ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οικισμοί :  Ισσάρι Ιστορικά  |  Φωτογραφίες  |  Βίντεο  |  Πρόσωπα  |   Αναρτήσεις  | Όταν ακούμε την λέξη Ισσάρι, το μυαλό μας πάει στο Κάστρο του Σιδηροκάστρου, στην σημερινή περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα το κάστρο της πόλης. Αλλά το Ισσάρι ή παλιότερα Ισαρον είναι περιοχή βορεια του Σιδηροκάστρου. Πρόκειται για ύψωμα που περιτριγυριζόταν από μικρά ποτάμια και τα αρχαία χρόνια αποτέλεσε φρούριο της περιοχής.  Το Ισσάρι βρίσκετε στην γεωγραφική περιοχή  41.291678, 23.425660 ανάμεσα στην Φαιά Πέτρα, τον Σχιστόλιθο και το Μέταλλον*. Γνωρίζουμε πως στα αρχαία χρόνια τα πρώτα φρούρια της περιοχής ήταν μικρά φυλάκια που ακροβολιζόταν προς τον βορρά. Δεν γνωρίζουμε την σημαντικότητα του συγκεκριμένου  χώρου, ενώ δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες γενικά για το Ισσάρι. Χάρτης του 1927 Από κάποιους χάρτες βλέπουμε ότι το θεωρούσαν σημαντικό τοπογραφικό σημείο. Ενδεχομένως στα αρχαία χρόνια να υπήρχε μικρός οικισμός ο οποίος εγκαταλείφθηκε.  Χάρτης του 1931 Υπάρχουν αναφορές στα Οθωμανικά αρχεία

Οικισμοί :  Ομερλή Ιστορικά  |  Φωτογραφίες  |  Βίντεο  |  Πρόσωπα  |   Αναρτήσεις  | Το Ομερλή είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.  Ανήκει σε ένα ευρύτερο συγκρότημα εγκαταλελειμμένων μαχαλάδων στην περιοχή Καρατάς, στις νότιες πλαγιές του όρους Άγκιστρο ή Τσιγκέλι. Βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων, σε απόσταση 7 χλμ. δυτικά από το Αχλαδοχώρι Σερρών και 10 χλμ. βορειοανατολικά από το Σιδηρόκαστρο. Οθωμανική περίοδος Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανήκε διοικητικά στον Καζά του Ντεμίρ Ισάρ του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 αποτελούνταν από 16 σπίτια και 40 μουσουλμάνους κατοίκους. Το έτος 1891, ο Γκεόργκι Στρέζοφ έγραψε σχετικά: Το Καρατάς είναι το όνομα τριών οικισμών, του Καρατάς

Οικισμοί :  Γαρησκός Ιστορικά  |  Φωτογραφίες  |  Βίντεο  |  Πρόσωπα  |  Καταστήματα/Υπηρεσίες  |  Αναρτήσεις  | Η πόλη Γαρησκός ήταν αρχαία πόλη της Σιντικής εν Μακεδονία, κοντά στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα, στους πρόποδες του όρους Όρβηλος,  κατά τον  Πτολεμαίο (Γεωγρ. Γ, 12, 22) (1)  από το οποίο όλη η περιοχή είχε ονομαστεί Ορβηλία ή Παρορβηλία, ε ις βόρ. πλάτ. 41°,40 καί άνατ. μήκ. 47°,50, την οποία ο Στράβων V II,  331, 36) την ονομάζει Παρορβηλία. «έν μεσογαία έχουσαν κατά τόν αυλώνα τόν από  Είδομένης, Καλλίπολιν, Όρθόπολιν... Γαρησκόν».  Δεν πρέπει να την μπερδεύουμε με την ομώνυμη της την οποία αναφέρει ο  Στράβων  (V II, 330, 21) έν τή Κρουσίδι  τής Μακεδονίας, μίαν τών 26 πόλεων, τάς  όποιας κατέστρεψεν ό Κάσσανδρος τό 316  π.Χ. πρός ϊδρυσιν τής Θεσσαλονίκης.  Claudii Ptolemaei geographiae ... (2) Κατά τόν Μ. Δήμιτσαν ήταν εκεί που είναι σήμερα το Μελένικο, κατ' άλλους εκεί  που είναι σήμερα το Νευροκόπι. έκειτο, όπου τό Μελένικον, κ α τ’ άλλους δέ όπου τό Νευροκόπιο

 Τα χωριά του Δεμίρ Ισσάρ το 1878 Απο το βιβλίο Ethnographie des vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique του 1878

Οικισμοί :  Κρασοχώρι Ιστορικά  |  Φωτογραφίες  |  Βίντεο  |  Πρόσωπα  |  Καταστήματα/Υπηρεσίες  |  Αναρτήσεις  | Το Κρασοχώρι, έως το 1927 γνωστό ως Λέχοβον , είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σε πολύ μικρή απόσταση από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Το χωριό δεν έχει σχέση με το Νέο Λέχοβο στην Βουλγαρία. Αρκετές φορές οι Βούλγαροι προσπαθούν να δείξουν ότι το χωριό ήταν Βουλγάρικο παρουσιάζοντας εικόνες και πληροφορίες από το Νέο Λέχοβο. Λέχοβον (Σερρών) ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920 Ο οικισμός προσαρτάται στην κοινότητα Τσιγγέλη ΦΕΚ 7Α - 14/01/1927 Ο οικισμός μετονομάζεται σε Κρασοχώρι Κρασοχώρι (Σερρών) ΦΕΚ 7Α - 14/01/1927 Ο οικισμός προήλθε από τη μετονομασία του οικισμού Λέχοβον Γεωγραφία Βρισκόταν σε υψόμετρο 510 μέτρων στους δυτικούς πρόποδες του Ορβήλου όρους, σε απόσταση 1.2 χλμ. νότια από το σημερινό χωριό Λέχοβο της Βουλγαρίας και 5 χλμ. βορειοδυτικά του χωριού Άγκιστρο Σε

Οικισμοί :  Καστανούσσα Ιστορικά  |  Φωτογραφίες  |  Βίντεο  |  Πρόσωπα  |  Καταστήματα/Υπηρεσίες  |  Αναρτήσεις  | Η Καστανούσσα (γνωστή ως Πάλμες μέχρι το 1926 είναι χωριό του Νομού Σερρών με πληθυσμό 592 κατοίκων στην απογραφή του 2011 Το χωριό υπάγεται στο δήμο Σιντικής. Το χωριό βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του όρους Μπέλλες στα σύνορα Βουλγαρίας - ΠΓΔ των Σκοπίων. Σύμφωνα με τις στατιστικές του Βασίλ Κάντσοφ ("Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική"), το 1900 ζούσαν 1.150 μωαμεθανοί στο χωριό και είχε 200 κατοικίες. Ο Γκεόργκι Στρέζοφ το 1891, αναφέρει ότι το χωριό κατοικείται αποκλειστικά από πομακικής καταγωγής ανθρώπους. Η Καστανούσσα κατά την Οθωμανική περίοδο κατοικούνταν από μουσουλμάνους, οι οποίοι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος-Τουρκιάς εγκατασταθήκαν στην περιοχή της Μυρσίνη(Mersin). Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων το χωριό κατακτήθηκε από τμήματα του βουλγαρικού στρατού, αλλά μετά τον Δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο το 1913 το χωριό ελευθερ