ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 2 Νοεμβρίου 1943, στη θέση Μπαρνάρ Δήμου Σερρών, φονεύθηκε υπό των Βουλγάρων ο Κωνσταντίνος Τοπούζης του Αργυρίου, κάτοικος Σιδηροκάστρου, ηλικίας 26 ετών, επαγγέλματος κηπουρού.

Στις 19 Ιουνίου 1943, στο στρατιωτικό νοσοκομείο Σερρών, συνεπεία αγρίου ξυλοδαρμού υπό Βουλγάρων αστυνομικών, άφησε την τελευταία του πνοή ο Ηλίας Κοτρίδης του Λαζάρου, ηλικίας 50 ετών, γεωργός στο επάγγελμα, κάτοικος Μελενικιτσίου. Είχε γεννηθεί στο Καρς Καυκάσου.

Το μήνα Απρίλιο του έτους 1943, στο Μπούτκοβο (τα χρόνια της Τουρκοκρατίας στη θέση της λίμνης υπήρχε βάλτος και το χωριό ονομαζόταν Μπούτκοβο, που σημαίνει Βαλτοχώρι) της περιφέρειας Σιδηροκάστρου, φονεύθηκε από Βουλγάρους στρατιώτες, ο Ηρακλής Παπαδόπουλος του Ηλία, κάτοικος Φιλυρών Σερρών, γεννηθείς στη Σαμψούντα, ηλικίας 30 ετών.

Τη νύχτα της 3ης προς το ξημέρωμα της 4ης Μαρτίου 1943, οι βουλγαρικές αρχές της πόλης των Σερρών θα συνεργήσουν σε ένα άλλο έγκλημα γενοκτονίας κατά εντολή των πατρόνων τους Γερμανών, αυτή τη φορά. Στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν στο να εξαλειφθούν από προσώπου γης οι Εβραίοι, θα τους φορέσουν αρχικά το κίτρινο άστρο στο πέτο και στη συνέχεια θα τους στείλουν στο «άγνωστο». Οι Εβραίοι των Σερρών είναι μια δυναμική κοινότητα που στα χρόνια της κατοχής αριθμεί 596 άτομα. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 3ης προς το ξημέρωμα της 4ης Μαρτίου του 1943, σε όλες τις εβραϊκές συνοικίες θα ξετυλιχτούν σκηνές φρίκης και πόνου. Στις Σέρρες το βράδυ είναι παγερό και άγριο. «Η κυβέρνηση για την ασφάλειά σας διέταξε τη μεταφορά σας, προσωρινά, στο εσωτερικό της χώρας». Οι Εβραίοι των Σερρών που πιάστηκαν εκείνη τη νύχτα ήταν 476. Σε αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και 19 από τη Ν. Ζίχνη, δηλαδή το σύνολο 495 άτομα ή 116 οικογένειες. Το πρωί της 4ης Μαρτίου 1943, η κυβέρνηση βρίσκει τους Εβραίους μαν