Κυριακή Δ΄ από το Πάσχα - Του Παραλύτου
Τὸ ῥῆμα Χριστοῦ σφίγμα τῷ παρειμένῳ, Οὕτως ἴαμα τοῦτο ῥῆμα καὶ μόνον. Oνομάζεται Κυριακή του Παραλύτου, επειδή είναι αφιερωμένη στο θαύμα της θεραπείας του παραλύτου, το οποίο έγινε από τον Ιησού Χριστό σε μια κολυμβήθρα, δίπλα στην προβατική πύλη του τείχους της Ιερουσαλήμ. Η Κυριακή του Παραλύτου αντλεί το θέμα της από την ευαγγελική περικοπή που αναγιγνώσκεται στη Θεία Λειτουργία (Ιω. 5, 1-15). Δίπλα, λοιπόν, στην προβατική πύλη του τείχους της Ιερουσαλήμ βρισκόταν η Βηθεσδά, η κολυμβήθρα του ελέους. Είχε γύρω της πέντε στοές πλημμυρισμένες από λογής-λογής αρρώστους, ένα νοσοκομείο του Θεού ήταν. Όλοι αυτοί, τυφλοί, ανάπηροι, παράλυτοι, περίμεναν με αγωνία και ελπίδα να κατέβει κάθε τόσο ο άγγελος, ο απεσταλμένος του Θεού, να ταράξει τα νερά της δεξαμενής. Όποιος προλάβαινε να πέσει μέσα στα νερά την ώρα εκείνη γινόταν αμέσως καλά, από οποιαδήποτε αρρώστια κι αν έπασχε. Απ’ όλους αυτούς τους βασανισμένους αρρώστους, όμως, ένας άνθρωπος ξεχώριζε. Τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια παράλυτο