Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη, 13 Οκτωβρίου
Eις τον Kάρπον και Πάπυλον. Κάρπῳ, Παπύλῳ, τοῖς Θεοῦ καρποῖς δύο, Πᾶς πυλεὼν τμηθεῖσιν ἠνοίγη πόλου. Eις τον Aγαθόδωρον. Ἀγαθόδωρον δωρεῶν πληθὺς μένει, Πρὸς πληθὺν ἀθλήσαντα δεινῶν μαστίγων. Eις την Aγαθονίκην. Οὐκ ἐμποδὼν σοι, Μάρτυς Ἀγαθονίκη, Τὸ θῆλυ πρὸς τὸ θεῖον ἐκ ξίφους τέλος. Κάρπον σὺν Παπύλῳ δεκάτῃ τρίτῃ ἔκτανε χαλκός. Οι Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη μαρτύρησαν όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος (249 - 251 μ.Χ.), σκληρότατος διώκτης των χριστιανών. Όλοι, πατρίδα είχαν την Πέργαμο. Ο Κάρπος, με άρτια γραμματική μόρφωση, ευσεβέστατος και με πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία, είχε γίνει επίσκοπος Θυατείρων. Ο Πάπυλος, που είχε σπουδάσει ιατρική και πρόσφερε τις υπηρεσίες του αμισθί, έγινε διάκονος και άμεσος συνεργάτης του Καρπού. Ο Αγαθόδωρος, ψυχή εκλεκτή και πιστή, ήταν υπηρέτης στην επισκοπή Θυατείρων. Όταν και τους τρεις συνέλαβε ο ανθύπατος Ουαλέριος, ομολόγησαν μπροστά του με παρρησία το Χριστό. Τότε ο Ουαλέριος τους είπε: «Οι χριστιανοί είναι δεισιδαίμονες