ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Οι Άγιοι Τριακοντατρείς Μάρτυρες από την Ηράκλεια μαρτύρησαν δια πυρός.

Ο Άγιος Δάμων ο Ιερομάρτυρας είναι άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του αναγράφεται στο Σιναϊτικό Κώδικα 631, όπου υπάρχουν και δύο Στιχηρά (τροπάρια) στον Άγιο Δάμωνα.

 Διττοῖς ἀθληταῖς προσδεθεῖσι πλατάνῳ, Ταθέντα τόξα, πλατάνων κενοὶ ψόφοι. Οι Άγιοι Διομήδης και Λαυρέντιος μαρτύρησαν, αφού τους θανάτωσαν με βέλη, δεμένους σ' ένα πλάτανο.

Eις την Άνναν. Οὐ γὰρ ἀπῆρεν ἡ Φανουὴλ θυγάτηρ, Ἕως ἐπ' αὐτῆς τὸν Θεὸν εἶδε βρέφος. Η Προφήτιδα Άννα ήταν θυγατέρα του Φανουήλ και καταγόταν από τη φυλή του Ασήρ, ογδόου γιου του Ιακώβ. Παντρεύτηκε πολύ νέα, και μετά επτά χρόνια έμεινε χήρα. Από κει και πέρα έζησε μόνη της, χωρίς να έλθει πλέον σε νέο γάμο. Παρηγοριά και ευχαρίστηση της ήταν η προσευχή, η νηστεία, η ανάγνωση των Γραφών, η φιλανθρωπία και η συχνή παρουσία της στο Ιερό σ' όλες τις πρωινές και εσπερινές δεήσεις. Για τον τρόπο αυτό της ζωής της, το Άγιο Πνεύμα μετέδωσε στην Άννα το προφητικό χάρισμα. Αξιώθηκε μάλιστα, αν και 84 ετών τότε να υποδεχθεί στο Ναό μαζί με τον δίκαιο Συμεών, το θείο Βρέφος. Κατά τη συνάντηση εκείνη, η καρδιά της Άννας υπερχάρηκε και σκίρτησε. Πλησίασε, προσκύνησε το παιδί και κατόπιν, αφού ευχαρίστησε και δοξολόγησε και αυτή το Θεό, διακήρυττε ότι ήλθε ο Μεσσίας προς όλους, οι όποιοι ζούσαν περιμένοντας με ειλικρινή ευσέβεια τη λύτρωση του Ισραήλ. Η κυρίως μνήμη της είναι στις 3 Φεβρουαρί

Σήμερα, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζει την Σύναξη των Αγίων πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου τα λείψανα των οποίων βρίσκονται στα σπήλαια του Αγίου Θεοδοσίου. Οι Άγιοι αυτοί είναι: 1. Θεοδόσιος, ηγούμενος και ιδρυτής (Τιμάται 3 Μαΐου, 14 Αυγούστου, 2 Σεπτεμβρίου). 2. Αγάθων ο θαυματουργός (Τιμάται 20 Φεβρουαρίου). 3. Ακίνδυνος, αρχιμανδρίτης (+ 1235 μ.Χ.). 4. Αμμούν (Τιμάται 4 Οκτωβρίου). 5. Αμφιλόχιος Επίσκοπος Βλαδιμίρ, Βολυνία (Τιμάται 10 Οκτωβρίου - Σύναξη των Αγίων της Βολυνίας). 6. Ανατόλιος ο εν τω σπηλαίω ο Έγκλειστος (Τιμάται 3 Ιουλίου). 7. Αχιλλέας ο Διάκονος (Τιμάται 4 Ιανουαρίου). 8. Αρσένιος, λάτρης της εργασίας (Τιμάται 8 Μαΐου). 9. Αθανάσιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 2 Δεκεμβρίου). 10. Βενιαμίν ο Έγκλειστος (Τιμάται 13 Οκτωβρίου). 11. Κασσιανός ο Έγκλειστος (Τιμάται 29 Φεβρουαρίου, 8 Μαΐου). 12. Δανιήλ (14ος αιώνας μ.Χ.). 13. Διονύσιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 3 Οκτωβρίου). 14. Δοσίθεος ο αρχιμανδρίτης (+ 1218 μ.Χ.). 15. Ευλόγιος (14ος αιώνας μ.Χ.). 16. Ευθύμιος ο Ησυχαστή

Εἰ δακρύσας ἦν Ἐζεκίας, ὡς πάλαι, Ζωῆς ἂν ἄλλην εὗρε προσθήκην πάλιν. Ο Δίκαιος Εζεκίας, ήταν γιος του αποστάτη βασιλιά του Ιούδα Άχαζ, που υποστήριζε με μεγάλη θέρμη τα είδωλα. Ο Εζεκίας όμως, ακολούθησε εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον πατέρα του. Ο Εζεκίας καταπολέμησε την ειδωλολατρία, έδωσε στην γιορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα περισσότερη μεγαλοπρέπεια, και υποστήριξε με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και το βασιλικό του κύρος, τον αληθινό Θεό. Αλλά και ο Θεός τον υποστήριξε ανάλογα. Ο Εζεκίας λοιπόν όχι μόνο κατόρθωσε να νικήσει τούς Φιλισταίους, αλλά κατόρθωσε να ξεφύγει και από τον ζυγό των Ασσυρίων, κατατροπώνοντας τον Βασιλιά τους, Σεναριχείμ. Οι σύμβουλοι του Εζεκία ήταν οι προφήτες Ησαΐας  και Μιχαίας. Ακόμα υποστήριξε πολύ την γεωργία και το εμπόριο, οχύρωσε την Ιερουσαλήμ και στόλισε τον ναό της Ιερουσαλήμ. Πέθανε το 696 π.Χ και τάφηκε με μεγάλη πομπή, στον υψηλότερο τάφο των υιών του Δαυίδ. Υπήρξε δε ένας από τούς καλύτερους βασιλείς του Ιούδα.

Φήσεις τὸ ῥητὸν καὶ θανών, Μωσῆ μέλα. «Ἄνθρωπος ὄψιν, καὶ Θεὸς τὴν καρδίαν». Θάψαν ἐν εἰκάδι Μωσῆν ὀγδόῃ Αἰθιοπῆα. Ο όσιος Μωυσής ήταν αγορασμένος δούλος κάποιου πλούσιου κτηματία. Είχε χαρακτήρα σκληρό και δύστροπο και καθημερινά δημιουργούσε πολλά προβλήματα, ώσπου το αφεντικό του αγανάκτησε και τον πέταξε στον δρόμο. Ο Μωυσής βρήκε καταφύγιο σε μια ληστοσυμμορία και με την τεράστια σωματική του δύναμη δεν άργησε να επιβληθεί και να γίνει ο αρχηγός της. Κάποτε, κυνηγημένος από τα όργανα της εξουσίας, για τα πολλά του εγκλήματα, πήγε να κρυφτεί βαθειά στην έρημο όπου ζούσαν οι πιο ονομαστοί ασκητές. Η συναναστροφή του με τους αγίους τον έκανε σιγά - σιγά να ημερεύσει. Τον επισκίασε η Χάρη του Θεού, γιατί η μετάνοια είναι ώρα Χάριτος, μαλάκωσε η καρδιά του, μετανόησε πραγματικά και ζήτησε την λύτρωση. Η αλλαγή του ήταν ριζική και σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτασε στα μέτρα των μεγάλων Πατέρων της ερήμου. Μετά το βάπτισμα αξιώθηκε να λάβει και την Χάρη της Ιεροσύνης. Σε ηλικία 75 ετών