Στις 26 Δεκεμβρίου 1884 (14 με το παλιό ημερολόγια), πραγματοποιήθηκε συνέλευση των Σερραίων προκρίτων (ενώ την επομένη ο μητροπολίτης Σερρών Ναθαναήλ έστειλε τηλεγραφικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη μια περίληψη του πρακτικού της συνέλευσης ). Στην συνέλευση οι Σερραίοι αποκήρυξαν κατηγορηματικά τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου, τα οποία παρουσίαζαν ψευδείς ειδήσεις περί βιαιοπραγιών κατά Βουλγάρων από Έλληνες και Οθωμανούς στις Σέρρες. Παράλληλα, απέρριψαν τα ανακριβή και αναχρονιστικά στοιχεία του Αιμίλιου Λαβελαίη σχετικά με την πληθυσμιακή σύνθεση της Μακεδονίας. Στη συνέλευση συμμετείχαν μέλη της δημογεροντίας, των εφορειών του νοσοκομείου και των σχολείων, του διοικητικού συμβουλίου, του πολιτικού δικαστηρίου, του εμποροδικείου, του δημαρχείου, διπλωματούχοι επιστήμονες, αντιπρόσωποι των ενοριών της πόλης, των εσναφίων και των μουχτάρηδων. Ο ανταποκριτής του Νεολόγου σχολίασε χαρακτηριστικά:  «Αι Σέρραι, ο οφθαλμός της ανατολικής Μακεδονίας, ίσως πρώται αξιεπαίνως και αξι...

Στις 27 Δεκεμβρίου 1884 (15 με το παλιό ημερολόγια),, ο μητροπολίτης Σερρών Ναθαναήλ έστειλε τηλεγραφικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη μια περίληψη του πρακτικού της συνέλευσης των Σερραίων προκρίτων που είχε λάβει χώρα την προηγούμενη μέρα. Λίγες ημέρες αργότερα, τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας, με ημερομηνίες 22 ή 25 Δεκεμβρίου (με το παλιό ημερολόγια), απεστάλησαν στο σουλτάνο από κοινού από τους αντιπροσώπους των χριστιανικών κοινοτήτων του Δεμίρ Ισσάρ και της Τζουμαγιάς. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες από το Μελένικο, το Πετρίσι και το Νευροκόπι. Την ίδια στιγμή, ο Μακεδονικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος προχώρησε σε μια ακόμα κίνηση. Στις 18/30 Δεκεμβρίου, απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό της Αγγλίας, εκφράζοντας την αντίθεση της ελληνικής πλευράς στις ψευδείς κατηγορίες και τις παραποιήσεις της πραγματικότητας στη Μακεδονία.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1884, αντιπροσωπεία της Κοινότητας των Σερρών συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση με σκοπό να διαμαρτυρηθεί στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη. Τα εν λόγω δημοσιεύματα υποστήριζαν εσφαλμένα ότι η Μακεδονία και η Θράκη κατοικούνταν αποκλειστικά από Βουλγάρους.

Στις 27 Οκτωβρίου 1884, οι κάτοικοι της Νιγρίτας βρέθηκαν αντιμέτωποι με την υποχρέωση των αγγαρειών, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που βίωναν οι Έλληνες κατά την Τουρκοκρατία. Οι τοπικές οθωμανικές αρχές απαιτούσαν από τους Νιγριτινούς να εργαστούν καταναγκαστικά για την κατασκευή της οδού Θεσσαλονίκης - Σερρών. Εφόσον οι Νιγριτινοί δεν διέθεταν ελληνικά πιστοποιητικά υπηκοότητας, θεωρούνταν Οθωμανοί υπήκοοι και υποχρεώνονταν σε αυτή την εργασία. Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα, όμως η απάντηση του μουτεσαρίφη, διοικητή των Σερρών, ήταν ιδιαίτερα σκληρή. Διέταξε τον μουδίρη της Νιγρίτας να εισπράξει την υποχρέωση των αγγαρειών σε χρηματική μορφή και, αν ήταν απαραίτητο, με βίαια μέσα. Αυτή η αντιμετώπιση αντικατοπτρίζει την καταπίεση που ασκούνταν στους Έλληνες της περιοχής, φέρνοντας στο φως τη δύσκολη καθημερινότητά τους υπό τον οθωμανικό έλεγχο.