ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Η τοποθεσία που ήταν το καμίνι Ο Μπάρμπα Ηλίας καταγόταν από την Δράμα. Στην περιοχή μας ήρθε μετά την εισβολή των Βουλγάρων στα χωριά της Μακεδονίας στον Β' παγκόσμιο πόλεμο.  Στο χωριό μας ήρθε περίπου το 1948 με 49.  Ήταν πολύ τεχνίτης και πολυμήχανος άνθρωπος και έβγαζε τα ως προς το ζην με διάφορες εργασίες σε σπίτια του χωριού.  Στο σημείο που φαίνεται στην φωτογραφία μετά το Ξωκκλήσι της Λεμόνας και στο ενδιάμεσο με το δεύτερο ρέμα δημιούργησε τον φούρνο για την δημιουργία τούβλων απαραίτητα για το χτίσιμο των σπιτιών εκείνο το διάστημα που ήταν επακόλουθο λόγω ζημιών και από τα πολεμικά γεγονότα της εποχής.  Ο Μπάρμπα Ηλίας έβγαζε έτσι ένα μεροκάματο για λίγο διάστημα. Η κατάληξη του καμινιού ήταν ίδια με εκείνη του κοινοτικού νερόμυλου για άλλον λόγο όμως.  Ο Μπάρμπα Ηλίας έζησε και στο Καλοχώρι και στην Ανατολή που το πιο πιθανόν να απεβίωσε εκεί. -  Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Το σχολείο των Ελλήνων Χριστιανών επί τουρκοκρατίας ήταν μέσα στα πεύκα στο νοτιοανατολικό τμήμα του χώρου, εκτός οικοπέδου της εκκλησίας.  Εκεί λειτουργούσε μέχρι το 1912-13 περίπου που ήρθαν οι πρόσφυγες από Στρώμνιτσα και Μελένικο(αργότερα αυτό γκρεμίστηκε την δεκαετία του 30".  Μετά μεταφέρθηκε σε χώρο κάτω από την εκκλησία και δυτικά ήταν κοινοτικό κτίριο και το οικόπεδο που ήταν αρκετά μεγάλο μέχρι το σημερινό του Καπαλίδη Ιωάννη του γραμματέα.  Εκεί πήγαν και τα παιδιά των προσφύγων του Πόντου, μέχρι τότε το σχολείο ήταν κοινοτικό και λειτουργούσε με κοινοτικούς δασκάλους, μετά την έλευση των Ποντίων προσφύγων, διοριζόντουσαν δάσκαλοι από το κράτος.   Αυτό διατηρήθηκε μέχρι την ανέγερση του καινούργιου που υπάρχει και σήμερα και λειτούργησε εκεί το 1938. Το κτίριο όπως διαμορφώθηκε αργότερα σαν ισόγειο ενώ σαν σχολείο ήταν διώροφο λειτούργησε από το 1913 περίπου μέχρι το 1938 και λόγω πυρκαγιάς από Βουλγάρους στο καινούργιο από 1945 έω

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο Τσιμεριτα Ο  Παναγιώτης Παπαδόπουλος έχει δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μουσείο, όπως μα ανέφερε ο ίδιος "σκαλίζοντας και  ανιχνεύοντας όλους τους χώρους μας βρήκε θησαυρούς στρατιωτικους, εργαλεία κτλ.  Τα οποία δεν μπορούν να προβληθούν στο μικρό χώρο αυτό και είναι σε κουτιά. Όπως στρατιωτικά είδη, ο πάγκος του τσαγγαρη του πατέρα μου κατασκευής δεκαετίας δεκαετία 40,η κάσα για δέσιμο καπνων, η Singer  της μάνας μου κτλ.". Το μουσείο του Παναγιώτη κρατάει ζωντανές τις μνήμες σχετικά με την ζωή των καθημερινών ανθρώπων του χθες, που πέραν από τους πόντιους μεγάλες μερίδες πληθυσμού καλούνταν να αλλάζει τόπο κατοικίας και να μεταναστέψει. Όλα τα εκθέματα είναι καταγεγραμμένα, φωνογραφημένα και κατατέθηκαν στην αρχαιολογία τα αντίγραφα για την νομιμοποίηση αυτών περί μη αρχαιολογική αξίας Μερικά από τα εκθέματα του μουσείου αυτά τα 2 έχουν έρθει από την Τσιμετα Πόντου τα έφεραν οι πρόγονοι του κατά την ανταλλαγή.

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ιστορίες της καθημερινότητας  -  Τελευταίες αναρτήσεις O Παναγιώτης Παπαδόπουλο γ εννήθηκε  και μεγάλωσε στα Πλατανάκια από πόντιους γονείς. Ο Πατέρας του Λάζαρος από την Τσιμερά του Πόντου και η μητέρα του Ευμορφίλη από τα χωριά Μασούρα και Παλλαδάντων. Στις παιδικές του αναμνήσεις οι ιστορίες που άκουγε από τους δικούς του αλλά και συγχωριανούς τους για τους Πόντιους που εγκαταστάθηκαν στο χωριό του με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά την μικρασιατική καταστροφή. Ο μικρός Παναγιώτης ρουφούσε σαν σφουγγάρι τις γνώσεις και με την φαντασία του ζωντάνευε τις ιστορίες που άκουγε. Όταν μεγάλωσε  έφυγε από το χωριό σε ηλικία 24 χρονών με την ελπίδα για κάτι καλύτερο από την γεωργια που ασχολιόταν η οικογένεια του και  πήγε στην Θεσσαλονίκη ,  οπου εργάστηκε ως τεχνικός ανελκυστήρων αλλά η αγάπη για τον τόπο του ήταν αυτή που τον έκανε να επιστρέψει στο χωριό του.  Παναγιώτης Παπαδόπουλος :  Η ζωή στην Θεσσαλονίκη εκείνη την εποχή που πή

"Πλατανάκια Σερρών – Απ’ τα χώματα του Πόντου στην αγκαλιά.του Μπέλλες" ένα υπέροχο αφιέρωμα του Παναγιώτη Παπαδόπουλου από τα Πλατανάκια. Είδος: Αφιέρωμα Συγκέντρωση πληροφοριών – υλικού: Παναγιώτης Παπαδόπουλος Εκδόσεις Αποστακτήριο Σελίδες: 150 Έτος Έκδοσης: 2021 ΣΗΜ.: Η έκδοση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε με τη χρηματοδότηση της Οργάνωσης HumanRights360 Περιεχόμενα .  1. Ένα σύντομο ιστορικό του Πόντου μετά τών περιοχών και χωριών αυτού.  2.  16 συγκλονιστικές αφηγήσεις παλιών κατοίκων του χωριού( ποντίων προσφύγων-σαρακατσάνου-πρόσφυγα απο Στρώμνιτσα-ντόπιου γηγενούς κατοίκου) με λεπτομέρειες γιά τον ξεριζωμό-την ταλαιπωρία με τον εκτοπισμό και την διαδρομή μέχρι την Ελλάδα-τις πρώτες στιγμές στην χώρα μας και την Ιθάκη που βρήκαν στο χωριό μας, επίσης η ίδια δυσάρεστη ιστορία από τον πρόσφυγα εκ Στρωμνίτσης. Στη συνέχεια έχουμε την περιπλάνηση των Σαρακατσαναίων και η καθημερινότητα τους  και τέλος οι ντόπιοι αυτοί με την  πιό παλιά ιστορία του χωριού.    3.  22  ιστορί