Στις 6 Μαΐου 1942 έγινε σιδηροδρομικό σταθμό Σερρών η αναχώρηση των Σερραίων δούλων για τη Βουλγαρία
Από το 1942 οι Βούλγαροι θα αρχίσουν να εφαρμόζουν στις περιοχές που είχαν προσαρτήσει την υποχρεωτική πολιτική επιστράτευση. Έτσι και όσοι Σερραίοι έχουν ηλικία από 26-45 χρόνων εντάσσονται υποχρεωτικά στα τάγματα εργασίας και στέλνονται για καταναγκαστικά έργα κυρίως στις σιδηροδρομικές γραμμές, όπως η γραμμή Σιμιτλή-Σιδηροκάστρου, και στα οχυρά της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου ως ντορντουβάκια. Η αναχώρηση των Σερραίων για τη Βουλγαρία « τους έλεγαν πως δήθεν θα πάνε φαντάροι στον Βουλγαρικό στρατό- γι’ αυτό και τους κάλεσαν με τις ανάλογες κλάσεις- αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για τάγματα εργασίας», έγινε από σιδηροδρομικό σταθμό Σερρών στις 6 Μαΐου 1942 και είχε τη μορφή αρχαίας τραγωδίας. Μέχρι τα μέσα του 1942 μεταφέρθηκαν δια μέσου του Σιδηροκάστρου, για τα εκεί τάγματα εργασίας περίπου 35000 Έλληνες. Τον Ιούνιο του 1942 περίπου 300 κάτοικοι του Σιδηροκάστρου στάλθηκαν για εργασία κοντά στο αεροδρόμιο της Σόφιας.