Σύναξη της Παναγίας της Τρικεριώτισσας, 10 Σεπτεμβρίου
Εἰκὼν ἡ θεία τῆς Πανάγνου τῶ κόσμῳ, ὀφθεῖσα δῶκε, νῦν χάριν τῶν θαυμάτων. Βῇ δὲ ἐκ γῆς, πηγὴ δεκάτη ὄλβιος βίου. Εἰκόνα θείαν τῆς Πανάγνου Παρθένου, Προσπιπτομένοις χορηγεῖται ἡ χάρις. Τοὺς δ’ ἀθετοῦντας τὴν προσκύνησιν ταύτης, ἀλάλως ἔχειν τῶν χειλέων φρονοῦμεν. Μυροπνόου χάριτος πολυκλήϊστος Κόρη, ἀειφώτου λάμψεως οὐράνιος λυχνία, αἴγλη ἡ ἀνέσπερος, ἀκήρατος Μαρία, μερόπων, ἐλπὶς κράτιστος πτωχῶν καὶ θλιβομένων. Ἄνασσα φωτόμορφος, ἀεὶ φρούρει τὸν κόσμον Το καλοκαίρι του 1825 μ.Χ. στα κελιά του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην αυλή του ομώνυμου ναού εγκαταβίωνε ο ευλαβής μοναχός Δαμιανός Κοσλής από το Πουρί Πηλίου. Αυτός από φόβο των πειρατών, που λυμαίνονταν τα παράλια του Παγασητικού, είχε κατασκευάσει μια κρύπτῃ στο χώρο του πυρποληθέντος Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που είχε καταντήσει πυκνό δάσος από αγριελιές. Τέλος Αυγούστου του 1825 μ.Χ. ο π. Δαμιανός ευρισκόμενος στην κρύπτη του οραματίσθηκε την Παναγία που τον πρόσταξε να μεταβεί στην κωμόπολη Τρίκερι και να ζητήσει