Πανώλη στο Δεμίρ Ισσάρ, 1836
Το 1836 επιδημία πανώλης ενέσκηψε στην κωμόπολη του Δεμίρ Ισσάρ, το ση μερινό Σιδηρόκαστρο, προξενώντας ανείπωτη καταστροφή, που άλλαξε ριζικά την πληθυσμιακή σύνθεση της πόλης υπέρ του ελληνικού στοιχείου. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η πανώλη εισέβαλε στην περιοχή. Είχε προηγηθεί μια πολυετής επιδημία μεταξύ 1816 και 1820 ή 1822. Ωστόσο η επιδημία του 1836 είχε έναν πρωτοφανή απολογισμό θυμάτων: περίπου 1000 Τούρκοι κάτοι κοι έχασαν τις ζωές τους (μια ολόκληρη τουρκική συνοικία αφανίστηκε χωρίς έστω έναν επιζήσαντα) έναντι μόλις 5 ή 6 Χριστιανών. Ήταν η χρονιά που «ξεκοιτίσθηκαν τα άπιστα σκυλιά», θα έλεγαν οι επιζήσα ντες Έλληνες κάτοικοι της πόλης τις επόμενες δεκαετίες, δεδομένου ότι πέρα από τον αφανισμό μεγάλου τμήματος του τουρκικού πληθυσμού- από το 1836 άρχισε να παρατηρείται και μια σταδιακά αυξανόμενη εγκατάσταση Ελλήνων του Μελένικου -είτε οικογενειών είτε κυρίως νιόπαντρων γυναικών.