Ο μύθος των Αμαζόνων και η σύνδεσή του με την Κοττουσα του συγγραφέα κ Νικόλαου Σκαρλάτου. Οι Αμαζόνες, όπως αναφέρει ο Ε. Π. Φωτιάδης (Εγκυκλ. Λεξικό Ηλίου) ήταν μυθικό έθνος μάχιμων γυναικών, οι οποίες σύμφωνα με τους Ελληνικούς μύθους πολεμούσαν ηρωικά. Ο Όμηρος τις ονομάζει «αντιάνειρες» και αναφέρει στην Ιλιάδα ότι τις φόνευσε ο Βελερεφόντης. Ο χαρακτηρισμός «Αντιάνειρες», κατά τον Αρίσταρχο, σημαίνει όμοιες με άνδρες, και κατ’ άλλους ερμηνευτές αντίπαλες των ανδρών. Ο Αισχύλος αποκαλεί το στρατό τους «στυγάνορα», δηλαδή μίσανδρο, ενώ κατά τον Πίνδαρο, ο Βελερεφόντης φόνευσε τον «τοξότη», γυναικείο στρατό των «Αμαζονίδων», ο οποίος καβαλούσε φτερωτό Πήγασο και σημάδευε με το τόξο του από ψηλά «βάλλων υψόθεν». Σε άλλο σημείο της «Ιλιάδος» αναφέρεται ότι ο Πρίαμος, αφού συμμάχησε με τους Φρύγες (Βρύγες), πριν από τον Τρωικό πόλεμο, πολέμησε κατά των Αμαζόνων. Στο Τρωικό πεδίο μάλιστα υπήρχε υψηλός «Κολωνός», τον οποίο οι Θεοί ονόμαζαν τάφο της Μυρίνης (σήμα Μυρίνης), της Αμαζόνας
