ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Εάσιος είναι άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα Μηναία. Η μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1621. Σύμφωνα με το υπόμνημα που υπάρχει εκεί, ο Άγιος Εάσιος έζησε επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και καταγγέλθηκε σαν χριστιανός στον άρχοντα Καλβησιανό. Και αφού ομολόγησε τον Χριστό, πρώτα τον έδεσαν χειροπόδαρα, έπειτα τον κρέμασαν πάνω σ' ένα ξύλο και τον έγδαραν με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες και τον έριξαν στη φυλακή. Στη συνέχεια, αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον βασάνισαν πάλι σκληρά, τελικά τον αποκεφάλισαν. Η βιογραφία του μάρτυρα αυτού, είναι όμοια με αυτή του μάρτυρα Εΰπλου (βλέπε 11 Αυγούστου) και καθόλου απίθανο ο Εΰπλους, από απροσεξία, να έγινε Εάσιος.

 Η Αγία Γουλχίλντα (Wulhilda) γεννήθηκε μετά το 986 μ.Χ. Αφιερώθηκε στο Θεό από νεαρής ηλικίας και φύλαξε τις υποσχέσεις και τους μοναχικούς όρκους της, παρά τις δυσκολίες και τους πειρασμούς που αντιμετώπισε. Όταν ήταν ακόμη δόκιμη μοναχή απέρριψε τις προτάσεις για γάμο του βασιλιά Edgar ο οποίος την ερωτεύθηκε παράφορα. Τελικά ο βασιλιάς πείσθηκε να την αφήσει ήσυχη, αφού εκείνη ήταν πλήρως αφιερωμένη στο μοναχικό βίο. Την κατέστησε μάλιστα ο ίδιος ηγουμένη της μονής του Barking και προσέφερε στη μονή σημαντικές εκτάσεις γης. Στην ίδια μονή προσέφερε και η Αγία Γουλχίλντα την πατρική της κληρονομιά. Η Αγία έζησε με μεγάλη αυστηρότητα και έγινε υπόδειγμα αρετής. Εκοιμήθη περί το 1000 μ.Χ. αφήνοντας αγαθή μνήμη.

 Η Αγία Βάσσα ήταν Πατρικία και ηγουμένη μονής γυναικείας στην Ιερουσαλήμ, όπου ίδρυσε και τη Μονή του Αγίου Μηνά, που ηγούμενός της υπήρξε ο επίσκοπος Ιαμνίης, Στέφανος. Η μνήμη της Αγίας Βάσσας αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 120).

 Πάθους τὸ λεῖπον Ἰσαὰκ Σάρρας τέκνου, Σφαγεὶς ἀνεπλήρωσεν Ἰσαὰκ νέος. Ο Άγιος Ισαάκ μαρτύρησε δια ξίφους. Ίσως να είναι ο ίδιος άγιος μ' αυτόν της βλέπε 22ας Σεπτεμβρίου.

 Πέρσης κάραν σοι, Χριστέ, Ναρσῆς προσφέρει, Κρεῖττόν γε δῶρον σμυρνοχρυσολιβάνου. Ο Άγιος Ναρσής ο Πέρσης μαρτύρησε δια ξίφους. Ίσως να είναι ο ίδιος με αυτόν της βλέπε 9ης Νοεμβρίου.

 Ἐξήγαγες γῆς τὸν στέφανον καὶ βίου· Στέφει δὲ δόξης ἐστεφάνωσας Λόγε. Ο Όσιος Στέφανος ο νεολαμπής, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και έζησε τον 8ον αιώνα μ.Χ. Ανατράφηκε με ευσέβεια από τους γονείς του Ζαχαρία και Θεοφανώ και υπήρξε θερμός αγωνιστής υπέρ της Ορθοδοξίας, κατά τους διωγμούς επί του βασιλιά Θεόφιλου του εικονομάχου. Στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, ο πατριάρχης Μεθόδιος χειροτόνησε τον Στέφανο πρεσβύτερο και τον κατάταξε στον κλήρο της αρχιεπισκοπής της Κωνσταντινούπολης. Όταν πέθανε ο πατέρας του, κληρονόμησε μεγάλη περιουσία την οποία διέθεσε σε φιλανθρωπίες. Κατοικούσε στο ναό του Αγίου Αντύπα, όπου εισέρχονταν πλήθος ανθρώπων, όλων των τάξεων, για να ακούσουν το θείο λόγο του. Απεβίωσε όταν έκλεισε το εβδομηκοστό τρίτο έτος της ηλικίας του.

 Σωσίθεον σωθεῖσιν ἐγγράφει λόγος, Ὑπὲρ Θεοῦ σῴζοντος ἐκτετμημένον. Ο Άγιος Σωσίθεος μαρτύρησε δια ξίφους.

Τὶ σοι ἐπαινέσειεν, Ἄννα, τις πλέον; Τὸ καρτερόφρον ἢ τὸ τῆς εὐτεκνίας; Η Άννα ήταν στείρα για πολλά χρόνια και βυθίστηκε σε μεγάλη θλίψη. Η ψυχή της ποθούσε να σφίξει στην αγκαλιά της ένα δικό της παιδί. Αλλά ο καιρός περνούσε και η στείρωση παρέμενε. Παρ' όλα αυτά όμως η Άννα, που ήταν σύζυγος του Ελκανά γιου του Ιερεμεήλ, από την Αρμαθαίμ, είχε συνεχή ελπίδα στον Θεό. Και κάθε χρόνο, ανέβαινε στον οίκο του Κυρίου στη Σηλώ και προσευχόταν με δάκρυα και νηστείες. Ο καλός της σύζυγος Ελκανά, προσπαθούσε να την παρηγορήσει, αλλά η Άννα ήταν απαρηγόρητη και συνεχώς προσευχόταν στον Θεό να της χαρίσει παιδί και αυτή θα το αφιέρωνε σ' Αυτόν. Η θερμή προσευχή της εισακούστηκε και η Άννα συνέλαβε. Έκανε γιο και τον ονόμασε Σαμουήλ. Μετά την απογαλάκτιση του παιδιού, οι δύο γονείς ανέβηκαν στη Σηλώ μαζί με τον Σαμουήλ και με ότι όριζε ο νόμος σ' αυτές τις περιστάσεις. Εκεί η ευσεβής Άννα έφερε το παιδάκι της στον Ιερέα Ηλί, για να το αφιερώσει στην υπηρεσία του οίκου του Κυρίου. Κ...

Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις. Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις. Τῇ δ' ἐνάτῃ Μαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα. Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα. Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαία. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία. Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών. Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν. Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια. Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου. Επίσης, το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Ιουστιν...

Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις. Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις. Τῇ δ' ἐνάτῃ Μαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα. Η Αγία Άννα, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, ήταν η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού. Το εξελληνισμένο όνομα Άννα προέρχεται από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει «εύνοια, χάρη».Το όνομα της Αγίας Άννας καθώς και του συζύγου της Ιωακείμ αναφέρονται μόνο σε απόκρυφα ευαγγέλια, όπως για παράδειγμα το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου. Σύμφωνα με τις αντίστοιχες πηγές, η Αγία Άννα, η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Βηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Βηθλεέμ, την Ελισάβετ. Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλ...