ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Η τοποθεσία που ήταν το καμίνι Ο Μπάρμπα Ηλίας καταγόταν από την Δράμα. Στην περιοχή μας ήρθε μετά την εισβολή των Βουλγάρων στα χωριά της Μακεδονίας στον Β' παγκόσμιο πόλεμο.  Στο χωριό μας ήρθε περίπου το 1948 με 49.  Ήταν πολύ τεχνίτης και πολυμήχανος άνθρωπος και έβγαζε τα ως προς το ζην με διάφορες εργασίες σε σπίτια του χωριού.  Στο σημείο που φαίνεται στην φωτογραφία μετά το Ξωκκλήσι της Λεμόνας και στο ενδιάμεσο με το δεύτερο ρέμα δημιούργησε τον φούρνο για την δημιουργία τούβλων απαραίτητα για το χτίσιμο των σπιτιών εκείνο το διάστημα που ήταν επακόλουθο λόγω ζημιών και από τα πολεμικά γεγονότα της εποχής.  Ο Μπάρμπα Ηλίας έβγαζε έτσι ένα μεροκάματο για λίγο διάστημα. Η κατάληξη του καμινιού ήταν ίδια με εκείνη του κοινοτικού νερόμυλου για άλλον λόγο όμως.  Ο Μπάρμπα Ηλίας έζησε και στο Καλοχώρι και στην Ανατολή που το πιο πιθανόν να απεβίωσε εκεί. -  Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Το σχολείο των Ελλήνων Χριστιανών επί τουρκοκρατίας ήταν μέσα στα πεύκα στο νοτιοανατολικό τμήμα του χώρου, εκτός οικοπέδου της εκκλησίας.  Εκεί λειτουργούσε μέχρι το 1912-13 περίπου που ήρθαν οι πρόσφυγες από Στρώμνιτσα και Μελένικο(αργότερα αυτό γκρεμίστηκε την δεκαετία του 30".  Μετά μεταφέρθηκε σε χώρο κάτω από την εκκλησία και δυτικά ήταν κοινοτικό κτίριο και το οικόπεδο που ήταν αρκετά μεγάλο μέχρι το σημερινό του Καπαλίδη Ιωάννη του γραμματέα.  Εκεί πήγαν και τα παιδιά των προσφύγων του Πόντου, μέχρι τότε το σχολείο ήταν κοινοτικό και λειτουργούσε με κοινοτικούς δασκάλους, μετά την έλευση των Ποντίων προσφύγων, διοριζόντουσαν δάσκαλοι από το κράτος.   Αυτό διατηρήθηκε μέχρι την ανέγερση του καινούργιου που υπάρχει και σήμερα και λειτούργησε εκεί το 1938. Το κτίριο όπως διαμορφώθηκε αργότερα σαν ισόγειο ενώ σαν σχολείο ήταν διώροφο λειτούργησε από το 1913 περίπου μέχρι το 1938 και λόγω πυρκαγιάς από Βουλγάρους στο καινούργιο από 1945 έω

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Το τρίτο ρέμα ήταν ένα σημείο αναφοράς γεγονότων και τοποθεσιών. Βρίσκετε μετά την τοποθεσία "Αεροδρόμιο" και αποτελούσε φυσικό σύνορο των γαιών του χωριού από τα διπλανά χωριά.  Το 1945 μία παρέα του χωριού μεταξύ άλλων η Δέσπω Χαλναρίδου, ο Γρηγοριάδης Παντελής πηγαίνοντας βόλτα σε διπλανό χωριό. Ακριβώς στην γέφυρα της φωτογραφίας  πάτησαν νάρκη από τις αμέτρητες τοποθετημένες εκείνη την εποχή με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία  ο Γρηγοριάδης Παντελής σε ηλικία 12 ετών, από τους υπόλοιπους της παρέας δεν υπήρξαν θύματα.  -  Παναγιώτης Παπαδόπουλος .   

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Καλδέρα ή Καλντέρα (Ισπανικά caldera: «καζάνι») ονομάζεται εδαφική κοιλότητα που σχηματίζεται όταν υποχωρεί το τμήμα ενός ηφαιστειακού κώνου ή όταν διαβρώνονται βαθμιαία τα εσωτερικά τοιχώματά του. Χαρακτηριστική καλδέρα στην Ελλάδα είναι αυτή της Σαντορίνης που σχηματίσθηκε περίπου το 1613 π.Χ. με την Μινωική έκρηξη. Το περίγραμμα της καλδέρας της Σαντορίνης σχηματιζεται από τα νησιά Σαντορίνη, Ασπρονήσι και Θηρασία. Ο καλντερόδρομος  στα Πλατανάκια, του συγγραφέα  Παναγιώτη Παπαδόπουλου. Ο καλντερόδρομος ξεκινάει από τα δυτικά του χωριού από το σπίτι του Βαρυτιμίδη Μιχάλη, ήταν ο  μοναδικός δρόμος  γιά τα διπλανά χωριά και γιά τις πόλεις του Κιλκίς και της Θεσσαλονικής οδικώς στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, περνάει από τα "λιβάδια", το πρωτο ρέμα, το παρεκκλήσι Αποκεφάλισης Τιμίου Προδρόμου, τη διακλάδωση γιά το τρίγωνο, το δεύτερο ρέμα και το αεροδρόμιο.  Ο δρόμος έγινε με καταναγκασμό από τους Γερμανούς (τους

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Το τζαμί στα Πλατανάκια το 1924 - 1928 Ο μιναρές από το τζάμι που ήταν στα Πλατανάκια, τον βρήκαν οι πρόσφυγες όταν ήρθαν και ήταν ακόμη οι Τούρκοι στο χωριό. Τον γκρέμισαν  μετά από λίγα χρόνια Φωτογραφία Αρχείο Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Ο νερόμυλος Πάντζου Ο Μωυσίδης Παναγιώτης  γεννήθηκε στον Πόντο ήρθε πρόσφυγας με την μητέρα του και εγκαταστάθηκε στο χωριό μας, η βασική ανάγκη των ανθρώπων που ήταν το ψωμί και ενώ υπήρχαν και άλλοι (11 σε αριθμό νερόμυλοι ήταν στο χωριό κατά καιρούς) δεν τον πτόησε να κάνει το εγχείρημα με την κατασκευή του δικού του νερόμυλου.  Έτσι ξεκίνησε την κατασκευή του περίπου το 1946 και τελείωσε το 1949, με  σχεδιασμό και κατασκευή του ίδιου.  Χρειάστηκε λίγη βοήθεια στη τοποθέτηση των μυλόπετρων και του τροχού( ο τροχός είναι κατασκευασμένος από σιδερένια βαρέλια κομμένα, χτυπημένα όλα στο χέρι).  Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον βοηθούσαν όταν το επέτρεπαν οι συνθήκες εθελοντικά κάποιοι χωριανοί.  Οι μυλόπετρες κατασκευάστηκαν στο Χαρωπό και αποτελούνταν από 4 κομμάτια που ενώνονταν με ένα στεφάνι.  Τις μετέφεραν με τρένο μέχρι την Ροδόπολη και από εκεί με καμήλες στα Πλατανάκια.  Η κατασκευή γενικά ειδικά των μηχανικών μερών δεν ξεφεύγει ούτε χιλιοσ

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο Τσιμεριτα Ο  Παναγιώτης Παπαδόπουλος έχει δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μουσείο, όπως μα ανέφερε ο ίδιος "σκαλίζοντας και  ανιχνεύοντας όλους τους χώρους μας βρήκε θησαυρούς στρατιωτικους, εργαλεία κτλ.  Τα οποία δεν μπορούν να προβληθούν στο μικρό χώρο αυτό και είναι σε κουτιά. Όπως στρατιωτικά είδη, ο πάγκος του τσαγγαρη του πατέρα μου κατασκευής δεκαετίας δεκαετία 40,η κάσα για δέσιμο καπνων, η Singer  της μάνας μου κτλ.". Το μουσείο του Παναγιώτη κρατάει ζωντανές τις μνήμες σχετικά με την ζωή των καθημερινών ανθρώπων του χθες, που πέραν από τους πόντιους μεγάλες μερίδες πληθυσμού καλούνταν να αλλάζει τόπο κατοικίας και να μεταναστέψει. Όλα τα εκθέματα είναι καταγεγραμμένα, φωνογραφημένα και κατατέθηκαν στην αρχαιολογία τα αντίγραφα για την νομιμοποίηση αυτών περί μη αρχαιολογική αξίας Μερικά από τα εκθέματα του μουσείου αυτά τα 2 έχουν έρθει από την Τσιμετα Πόντου τα έφεραν οι πρόγονοι του κατά την ανταλλαγή.