ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Κηφισιά 1895. Λίγα χρόνια πριν ξεκινήσει ο Μακεδονικός αγώνας. Ο μεγάλος ήρωας Παύλος Μελάς μαζί με τον αδελφό του Λέοντα Μελά παίζουν μουσική για τις συζύγους τους, Ναταλία Μελά αδερφή του Ίωνα Δραγούμη και Ανδρομάχη κόρη του μεγάλου Αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1895, ο Ιωάννης Στορνάρης ανέλαβε καθήκοντα Προξένου Α΄ τάξης στο Προξενείο Σερρών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς θητείας του, που διήρκεσε μέχρι τον Μάρτιο του 1905, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις διπλωματικές υποθέσεις της περιοχής, μια εποχή σημαντικών πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στα Βαλκάνια.  Το Ελληνικό Προξενείο Σερρών (αρχικά ως υποπροξενείο) ιδρύθηκε το 1856. Μέχρι το 1913 υπηρέτησαν στο Προξενείο ως πρόξενοι οι: Συνοδι-νός Μ. (υποπρόξενος) 1856-1858, Κανακάρης Γ. 1858-1861, Βρατσάνος Ι. 1861, Λαγκαδάς Α.Γ. 1862-1867, Ευγενίδης Α. 1869-1870, Γεννάδης Ν.Σ. 1870-1874, Νικολαΐδης 1874-1875, Ευαγγελίδης Γ. 1875-1876, Παπακωστό-πουλος Ιωαν. 1876-1881, Μπέτσος Ναπ. 1881-1883, Φουντούλης Ν. 1884-1885,  Στορνάρης  Ι.  1886,  Βιτάλης  Διον.  1886-1890,  Μεταξάς  Αρ.  1890-1891,  Νικολάου  Ν.  1891-1893,  Πόγγης  Α.  1893-1895,  Στορνάρης  Ιωαν.  1895-1903,  Δραγούμης  Ιων  9/1903-1/1904,  Στορνάρης  Ιωαν.  1904-1905,  Τσαμαδός Μιχ. 1905-1906, Σακτούρης Α

  Η περιοχή μας στο βιβλίο Die Aromuen, 1895 DIE AROMUNEN ETHNOGRAPHISCH-PHILOLOGISCH-HISTORISCHE UNTERSUCHUNGEN, , 1895 1. Serres und Dzumaja. (19.-21. April.) Nachdem die Osterfeiertage vorüber waren, dachte ich daran, das letzte Gebiet zu besuchen, in dem Aromunen in größerer Zahl wohnen, nämlich Ost-Makedonien. Um 12 Uhr in der Nacht kam schon der Wagen ans Hôtel, um mich und Naki abzuholen, aber es dauerte eine Stunde, bis wir reise- fertig waren. Kaum waren wir eine kurze Strecke gefahren, als schon die Polizei erschien und sich nach dem Woher und Wohin erkundigte. Am Thore gesellte sich der Suvari zu uns, der uns auf Befehl des Vali mitgegeben wurde. Langsam fuhren wir auf schlechtem Wege bergaufwärts, bis wir um fünf Uhr morgens Haivatovo passiert hatten, von wo aus sich eine fruchtbare Thalebene bis nach dem Langaza See ausbreitet, die wir rasch durchfuhren bis zum Dorfe Gjä- vešne. Dort tritt die Straße wieder in hügeliges Terrain ein. Dörfer und Windmühlen zeigen sich nah un