιά αντίρρηση και ήταν υπάκουη κόρη. Ο Ελεύσιος με πληγωμένο εγωισμό ζητούσε εκδίκηση. Αφού ερεύνησε και παρακολούθησε για πολύ καιρό την Ιουλιανή, έμαθε ότι εν αγνοία των γονέων της είχε γίνει χριστιανή. Έτσι ο Ελεύσιος την κατήγγειλε στον έπαρχο, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακισθεί. Μέσα στη φυλακή, συνεχίστηκαν οι προσπάθειες να γίνει σύζυγος του Ελευσίου και να αποφύγει τον κίνδυνο του θανάτου. Αλλά η Ιουλιανή προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πάρει ειδωλολάτρη σύζυγο. Τότε ο Ελεύσιος με διαταγή του έπαρχου και πολύ μίσος την μαστίγωσε ανελέητα. Έπειτα, έκαψε το πρόσωπό της με πυρακτωμένο σίδερο, και της είπε: «Πήγα...

Τὰς ἐκ σιδηρῶν ὀξέων ἥλων ξέσεις, Ὥς τις σιδηροῦς καρτερεῖς Θεμιστόκλεις. Ο Άγιος Θεμιστοκλής είναι ένας από τους λιγότερο γνωστούς αγίους της Ορθόδοξης εκκλησίας. Έζησε κατά το 3ο αιώνα μ.Χ. στη περιοχή Μύρα της Λυκίας, στη Μικρά Ασία, η οποία σήμερα ονομάζεται Καλέ και βρίσκεται στα νότια παράλια της Τουρκίας. Την εποχή εκείνη, η Λυκία αποτελούσε τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο Θεμιστοκλής έζησε την εποχή κατά την οποία στον αυτοκρατορικό θρόνο βρισκόταν ο Διοκλητιανός. Αυτός ήταν υπεύθυνος για το ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας ενώ ο Μαξιμιανός για το δυτικό μέρος. Ο Διοκλητιανός κατά την περίοδο 284-303 μ.Χ. και αφού θεμελίωσε τη λεγόμενη Τετραρχία, κίνησε διωγμό κατά των χριστιανών. Ο Άγιος Θεμιστοκλής ήταν ένας από τους πολλούς μάρτυρες της περιόδου αυτής. Κατά το διωγμό, ο Άγιος Διόσκουρος καταδιωκόταν από τον Ασκλήπιο, άρχοντα της Λυκίας. Βρήκε όμως για καταφύγιο τον Άγιο Θεμιστοκλή, βοσκό της περιοχής, ο οποίος τον έκρυψε και τον προστάτεψε. Όταν οι στρατιώτες βρήκαν τον...