Πέτρος Ν. Παπαγεωργίου ήταν Έλληνας φιλόλογος και ιστορικός, βυζαντινολόγος, από τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1859 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και στη Γερμανία και αρχαιολογία στην Ιταλία. Δημοσίευσε τα λογοτεχνικά του έργα σε εφημερίδες και περιοδικά στην Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη και Βερολίνο. Το 1887 επισκέφθηκε τα μοναστήρια της Ροδόπης αναζητώντας λείψανα και κωδικοποιημένα χειρόγραφα. Οι έρευνές του δημοσιεύτηκαν το 1887 και το 1889. Υπήρξε διευθυντής της Ελληνικής Γυμνασίου Σερρών από το 1879 έως το 1891. Έγραψε για την ιστορία της Σερρών και των γύρω περιοχών, αλλά και για διάφορα άλλα σημαντικά θέματα. Μερικά σημαντικά έργα του: Παρατηρήσεις κριτικαί και παλαιογραφικαί εις Αριστοτέλους Αθηναίων πολιτείαν (1892) Θεσσαλονίκης ακπλ (1913) Περί αρχαίας εικόνος του μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου του πολιούχου Θεσσαλονίκης επί ελεφαντοστέου (1892) Δημώδη ελληνικά (1911) Beitrage zur Erklarung und Kritik des ...