ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Θεόδωρος, Αρχιεπίσκοπος Ροστώβ (κατά κόσμον Ιωάννης), ήταν γιος του Στέφανου (αδελφού του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ), ο οποίος κατείχε σημαντική θέση υπό τον Πρίγκιπα Ανδρέα του Ραντονέζ. Όταν έμεινε χήρος, ο Στέφανος έγινε μοναχός και μαζί με τον δωδεκάχρονο γιο του πήγε στη Μονή του Αγίου Σεργίου, ο οποίος προείδε την ασκητική ζωή του Ιωάννη και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Θεόδωρος, κατά τη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου του Τριχινίτη (20 Απριλίου). Όταν ο Θεόδωρος ενηλικιώθηκε, ο Άγιος Σεργίος τον ευλόγησε να χειροτονηθεί ιερέας. Επίσης, του έδωσε την ευλογία να οικοδομήσει έναν ναό προς τιμήν της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και να ιδρύσει μια μονή στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα, σε έναν τόπο που ονομαζόταν Σιμόνοβο. Σύντομα η Μονή άρχισε να προσελκύει πλήθος ανθρώπων. Ο Άγιος Θεόδωρος έχτισε ένα κελί πέντε βέρστια από το Κρεμλίνο της Μόσχας, όπου αφοσιώθηκε σε αυστηρότερη άσκηση, και μαθητές άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω του. Όταν τον επισκέφθηκε ο Άγιος Σεργίος, ευλόγη...

Η μνήμη του δεν αναφέρεται από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου, αλλά ούτε και απ' αυτόν του Delehaye. Βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1578 σαν επίσκοπος Μακεδονίας.

Τιμῶντες εἰκόνισμα σαρκός σου Λόγε, θνῄσκουσιν οἱ ἅγιοι βίαιον μόρον. Πολλούς Στέφανος τους συναθλητάς έχων, Xορείαν ιστών τέρπεται τούτοις άμα. Η λύσσα του Κοπρώνυμου και των γύρω του δεν περιορίστηκε μόνο σε ένα θύμα. Μετά τον Στέφανο υπέστησαν βασανισμούς και θανάτους και άλλοι ομολογητές της Ορθοδοξίας. Έτσι ένας από αυτούς, ο Βασίλειος, τυφλώθηκε από τους δήμιους, εξακολουθώντας να διακηρύττει την Ορθόδοξη πίστη του, και στη συνέχεια τον σκότωσαν με κλωτσιές. Άλλος έπειτα, ο Ιωάννης ο από Λεγαταρίων εξορίστηκε στη Δαφνούσια, όπου και πέθανε από συνεχείς δαρμούς. Άλλοι δε πάλι με άλλο βάρβαρο τρόπο θανατώθηκαν ή εξορίστηκαν και περνούσαν συνεχή μαρτυρική ζωή.

 Μάστιξιν Ἄνναν εὐτόνως τετυμμένην, Ἔδειξε Χριστὸς εὐπρεπῶς ἐστεμμένην. Η Αγία Άννα η Οσιομάρτυς συμμαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Στέφανο τον νέο (βλέπε ίδια ημέρα), για τις άγιες εικόνες, αφού τη χτύπησαν μέχρι θανάτου.

 Ἂν εἰκόνων τύπτωσι τὸν Πέτρον χάριν, Εὕρωσιν αὐτὸν πέτρινoν τῷ σαρκίῳ. Ο Άγιος Πέτρος ήταν ασκητής στον Όλυμπο. Φυλακίστηκε από τον Κοπρώνυμο μαζί με τον Στέφανο τον νέο (βλέπε ίδια ημέρα), διότι προσκυνούσε τις άγιες εικόνες. Κατόπιν τον χτύπησαν μέχρι θανάτου και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

 Ἐκ γῆς ἐπλάσθην, γῆ με δὴ καὶ κτεινάτω. Πλάστου γὰρ αὐτῆς Ἀνδρέας τιμῶ τύπους. Ο Άγιος Ανδρέας ήταν ασκητής και διέμενε σε κάποιο κελί κοντά στις Βλαχερνές. Επίσης ήταν συναγωνιστής του οσίου Στεφάνου του ομολογητή (βλέπε ίδια ημέρα). Ο Ανδρέας μαρτύρησε υπέρ των αγίων εικόνων, συρόμενος στη γη από τους εικονομάχους μέχρι θανάτου

 Τρίπεμπτος οὖσα τῆς τριάδος ἡ ἵλυ, ἄθρους σεβάζει θείοτητα τριάδος. Eις τους δύω Eπισκόπους. Ὁ Τιμόθεος σὺν Θεοδώρῳ ἅμα, Τιμὴ Θεοῦ δῶρόν τε ὤφθησαν μάλα. Eις τους πέντε Iερείς. Πρῴην θύοντες ἁγνοτάτην θυσίαν, Ἔπειθ᾿ ἑαυτοὺς θυσίαν προσήξατε. Eις τους δύω Διακόνους. Ὅπου ὁ Χριστός ἐστιν, ὡς αὐτὸς λέγει, Διακονοῦντες οἱ πάρεστ᾿ ἀθλοφόροι. Eις τους έξ Mοναχούς. Οἱ ἓξ Μοναχοὶ ἐκκοπέντες τῷ ξίφει, Ἑξαπτέρυξι συμπαρίστανται Νόοις. Eις τον Eτιμάσιον. Ἀφαιρεθείσης συλλαβῆς πρώτης, μάκαρ, Κλῆσις παριστῷ ἣν ἔχεις τιμὴν ἄνω. Εἰκάδι ὀγδοάτῃ θυηπόλοι ἔνθεν ἀεῖρον. Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες, που τιμώνται ιδιαιτέρως και είναι πολιούχοι της πόλεως του Κιλκίς, ανήκουν στην ευρύτερη χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας και ειδικότερα των μαρτύρων. Μάρτυρες η Εκκλησία ονομάζει τους αγωνισαμένους μέχρι ψυχής και αίματος και μαρτυρήσαντας τη δόξη του Χριστού. (άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων). Μάρτυρας είναι αυτός που υπομένει θεληματικά τον σωματικό θάνατο, προκειμένου να παραμείνει πιστός στην ομο...

Eις τον Eιρήναρχον. Τὸν Εἰρήναχον ἡ φονεύτρια σπάθη Σῷ Σῶτερ εἰρήναρχε συντάττει μέρει. Eις τας επτά Γυναίκας. Ἔδειξε νεκρὰς ἐν Σεβαστείᾳ πόλει Γυναῖκας ἑπτὰ πανσεβάστους τὸ ξίφος. Ο Άγιος Ειρήναρχος έζησε την εποχή του βασιλιά Διοκλητιανού και καταγόταν από την Σεβάστεια. Γεννήθηκε σε οικογένεια ειδωλολατρών και είχε μάθει να αισθάνεται μάλλον απέχθεια προς τους χριστιανούς. Υπηρετούσε τους βασανιστές των χριστιανών στους διωγμούς των. Όμως η συχνή προσέγγιση που είχε με τους μάρτυρες του Χριστού, φώτισε σταδιακά τον Ειρήναρχο. Έβλεπε τους ηρωικούς μάρτυρες πράους αλλά ταυτόχρονα δυνατούς και ακλόνητους εις την πίστη τους τις γυναίκες να υπομένουν τα φρικτά βασανιστήρια με καρτερικότητα και αυταπάρνηση και τους θαύμαζε για το μεγαλείο τους. Η βαθμιαία αυτή μεταβολή στην ψυχή του Ειρηνάρχου κατέληξε στην ομολογία του στο Χριστό, την ώρα που επτά χριστιανές γυναίκες υπέμεναν καρτερικότατα για την πίστη τους, όλες τις τιμωρίες και τα μαρτύρια. Η ομολογία αυτή του στοίχισε το θάνατο, τον ...

Πληγεὶς νέε Στέφανε τὴν κάραν ξύλῳ, Εὗρες πρεπόντως οὐχὶ γηράσκον στέφος. Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Στεφάνου Νέου κράτα θραῦσαν. Ο όσιος Στέφανος ο Νέος, σε τοιχογραφία έτ. 1651, του ναού Αγίου Γεωργίου, του Βουνού,  Καστοριάς Βιογραφία του οσίου Στεφάνου του Νέου. Ο Όσιος Στέφανος ο Νέος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από ευσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και την Άννα, οι οποίοι τον ανέθρεψαν κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Όταν μεγάλωσε, μορφώθηκε αρκετά και αργότερα αναδείχθηκε Ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων, δεν υπάκουσε στις ασεβείς αυτοκρατορικές διαταγές και χαρακτήρισε αιρετικούς τους εικονομάχους βασιλείς. Καταγγέλθηκε γι’ αυτό στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο (718- 775), ο όποιος προσπάθησε με την προσωπική του επιβολή, όταν τον έφερνε μπροστά του, να δαμάσει το ορθόδοξο φρόνημα του αγίου Στεφάνου. Συνέβη όμως το αντίθετο. Ο Στέφανος ήλεγξε αυστηρά και κατά πρόσωπο τον Κοπρώνυμο. Αυτός τότε τον έκλεισε στη...