ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Το βράδυ της 25ης Ιουνίου 1913, στις 9 το βράδυ. ο Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου, Κωνσταντίνος Ασημιάδης, και ο Σιδηροκαστρινός πρόκριτος Θωμάς Παπαχαριζάνος απομακρύνθηκαν δια της βίας από το επισκοπικό μέγαρο από τους Βουλγάρους αξιωματικούς. Τον οδήγησαν σε μία μικρή πλατεία, έξω από την πόλη την εποχή εκείνη, που λέγονταν Καρά Αγάνη (Πλατεία Πολυζωΐδη), πλησίον του χειμάρρου της Μαϊμούδας. Εκεί υπήρχε λάκκος καιόμενης ασβέστου, η οποία χρησιμοποιούνταν για το κτίσιμο της Βουλγαρικής σχολής, όπου στεγάζονταν μέχρι πρότινος επί των ημερών μας, το Κέντρο της Παιδικής Μέριμνας. Ο Ιεράρχης με λακτίσματα και τρυπήματα από τις ξιφολόγχες βάδιζε προς τον τόπο του μαρτυρίου. Το Μητροπολίτη, ο οποίος σφάδαζε από τους πόνους, μετά τα δύο πρώτα πλήγματα, τον λόγχισαν όλοι οι στρατιώτες, ο ένας μετά τον άλλον στα πλευρά και στο κεφάλι. Κατόπιν τον ποδοπατούσαν υβρίζοντας και τον ξερίζωσαν τις τρίχες από το κεφάλι και το πηγούνι. Ακολούθως εσκύλευσαν τον νεκρόν, αφαιρέσαντες τα ελάχισ

Ο Κωνσταντίνος Ασημιάδης γεννήθηκε το έτος 1872 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης. Εισήλθε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης από όπου και αποφοίτησε το 1902. Ακολούθως διακόνησε στη Μητρόπολη Νικομηδείας της Μικράς Ασίας ως αρχιδιάκονος αργότερα ως πρωτοσύγκελλος και από το 1908 ως τιτουλάριος Επίσκοπος Χαριουπόλεως, βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Νικομηδείας παρά τον Μητροπολίτη Φιλόθεο Βρυούνιο και μετά από μερικά χρόνια, γενόμενος γνωστός για τα πνευματικά του προσόντα και την ευρυμάθειά του, προήχθη το 1910 σε Μητροπολίτη με τον τίτλο Χαριουπόλεως, παραμείνας στην Μητρόπολη Νικομηδείας έως το 1910. Το 1911 εξελέγη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Μητροπολίτης Μελενίκου. Η Μητρόπολη Μελενίκου περιελάμβανε την περιοχή του Μελενίκου και της Σιντικής της Μακεδονίας. Ανέπτυξε σημαντική δράση για τον Ελληνισμό της Μητρόπολής του. Όταν το 1911 εχήρευσε ο Μητροπολιτικός θρόνος του Μελενίκου και συνήλθε η Ιερά Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως, και τον εξέλεξε ως Μητροπολίτη Μελενίκου. Ότ