ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

"Κόλιντι μέλιντι" η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου Βλάχων Σιδηροκάστρου

Αναμνηστική φωτογραφία σε εξωτερικό χώρο, η οποία απεικονίζει Γραμμουστιάνους στα χειμαδιά. Διακρίνονται οι κάλυβες όπου διέμεναν. ΑΖΑΣ ΔΕΜΙΡ-ΙΣΑΡΙΟΥ(ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ) πηγή photo: Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Είναι γνωστό[1] από την ιστοριογραφία περί Βλάχων πως μία σειρά από ιστορικά γεγονότα, στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα, στάθηκαν αφορμές και αιτίες για τη μαζική διασπορά βλάχικων πληθυσμών από τις ορεινές μητροπολιτικές περιοχές τους κατά μήκος της Πίνδου και των προεκτάσεών της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι Βλάχοι που, ακολουθώντας τα κύματα των εξόδων, αναζήτησαν ασφάλεια και τρόπους επιβίωσης πέρα από τον ποταμό Αξιό, το μέχρι τότε ανατολικό γεωγραφικό όριό τους, όπου δε συνάντησαν προηγούμενους τοπικούς βλάχικους πληθυσμούς. Αν και οι περιοχές των Σερρών δεν τούς ήταν απόλυτα άγνωστες καθώς είχαν, ήδη, προσελκύσει το ενδιαφέρον Βλάχων μεταφορέων, εμποροβιοτεχνών και επαγγελματιών. Είναι σαφές πως οι αφήξεις Βλάχων στην περιοχή διήρκησαν για 60 περίπου χρόνια και

Πομπή βλάχικου γάμου προς Σιδηρόκαστρο, με συνοδεία γκάιντας το 1925. Φωτογραφία https://www.vlahoi.net

Βλάχικος  γάμος του Γεωργίου Ν. Πουλιου στη Σέρρες, 1919. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Βλάχικος  γάμος του Γεωργίου Ν. Πουλιου στη Σέρρες, 1919.   ΠΡΟΣΩΠΑ :  Πίσω σειρά (από αριστερά) : Ιωάννης Πουλιος (Αντσας), Δημήτριος Φαρμάκης, Ιωάννης Φρεσσας, Γεώργιος Π. Πουλιος (Γκανας).          Εμπροσθια σειρά (από αριστερά) : Στέργιος Πουλιος (Τεας), Καθημενος (πατέρας του Γαμπρού) Νικόλαος Π. Πουλιος (Κόλα αλ Πουλιου η Κόλα αλ Νουτση), Αικατερίνη Πουλιου (Τινκα, μετέπειτα σύζυγος Θωμά Πατωνη), Γαμπρός Γεώργιος Πουλιος (Γιωργης), Νύφη Μαρία Δραγομινη από το Χιονοχωρι (Καρλικιοι).     ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ : Οι Γαμπρός, Αντσας, Τεας και Αικατερινη (κατά σειρά ηλικίας) παιδιά του Νικολάου. Ο Γκανας αδερφός του. Ο Δημήτριος ανεψιος του (γιος της αδερφής του Κυράτσας Π. Πουλιου-Φαρμάκη). Ο Γιάννης Φρεσσας ανεψιος της γυναίκας του Ευαγγελίας Μωραιτη-Πουλιου (γιος της αδερφής της).               ΦΟΡΕΣΙΕΣ : Θα επισημάνω τα πιο σημαντικά, φοβούμενος μη πλατυασω για συναισθηματικους λόγους, καθότι η φωτο είναι καθα

Πανοραμική άποψη της Γράμμουστας από Βόρεια Γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής Γράμμου Η τοποθεσία του οικισμού βρίσκεται σε ύψος 1450 μ. στην κοιλάδα που σχηματίζουν οι πηγές του Αλιάκμονα ανάμεσα στις αλπικές κορυφές. Απαρτίζεται από τα εξής βουνά από ανατολικά  προς δυτικά:  Λιβάδι,  Στριλιβάδι, Κοτρώνι ή Πέτρα, Φονικό, Μουτσέλι, Φρίνκα, Σακούλι Σακουλίκου, Φάγκο, Γκιζντόβα, Σκίρτσα, Ντάϊα, Ροφουϊλα, Φαρμάκι, Γκούβα, Περιφέρεια. Έχει έκταση 200 χιλιάδες στρέμματα. Υπάρχει μικρή δασική έκταση από δέντρα οξιάς μόνο στο βουνό Γκούβα. Όλα τα βουνά είναι κατάλληλα για βοσκή.  Το Κλίμα είναι Αλπικό ηπειρωτικό, κρύο τον χειμώνα με πολλά χιόνια και δροσερό το καλοκαίρι. Θερμοκρασίες από 24 έως 30 βαθμούς Κελσίου. Άνεμοι μέτριοι έως δυνατοί. Βροχές την άνοιξη και το φθινόπωρο, ξηρασία το καλοκαίρι. Χάρη στα πολλά χιόνια οι βοσκότοποι διατηρούν το χόρτο τους πράσινο καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Γι' αυτό και οι ασχολίες των κατοίκων ήταν η νομαδική κτηνοτροφία από μέσα Μαΐου έως

Πανοραμική άποψη της Γράμμουστας από Βόρεια Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι Οφείλω ευχαριστίες στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας μας και την οργανωτική επιτροπή για την ευγενική τους πρόσκληση, η οποία μου δίνει την ευκαιρία να αναπτύξω αυτή την εισήγηση.    Σίγουρα πολλοί από σας αγαπητοί φίλοι,  έλκουν την καταγωγή τους, από την Γράμμουστα, η από την ευρύτερη περιοχή του Γράμμου, αυτήν την Μητρόπολη του Βλαχόφωνου Ελληνισμού. Ας επιχειρήσουμε λοιπόν μαζί μία γνωριμία με τη Γράμμουστα, έχοντας σαν βοηθό τις δυνατότητες που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία. Ο Γράμμος είναι τόπος καταγωγής και κατοίκησης μιας σημαντικής μερίδας βλαχόφωνων Ελλήνων,  και είναι ως γνωστός μία από τις σημαντικότερες μητροπόλεις του βλαχόφωνου Ελληνισμού. Ο οικισμός της   Γράμμουστας  ήταν το κέντρο μιας αξιόλογης ομάδας βλάχικων οικισμών που φαίνεται ότι είναι η πηγή προέλευσης των σημερινών Γραμμουστιάνων. Όπως γράφει ο Αστέριος Κουκούδης στο βιβλίο του  «Οι Μητροπόλεις και η Διασπορά των