ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μπορίσος και Γλιέβος ήταν γιοί του Άγιου Βλαδίμηρου (βλέπε 15 Ιουλίου) και δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάσθηκαν Ρωμανός και Δαβίδ. Δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τον βίο των Αγίων αυτών. Οι Άγιοι Μπορίσος και Γλιέβος που δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάστηκαν ΡΩΜΑΝΟΣ και ΔΑΒΙΔ . Ο πρίγκιπας Βλαντιμίρ, ο ηγεμόνας της Ρωσίας του Κιέβου, που το 988 έφερε τους υπηκόους του στα νερά του Αγίου Βαπτίσματος. Τα δύο αδέρφια βαφτίστηκαν και τότε έλαβαν τα χριστιανικά ονόματα Ρωμανός και Δαβίδ. Ο μεγαλύτερος από τους δύο, ο Μπόρις, ήταν πολύ ταλαντούχος και έμαθε να διαβάζει και να γράφει. Μοιράστηκε με τον αδελφό του τις γνώσεις του για τις Γραφές και τη ζωή των Αγίων, τους οποίους και οι δύο προσπαθούσαν να μιμηθούν. Πράγματι, όταν ενηλικιώθηκαν για να κυβερνήσουν τις αντίστοιχες κληρονομιές τους, τις περιοχές του Ριαζάν και του Μουρόμ, είχαν ήδη καλλιεργήσει στις καρδιές τους χριστιανικές αρετές του ελέους, της συμπόνιας και της καλοσύνης, χαρακτηριστικά σπάνια

Ο Άγιος Αθηναγόρας ο Αθηναίος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., ήταν σύγχρονος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Ήταν Χριστιανός και ταυτόχρονα δάσκαλος φιλοσοφίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους απολογητές του Χριστιανισμού την περίοδο εκείνη. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως αγίου στις 24 Ιουλίου. Η ταυτότητα του απολογητή Ο συγγραφέας Αθηναγόρας ο Αθηναίος είναι άγνωστος στους αρχαίους χριστιανούς ιστορικούς και γραμματολόγους, αλλά μαρτυρείται για πρώτη φορά από τον ανώνυμο συντάκτη της περίληψης της χαμένης εκκλησιαστικής ιστορίας του Φίλιππου Σιδίτη, ο οποίος θεωρεί τον Αθηναγόρα καθηγητή της φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια, διδάσκαλο του Κλήμεντος, πρώην εθνικό και έπειτα χριστιανό απολογητή, και τοποθετεί τη δράση του στην εποχή του Αδριανού και του Μάρκου Αυρήλιου. Έργα Εθνικός αρχικώς ο Αθηναγόρας, σχεδίαζε να συντάξει λίβελλο κατά των χριστιανών, αλλά αφού προσχώρησε στον Χριστιανισμό από κατήγορός του έγινε ένθερμος απολογητής. Το κυριότερο έργο του Αθη

 Aθανάσιε δος τι και λήψη μάκαρ, Δος την κεφαλήν καθανασίαν λάβε. Ο Άγιος Αθανάσιος ήταν πλούσιος και ευσεβής δημογέροντας στην Κίο της Βιθυνίας. Ο Αθανάσιος, επειδή υπεράσπιζε τους συμπολίτες του από τη βαρεία φορολογία των Τούρκων, συκοφαντήθηκε ότι δήθεν είπε, ότι θα γίνει μουσουλμάνος. Προσκλήθηκε από τις αρχές της βασιλεύουσας και πιέστηκε πολύ να προδώσει τη χριστιανική του πίστη, προκειμένου να σωθεί. Ο Αθανάσιος όμως δεν αρνήθηκε τον Χριστό και μετά από σκληρά βασανιστήρια φυλακίστηκε. Αλλά επειδή και πάλι έμενε αμετακίνητος στην πίστη του, τον αποκεφάλισαν στις 24 Ιουλίου 1670 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Βίο του Αγίου, συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.

O Θεόφιλος πυρποληθείς εν Xίω, Θεού φιλίαν εύρεν· ω ευτυχίας! Φιλῶν τὸν Θεόν, Θεόφιλος προθύμως, πρὸς πῦρ δι’ Αὐτόν, κινεῖται θαρσαλέως. Εἰκάδη πυρὶ θάνεν Θεόφιλος, ἠδὲ τετάρτῃ. Ο Άγιος Θεόφιλος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1617 μ.Χ. και ήταν ωραίος και ρωμαλέος στο σώμα. Εργαζόμενος σαν ναυτικός δεν θέλησε να υπηρετήσει σε τούρκικο πλοίο. Εναντιούμενος στη θέληση του Τούρκου πλοιάρχου, συκοφαντήθηκε απ' αυτόν, ότι δήθεν είχε φορέσει τούρκικο κάλυμμα στο κεφάλι του. Οδηγήθηκε βίαια στον κριτή, όπου με κολακείες και φοβερισμούς προσπαθούσαν να τον εξισλαμίσουν. Ομολογώντας με θάρρος τον Χριστό ο Θεόφιλος, περιτμήθηκε με τη βία από τους Τούρκους, που θέλησαν να τον στείλουν δώρο στο παλάτι του Σουλτάνου. Ο Θεόφιλος όμως, όταν ακόμα ήταν στη Χίο, απόδρασε και πήγε στη Σάμο, όπου παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν επανήλθε στη Χίο, οι Τούρκοι τον αναγνώρισαν και αφού τον συνέλαβαν τον οδήγησαν στον κριτή. Ο κριτής, βλέποντας τον Θεόφιλο να εμμένει στην πίστη του τον καταδίκασε σε

Kτείνουσι πέλται Xριστέ την σην Xριστίναν, Tην Xριστιανών πίστιν ουκ αρνουμένην. Eικάδι βλήτο τετάρτη Xριστίνα οξέσι πέλταις. Τὴν Χριστίναν ἥνωσε Χριστῷ νυμφίῳ, Νύμφην ἄμωμον, αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Εἰκάδι βλῆτο τετάρτῃ Χριστῖνα ὀξέσι πέλταις. Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.). Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά. Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλει