ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ένα πολύγλωσσο Οθωμανικό 🇹🇷 ημερολόγιο από το 1911 Οθωμανικό ημερολόγιο του 1911 στα Οθωμανικά Τουρκικά, Αραβικά, Ελληνικά, Αρμενικά, Εβραϊκά, Γαλλικά και Βουλγαρικά Πάνω αριστερά δείχνει την ημερομηνία Rumi στα οθωμανικά τουρκικά: έτος 1327, Nisan 7 Η Ιουλιανή ημερομηνία (7 Απριλίου) και ημέρα (Πέμπτη) εμφανίζεται παρακάτω στα Ελληνικά με το έτος 1911 Δίπλα είναι η Γρηγοριανή ημερομηνία (20 Απριλίου) και ημέρα στα γαλλικά Πάνω από αυτά τα δύο είναι ο αριθμός 30 (δύο φορές, ασαφής λότος ύπαρξης), ο μήνας Απρίλιος και ημέρα (Πέμπτη) στα βουλγαρικά Κάτω από το ελληνικό κείμενο βρίσκεται το αρμενικό. Πάνω δεξιά δείχνει την αραβική ημερομηνία 21 Rebiülahir 1329 Η εβραϊκή ημερομηνία 22 Nisan 5671 εμφανίζεται στον πάτο. Η Οθωμανική Τουρκική ήταν η επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. Ήταν μια Ογουζική Τουρκική γλώσσα, επηρεασμένη έντονα από την Περσική και την Αραβική γλώσσα. Οι Οθωμανοί είχαν σε χρήση γλώσσες: την Τουρκική, που τη μιλούσε η πλειοψηφία των κατοίκων της Μικράς Ασίας και των Μο

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 1912. Ξεκίνησε ο 1ος Βαλκανικός Πόλεμος. Η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με το παρακάτω άγγελμα του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ ... «Προς τον λαόν μου, Αι ιεραί υποχρεώσεις προς την φιλτάτην πατρίδα, προς τους υποδούλους αδελφούς μας και προς την ανθρωπότητα επιβάλλουσιν εις το Κράτος, μετά την αποτυχίαν των ειρηνικών προσπαθειών του προς επίτευξιν και εξασφάλισιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό των Τουρκικόν ζυγόν Χριστιανών, όπως δια των όπλων θέση τέρμα εις την δυστυχίαν ην ούτοι υφίστανται από τόσων αιώνων. Η Ελλάς πάνοπλος μετά των συμμάχων αυτής, εμπνεομένων υπό των αυτών συναισθημάτων και συνδεομένων δια κοινών υποχρεώσεων, αναλαμβάνει τον ιερόν αγώνα του δικαίου και της ελευθερίας των καταδυναστευομένων λαών της Ανατολής. Ο κατά ξηράν και θάλασσαν στρατός ημών, εν πλήρει συναισθήσει του καθήκοντος αυτού προς το Έθνος και την Χριστιανοσύνην, μνήμων των εθνικών αυτού παραδόσεων και υπερήφανος δια την ηθικήν αυτού υπεροχήν

Ο Δημήτριος Χρυσολωράς (τέλος 14ου – αρχές 15ου), σημειώνει ότι «το μύρο του Αγίου Δημητρίου δεν είναι νερό, διότι είναι παχύτερο από αυτό, ούτε ομοιάζει με τα υγρά που πηγάζουν από τη γη ή με παρασκευαζόμενα αρώματα, ούτε συγκρίνεται με αυτά. Είναι θαυμασιώτερο και από τα φυσικά και από τα παρασκευαζόμενα αρώματα». Ο Άγιος Δημήτριος (270 - 306) είναι Άγιος της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με τη σχετική αγιολογική παράδοση, ο Δημήτριος έζησε και μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη επί Διοκλητιανού. Καθώς οι απαρχές της λατρείας του Αγίου Δημητρίου δεν είναι γνωστές με βεβαιότητα, από τον 18ο αι. διατυπώθηκαν διάφορες θεωρίες για την προέλευσή της, επικρατέστερη των οποίων μεταξύ των μελετητών είναι ότι δεν υπήρξε Δημήτριος που μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αλλά η λατρεία του προέρχεται από το Σίρμιο της Παννονίας. Σημαντικό κέντρο της λατρείας του είναι η Θεσσαλονίκη, όπου τιμάται από την πρωτοχριστιανική περίοδο και έχει ανεγερθεί β