ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Γεώργιος Καραμανλής (1880 - 1932) ήταν Έλληνας μακεδονομάχος και δάσκαλος από την Πρώτη Σερρών. Τέκνα του ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο πρώην υπουργός, Αχιλλέας Καραμανλής. Εγγονοί του είναι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (του Αλεξάνδρου) και ο πρώην υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής. Ο Γεώργιος Καραμανλής γεννήθηκε το 1880 στο Κιούπκιοϊ Παγγαίου (νυν Πρώτη). Στην αρχή διετέλεσε δάσκαλος, ενώ αργότερα έγινε καπνέμπορος. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα συνέδραμε ενεργά τα ελληνικά αντάρτικά σώματα λειτουργώντας ως στρατολόγος νέων ανταρτών, διανομέας πολεμικού υλικού, συντονιστής των αγγελιοφόρων και των υπολοίπων βοηθητικών οργάνων κλπ. Για τη δράση του διώχτηκε αρχικά από τις οθωμανικές αρχές, οι οποίες τον καταδίκασαν σε θάνατο με την κατηγορία ότι ήταν ο κύριος οργανωτής και χρηματοδότης των Ελλήνων ανταρτών στην περιοχή του Παγγαίου, ενώ το 1916, μετά την κατάληψη της Ανα

Αθανάσιος Παπαφωτίου (1870-1948) / κατά Πέννας, Πέτρος

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο επίσκοπος Λιτζάς και Αγράφων Νεκτάριος αποτελεί την πιο σημαντική λόγια μορφή που ανέβηκε στο θρόνο της επισκοπής και η εκλογή του έγινε από την Πατριαρχική Σύνοδο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Όπως σημειώνει ο επίσκοπος Ναζιανζού Ιγνάτιος στα απομνημονεύματα του . ο Νεκτάριος «ως όντος ελλογίμου την Ελλήνων παίδευσιν και εν φιλοσοφία και εν μαθηματικοίς μεγάλην έχοντος πρακτικήν» υπήρξε φωτεινή μορφή για την ιστορία της επισκοπής. Ο Αραβαντινός356αναφέρεται σ΄ αυτόν σ΄ έναν ολιγάριθμο επισκοπικό κατάλογο του. Δημοσίευσε, μάλιστα, πέντε επιστολές της περιόδου 15/12/1759 – 15/12/1761 του επισκόπου οι τέσσερις προερχόμενες από το αρχείο του Νικολάου Καρατζά358 . Το σύνολο της αλληλογραφίας του Νεκταρίου με άλλους λόγιους και εκκλησιαστικούς παράγοντες της εποχής, όπως μας γνωρίζει ο Βασιλείου359 , υπήρχε σε πολυμιγή κώδικα που ονομαζόταν «Αποσημειωτάριο» και αφού περιήλθε στο Γιαννιώτικο Σιναϊτικό μετόχι της Αγίας Αικατεριν

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις ΄ Ο Χρήστος Σταματίου, γέννημα θρέμμα των Σερρών, πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή στην πόλη αυτή, όπου ανέπτυξε και την καριέρα του. Όταν ήταν μόλις 10 ετών, μπήκε στο Εθνικό Ορφανοτροφείο Αρρένων και ήδη από μικρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερο ταλέντο και αγάπη για τη μουσική. Με τη βοήθεια του Δήμου Σερρών, το 1929 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Το 1934, αποφοίτησε με άριστα, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές για τις μουσικές του δεξιότητες. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε ως καθηγητής στο Ωδείο Σερρών «Ορφεύς» μέχρι το 1940. Μετά το τέλος του πολέμου, ο Σταματίου ανέλαβε τη διεύθυνση χορωδιών σε πολλές πόλεις της Μακεδονίας. Το 1951, ανέλαβε την καθοδήγηση της μικτής χορωδίας του «Ορφέα» Σερρών, όπου παρέμεινε για 27 χρόνια. Υπό τη διεύθυνσή του, η χορωδία αυτή έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα, κερδίζοντας πολλά βραβεία και διακρίσεις. Από το 1981 μέχρι το 1990, διηύθυνε και τη Μικτή Χορωδία Σερρών. Ο Σταματίου ή

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Κωνσταντίνος Μπόνης (1905-1990) ήταν Έλληνας θεολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε το 1905 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στον Αστακό και τη Λευκάδα και το 1922 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά από δύο χρόνια, το 1924, μετεγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου από όπου αποφοίτησε το 1927. Λαμβάνοντας υποτροφία του Υπουργείου Παιδείας συνέχισε τις σπουδές του στη Βυζαντινολογία και την Εκκλησιαστική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια των Βρυξελλών, του Μονάχου και του Βερολίνου. Το 1937 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, ενώ το 1938 διδάκτωρ θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 23 Αυγούστου 1940, ο Κωνσταντίνος Μπόνης ανέλαβε τα καθήκοντά του ως ο νέος νομάρχης Σερρών σε μια περίοδο που η Ελλάδα βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή, Παρέμεινε στην θέση αυτή μέχρι την 21η Ιουνίου του 1941, ενώ παρέλαβε την θέση από τον Κ

  Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο το  1863,, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων και στις Σέρρες (1868- 1870), στην Ιερατική Σχολή του Τιμίου Προδρόμου (σχολάρχης έως το 1879)  Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού αλλά και συμπάσης της αγιορειτικής αδελφότητος», κατά τον Ιερομόναχο Χριστόφορο Δοχε

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Πορτραίτο της ζωγράφου Θάλειας Φλωρά-Καραβία Εκπαιδευτική λειτουργός από τις Σέρρες, με πολύπλευρη εθνική, εκπαιδευτική και κοινωνική δράση. Ο πατέρας της Μανώλης Τριανταφυλλίδης, γραμματέας της Ιεράς Μητρόπολης Σερρών, πέθανε το 1891 και ο αδελφός του Γιάννης ως νομάρχης Κοζάνης το 1914. Έβγαλε το Παρθεναγωγείο Σερρών με άριστα (1880). Συνέχισε τις σπουδές της στο Αρσάκειο Αθηνών, υπότροφος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας κατόπιν διαγωνισμού, και αποφοίτησε κερδίζοντας το Ράλλειο βραβείο (1885).  Αποφοιτώντας, το 1885, τιμήθηκε με το Ράλλειο βραβείο. Η διευθύντρια τού Σχολείου Γιοχάνα Κλέμπε τής είχε πει μετά την τελετή αποφοίτησης: «Μείνε πιστή στο έργο και ήρεμη, μετριόφρων, επιμελής, ευσεβής και πιστή στον Θεό. Ο Θεός θα είναι πάντα μαζί σου». Μελέτησε τα νεότερα εκπαιδευτικά συστήματα στη Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Δανία, Σουηδία και Ιταλία. Το 1886 διορίζεται υποδιευθύντρια του γυμνασιακού Παρθεναγωγείου Σερρών. Το 188

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Γεννήθηκε σ’ ένα χωριό κοντά στα Ιωάννινα. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και στη συνέχεια έγινε δεκτός με υποτροφία στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή της Αθήνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Ριζάρειο Σχολή γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, την οποία πρόωρα εγκατέλειψε για να αναλάβει τη θέση του δασκάλου των θρησκευτικών στη Γερμανική Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης, με πρόταση του διευθυντή της Ριζαρείου Σχολής.  Στη Σχολή αυτή είχε μια ευδόκιμη διδακτική δραστηριότητα και οι Γερμανοί προϊστάμενοί του τον έστειλαν στη Γερμανία για ανώτερες σπουδές, όπου παρακολούθησε μαθήματα Θεολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικών στα πανεπιστήμια του Μονάχου, του Βερολίνου και του Τίμπινγκεν. Πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν, επέστρεψε στην Ελλάδα και δέχθηκε την πρόταση να αναλάβει ,ως διευθυντής, την Ελληνική Σχολή της Θεσσαλονίκης, το 1869.  Δημήτριος Μαρούλης (1840-1892),

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Βασίλειος Ι. Καφταντζής ήταν μία σημαίνουσα προσωπικότητα με πολυδιάστατη προσφορά στον τομέα της μουσικής, της εκπαίδευσης και της ιατρικής. Διετέλεσε Δήμαρχος της Ηράκλειας (Τζουμαγιάς) Γεννημένος το 1872 στην Ηράκλεια Σερρών, έδρασε σε διάφορους τομείς κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το σπίτι του ήταν διπλα στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου κοντά στο σπίτι του Μακεδονομάχου Στέργιου Βλάχβεη.  Ως δάσκαλος μουσικής, δίδαξε σε χωριά των Σερρών και στην Κεντρική Ελληνική Σχολή της Αλιστράτης, όπου υπηρέτησε και ως διευθυντής του Οικοτροφείου. Η συμβολή του στη μουσική εκπαίδευση επεκτάθηκε και στην Αθήνα, όπου δίδαξε στο φημισμένο Λύκειο Μακρή. Ο Καφταντζής συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1910. Παράλληλα με την ιατρική του καριέρα, συνέβαλε σημαντικά και στη μουσική και την ποίηση. Εξέδωσε τη συλλογή ποιημάτων με τίτλο «Ποιητική Ηχώ» και μία συλλογή εκκλησιαστικών τραγου

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Ιωάννης Τσικόπουλος υπήρξε σημαντική προσωπικότητα στην εκπαιδευτική και κοινωνική ζωή των Σερρών κατά τον ύστερο 19ο και αρχές του 20ού αιώνα. Η μακρόχρονη εκπαιδευτική του σταδιοδρομία, η οποία διήρκεσε συνολικά 25 έτη από το 1878 έως το 1904, τον καθιέρωσε ως μία εξέχουσα φιγούρα της τοπικής κοινότητας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Τσικόπουλος ανέλαβε τον ρόλο του διευθυντή του ημιγυμνασίου Σερρών, όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πορείας των μαθητών του. Μετά τη θητεία του ως διευθυντής, ο Ιωάννης Τσικόπουλος ανέλαβε καθήκοντα καθηγητή των Ελληνικών στο Παρθεναγωγείο των Σερρών. Η διδασκαλία του συνέβαλε σημαντικά στη μόρφωση και την πνευματική ανάπτυξη των νεαρών κοριτσιών της περιοχής, προσφέροντας μια ισχυρή εκπαιδευτική βάση στις μαθήτριες του. Πέρα από τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα, ο Τσικόπουλος είχε ενεργό ρόλο και στα διοικητικά δρώμενα της τοπικής κοινωνίας. Συγκεκριμένα, αναμεί

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Πορτραίτο του Καθηγητή Καρόλου Αλεξανδρίδη Ο Κάρολος Αλεξανδρίδης (1885-1978), ιδρυτής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1942), υπήρξε πρώτος Καθηγητής Παθολογίας και πρώτος Κοσμήτορας της Σχολής. Πρωτοπόρος & διάσημος για την έρευνά του πάνω στις αιμοσφαιρινοπάθειες, τροπικές νόσους, τυφοειδούς πυρετού, χολέρας & πανώλους που ενδημούσαν στην Ελλάδα την περίοδο των βαλκανικών πολέμων και του Μεγάλου Πολέμου. Το 1914 ίδρυσε μαζί με άλλους γιατρούς της εποχής, το σωματείο «Ιατρικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης». Ιδρυτικό μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1924) και της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης (1928), πρώτος Πρόεδρός της και μετέπειτα συνεχώς πρόεδρος, από το 1952-1958. Αντεπιστέλλον μέλος της Ιατρικής Εταιρείας Βιέννης, Μονάχου, Βερολίνου, Δρέσδης, Αμβούργου, Στοκχόλμης, Παρισίων, Ρώμης, Λονδίνου, Καίμπριτζ, Οξφόρδης, Μαδρίτης, Νέας Υόρκης, Ουάσινγκτον, Νέο Δελχί, Ναϊρόμπι, τίτλους που απέκτησε λόγω