ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Αξιωματικοί έδερναν τους στρατιώτες στα Σέρρας, όωπς αναφέρει η εφημερίδα Ο Νέος Ριζοσπάστης. ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΤΟΥΣ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ Στο 19ο Σύνταγμα η ζωή μας έχει καταντήσει ανυπόφορη. Οι αξιωματικοί έφτασαν στο σημείο να μας δέρνουν. Ο ανθυπολοχαγός Χρυσούλης ξυλοκόπησε άγρια τον στρατιώτη Π. Μούρτζαλα, τον έπιασε από το λαιμό για να τον πνίξει και του έσκισε το περιλαίμιο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αγανάκτηση των φαντάρων που γιουχάισαν τον ανθυπολοχαγό. Ο διοικητής του λόχου, για να ησυχάσει τους φαντάρους, έδιωξε τον ανθυπολοχαγό από τα γυμνάσια. Επίσης, ο υπολοχαγός του Φρουραρχείου Τσικλάκης πιάνει τους φαντάρους και τους ξυλοκοπάει μέσα στα κρατητήρια. Σέρρες, 4/7/33 Ανταποκριτής Συντάγματος ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΤΟΥΣ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ Στο 19ο Συντίμα ή ζωή μας Εν χει καταντήσει ἀνυπόφορη. Οἱ ἀξιω ματικοί φθάσανε στὸ σημεῖο νὰ μᾶς δέρνουν. Ὁ ἀιθ) γὸς Χρυσούλης ξυ. λοκόπησε ἄγρια τὸ στρατιώτη Π. Μούρτζαλαν, τὸν ἔπιασε ἀπ᾿ τὸ λαι μὸ γιὰ νὰ τὸν πνίξει καὶ τοῦ ἔσκισε τὸ περιλαίμιο. Τὸ γεγονὸς αὐτό προ κά

Το απόσπασμα περιγράφει ένα επεισόδιο τρομοκρατίας και καταστολής στο Σιδηρόκαστρο στις 20 Ιουνίου στο Σιδηρόκαστρο. Ο μοίραρχος Αποστολίδης φαίνεται να απειλεί τους πολίτες και χτύπησε τον φοιτητή Γιαν. Παπαδόπουλο. Επιπλέον, συνελήφθη η επιτροπή της Πανεργατικής γιατί μοίραζε φυλλάδια και προέτρεπε τους εργάτες να εγγραφούν μέλη της. Μερικά από αυτά τα φυλλάδια μοιράστηκαν στους εργάτες των οχυρωματικών έργων. Φυσικά είναι ξεκάθαρη η προπαγάνδα της "μονόπλευρης" παρουσίασης, παρ'ολα αυτά αποτυπώνει την "μπαρουτιασμένη" κατάσταση που υπήρχε και στο Σιδηρόκαστρο εκείνη την περίοδο. ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ, Ιούνης. – "Αγρια τρομοκρατία ξέσπασε ἐν δώ. Ο μοίραρχος ᾿Αποστολίδης, ἀπειλεῖ τοὺς πολίτες καὶ χτύπησε τὸν φοιτητή Γιαν. Παπαδόπουλο, Προχτές ἐπιασε τὴν ἐπιτροπὴ τῆς Πανεργατικῆς γιὰ τὸν μόνο λόγο! ὅτι μοίρασε ρεῖ βολάν καὶ καλοῦ· σε τοὺς ἐργάτες νὰ ἐγγραφοῦν μέλη της. Μερικάὰ δὲ ἀπ' αὐτὰ μοι ράστηκαν στοὺς ἐργάτες τῶν ὀχυ ρωματικῶν ἔργων. Φύλλο: 21/6/1936,  Σελ

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Ριζοσπάστης στις 14 Ιουνίου του 1934, παρουσιάζετε η κατάσταση που επικρατούσε στον συνοικισμό Σιδηροκάστρου. Μια τριτοκοσμική ξεκάθαρα κατάσταση με τον κόσμο πέραν της πίνας να έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα με το νερό. Όπως αναφέρει η εφημερίδα "Εδώ, κάτω από τον συνοικισμό του Σιδηροκάστρου, περίπου 250 φτωχές οικογένειες υποφέρουν από την έλλειψη νερού. Υπάρχει μόνο μια βρύση, η οποία δεν λειτουργεί τακτικά. Όταν λειτουργεί, κατεβάζει θολό νερό και σκουλήκια.  Η εφημερίδα στην συνέχεια παρουσιάζει μια καθαρά προπαγανδιστική άποψη που εξυπηρετούσε κομματικές σκοπιμότητες. Αναφέρει πως "Ο αστός δήμαρχος Πούγγουρας δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τη φτωχολογιά. Εμείς οι φτωχοί καταλάβαμε ότι αν είχαμε έναν κόκκινο δήμαρχο, όπως ο Παρτοκλίδης και ο Μενύχτας, θα ενδιαφέρονταν για τα ζητήματα των εργαζομένων."  Είναι ξεκάθαρη η προπαγάνδα της εφημερίδας των κομουνιστών, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο το πρόβλημα ήταν όπως παρουσιάζεται, το

Επιτακτική ήταν η ανάγκη για παιδικούς σταθμούς, στο Γεφυρούδι Σιντικής(τότε ) και σε όλο τον Νομό Σερρών, όπως αναφέρει το άρθρο της εφημερίδας Ριζοσπάστης στις 10 Ιουνίου 1982. Σε αντίθεση με το σήμερα, τότε τα χωριά ήταν γεμάτα παιδιά. Αξιόλογη η δουλιά του Συλλό γου Γυναικών Νομού Σερρών το τελευταίο τρίμηνο. Με κύριο θέμα τη μητρότητα ο σύλλογος διακί- νησε ερωτηματολόγιο σε όλα τα χωριά του νομού με σκοπό να έρθει σε επαφή με τους κατοίκους και τα προβλήματά τους. Τα συμπεράσματα αυτής της δραστηριότητας ανακοινώθηκαν στη διάρκεια του διήμερου που πραγματοποίησε ο σύλλογος με την ευκαιρία της Ημέρας της μη τέρας. Και είναι τα εξής: Οι περισσότεροι εργαζόμε νοι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους στις γιαγιάδες. - Οι γυναίκες που ασχολούν ται μόνο με την φροντίδα του σπιπού δεν είναι ευχαριστημένες με τον τρόπο της ζωής τους. Προ τιμούν να εργάζονται έξω από τη σπίτι. Αλλά και εκείνες που αρ κούνται στον ρόλο της νοικοκυ ράς επιθυμούν να έχουν κι αυτές κάποιο ελεύθερο χρόνο για να ασχολ

Χαρωπό,  Πνίγεται σε κάθε βροχή, άρθρο στον Ριζοσπάστη,  Παρασκευή 10 Σεπτέμβρη  1999 Πνίγεται σε κάθε βροχή Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή Ωριμο πρόβλημα, που από καιρό ζητάει τη λύση του, αποτελεί η εγκοίτωση και ο εγκιβωτισμός των δύο χειμάρρων που διασχίζουν το Δημοτικό Διαμέρισμα Χαρωπού του Δήμου Σιδηροκάστρου Ν. Σερρών. Το θέμα αυτό έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή, με Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του Κόμματος Σταύρος Παναγιώτου και Μαρία Μπόσκου. Οπως τονίζεται στην Ερώτηση: "Σε κάθε βροχόπτωση τεράστιες ποσότητες νερού κατεβαίνουν από τους δύο χειμάρρους, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν αυλές, σπίτια, καταστήματα, αποθήκες κλπ. και να προκαλούνται ανυπολόγιστες καταστροφές και να αποτελεί ευτύχημα που δε χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Το σοβαρό αυτό πρόβλημα που απασχολεί το Χαρωπό και τους κατοίκους του μπορεί να αντιμετωπιστεί και να λυθεί με αντιπλημμυρικά έργα, που απαιτείται να γίνουν άμεσα και χωρίς καμία καθυστέρηση. Το Δασαρχείο Σιδηροκάστρου διαθέτει αξιόλογους δασολόγους και είν

"Γεφύρι της Αρτας" το γήπεδο Χαρωπού άρθρο της Τρίτης 14 Σεπτέμβρη 1999  στον Ριζοσπάστη. "Γεφύρι της Αρτας" το γήπεδο Χαρωπού Σε Ερώτηση που κατέθεσαν χτες οι βουλευτές του ΚΚΕ Σταύρος Παναγιώτου και Μαρία Μπόσκου προς την υπουργό Πολιτισμού τονίζουν την καθυστέρηση της χρηματοδότησης του νέου γηπέδου του Χαρωπού στο Νομό Σερρών. Αναλυτικά αναφέρεται: "Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων για τα μεγάλα αθλητικά έργα ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004 και ενώ βρισκόμαστε στο τέλος της δεύτερης και στις αρχές της τρίτης χιλιετίας, δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη οι εργασίες που άρχισαν πριν από έξι χρόνια για την κατασκευή του νέου γηπέδου του δημοτικού διαμερίσματος Χαρωπού του Δήμου Σιδηροκάστρου Ν. Σερρών. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα έξοδα για τις μέχρι σήμερα εργασίες, όπως εκχωμάτωση, ισοπέδωση κλπ., διατέθηκαν από το Σύλλογο Αποδήμων Χαρωπού, ο οποίος έδωσε 20 εκατ. δρχ. Επίσης, άλλα 20 εκατ. δρχ. διέθεσε για την κατασκευή αγρο

"Ο πόνος μου είναι αξεπέραστος" Ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Υγείας, 1997  "Ο πόνος μου είναι αξεπέραστος" Ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Υγείας Οσο και αν προσπάθησα να πνίξω τον αβάσταχτο πόνο μου για τη φοβερή αδικία που μας έγινε, στάθηκε αδύνατο. Δεν μπορώ, μα την πίστη μου, να σιωπήσω μπροστά στην απίστευτη συμπεριφορά ορισμένων γιατρών απέναντι στους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη τους. Τα κυκλώματα δίνουν και παίρνουν και τα λέω όλα αυτά με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχω. Στις 9 Απριλίου 1997, μπήκε στο Καρδιολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου του νομού μας, η γυναίκα μου με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και με τόσο πρησμένα πόδια, που να μην μπορεί να περπατήσει. Αρχισαν θεραπεία και μας έλεγαν ότι πάει καλύτερα, όμως τα πόδια της ήταν πρησμένα όπως πρώτα. Στις 16 Απριλίου, μετά από 6 μέρες παραμονής της στο Νοσοκομείο, μας είπαν να φύγουμε και να συνεχίσουμε τη θεραπεία στο σπίτι, λόγω που δεν είχαν κρεβάτια και περίμεναν κι άλλοι ασθενείς! Οταν τ' άκο