ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο επίσκοπος Λιτζάς και Αγράφων Νεκτάριος αποτελεί την πιο σημαντική λόγια μορφή που ανέβηκε στο θρόνο της επισκοπής και η εκλογή του έγινε από την Πατριαρχική Σύνοδο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Όπως σημειώνει ο επίσκοπος Ναζιανζού Ιγνάτιος στα απομνημονεύματα του . ο Νεκτάριος «ως όντος ελλογίμου την Ελλήνων παίδευσιν και εν φιλοσοφία και εν μαθηματικοίς μεγάλην έχοντος πρακτικήν» υπήρξε φωτεινή μορφή για την ιστορία της επισκοπής. Ο Αραβαντινός356αναφέρεται σ΄ αυτόν σ΄ έναν ολιγάριθμο επισκοπικό κατάλογο του. Δημοσίευσε, μάλιστα, πέντε επιστολές της περιόδου 15/12/1759 – 15/12/1761 του επισκόπου οι τέσσερις προερχόμενες από το αρχείο του Νικολάου Καρατζά358 . Το σύνολο της αλληλογραφίας του Νεκταρίου με άλλους λόγιους και εκκλησιαστικούς παράγοντες της εποχής, όπως μας γνωρίζει ο Βασιλείου359 , υπήρχε σε πολυμιγή κώδικα που ονομαζόταν «Αποσημειωτάριο» και αφού περιήλθε στο Γιαννιώτικο Σιναϊτικό μετόχι της Αγίας Αικατεριν

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Αλέξανδρος Δηλανάς γεννήθηκε στον Μαραθόκαμπο Σάμου το 1878. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1903. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1905.  Υπηρέτησε ως Διευθυντής της Ιερατικής Σχολής Πάτμου και ως Αρχιερατικός Επίτροπος Αδραμυττίου της Μητροπόλεως Εφέσου. Στις 18 Ιουλίου 1910 χειροτονήθηκε στο Κορδελλιό της Σμύρνης τιτουλάριος Επίσκοπος Μυρίνης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εφέσου.  Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Ιωακείμ, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Κρήνης Θεόκλητο και τον Επίσκοπο Ανέων Άνθιμο. Στις 21 Φεβρουαρίου 1917 εξελέγη Μητροπολίτης Ανέων και στις 19 Φεβρουαρίου 1922 Μητροπολίτης Περγάμου.  Στις 9 Οκτωβρίου 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Ζιχνών. Τον Απρίλιο του 1941, μετά την κατάληψη της Νέας Ζίχνης από τους Γερμανούς και την παράδοση της στους Βούλγαρους, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αθήνα. Τον Φεβρουάριο του 1943 εξελέγη Μητροπολίτης Βερροίας και Ναούσης.  Εκοιμήθη στη Βέρρο

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Αμβρόσιος Νικολαΐδης (Προύσα, 1881 - 1960) ήταν μητροπολίτης Φθιώτιδας, Μικρασιάτης στην καταγωγή, ενώ στον Μακεδονικό αγώνα ήταν "Δωρητής".. Γεννήθηκε το 1881 στην Προύσα της Μικράς Ασίας και καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης της Κωνσταντινούπολης, από την οποία εξήλθε ως αριστούχος. Το 1904 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1905 προήχθη σε αρχιδιάκονο του Κασσανδρίας Ιωάννου και από το 1906 μέχρι το 1911 διετέλεσε πρωτοσύγκελος του επισκόπου Βέροιας και στη συνέχεια Σερρών, Αποστόλου. Το 1911 χειροτονήθηκε επίσκοπος Χριστουπόλεως και το 1914 εξελέγη μητροπολίτης Ναυπακτίας και Ευρυτανίας, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1932, οπότε ανέλαβε μητροπολίτης Φθιώτιδας στη θέση του Ιωακείμ Αλεξόπουλου, ο οποίος μετετέθη στη μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού. Ο Αμβρόσιος είχε ευρεία μόρφωση, θεολογική, κλασική και εγκυκλοπαιδική. Μιλούσε επίσης γαλλικά, αγγλ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο κατά κόσμον Νικόλαος Τσαούσης γεννήθηκε στην Χόψα της Αργυρουπόλεως του Πόντου το 1890. Σε ηλικία 16 ετών εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Πρασάρεως. Στις 6 Μαΐου 1906 χειροτονήθηκε Διάκονος. Ως Διάκονος υπηρέτησε στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος. Το 1919 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Χάλκης, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Η ελληνική Εκκλησία από του 1821-1852". Παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη ως Ιεροκήρυκας και Καθηγητής. Το 1922 μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών ήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δράμα. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 1927 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Δράμας Λαυρέντιο. Υπηρέτησε στη Δράμα ως Καθηγητής των Θρησκευτικών στη Μέση Εκπαίδευση μέχρι το 1941. Στις 13 Μαρτίου 1941 με εντολή της Ιεράς Συνόδου μετέβη στην Ξάνθη. Οι Βουλγαρικές αρχές της Ξάνθης τον απέλασαν στη Θεσσαλονίκη λόγω της δράσης του υπέρ των Ελλήνων και κατά της Βουλγαρικής προπαγάνδας. Στη Θεσσαλονίκη υπηρέτησε ως Εφημέριο

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Στις αρχές της πεζογραφίας μας, όταν η λαϊκή χρονογραφία άνθιζε και η γλώσσα του νέου ελληνισμού άρχιζε να διαμορφώνεται μέσα από τις λαϊκές της ρίζες, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Συναδινός Σιδέρης ή Παπασυναδινός, που μας άφησε το « Χρονικό των Σερρών ». Έργο αντίστοιχης αξίας για την εποχή του δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά, το έργο παραμένει άγνωστο μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει αξιοποιηθεί στη λογοτεχνική μας ιστορία, και η μορφή αυτού του λαϊκού Σερραίου συγγραφέα, με τόση δύναμη και αξία, δεν είναι τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε. Το 1938, εκδόθηκε για πρώτη φορά σε τόμο το «Χρονικό των Σερρών» του Παπασυναδινού, αλλά η βαθύτερη αξία του δεν αναγνωρίστηκε. Λίγα χρόνια μετά, όταν συνέθετα την τρίτομη «Ανθολογία της Δημοτικής Πεζογραφίας», συμπεριέλαβα το έργο του Παπασυναδινού στην ελληνική λογοτεχνία και του έδωσα τιμητική θέση με τα σχόλια και τα ανθολογήματα που του αφιέρωσα. Το σχόλιο που έγραψα το 1947 για τον Παπασυναδινό το παραθέτω

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις ΄ Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Μελενίκου και Δεμίρ Ισσάρ κυρός Διονύσιος Γ΄ (1799-1881), ο κατά κόσμον Ιωάννης Ταπεινός γεννήθηκε στο Διπλοκιόνιο (Beşiktaş) του Βοσπόρου στις 6 Αυγούστου 1799. Γονείς του ήταν ο Ελευθέριος και η Μαρία. Ήταν ανιψιός του Μητροπολίτη Πισιδίας Διονυσίου (Ιανουάριος 1814-Ιούλιος 1814). Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία στην Ξηροκρήνη (Kuruçeşme) της Κωνσταντινουπόλεως.  Υπηρέτησε ως Γραμματέας του Μητροπολίτη Σηλυβρίας και κατόπιν Φιλιππουπόλεως παρά του Επισκόπου Παϊσίου Θετταλού (1816-1822).  Στις 25 Δεκεμβρίου 1824 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Χρύσανθο. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Ζαχαρία (1826-1834).   Το 1828, μαζί με τους Ζαχαρία Χαλκηδόνος, Ιωσήφ Νικαίας, Μελέτιο Ιωαννίνων και Μελέτιο Λαρίσης, καθώς και τον μεγάλο πρωτοσύγκελο, αναχώρησαν για την Πελοπόννησο ως απεσταλμένοι της Υψηλής Πύλης, με στόχο την ειρήνευση κατά τη διάρκεια της Ελληνικ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Μητροπολίτης Θεοδώρητος (Θεοδώρητος Βασματζίδης ή Βασματζής) (Σέρρες, Ιούνιος 1867 - 15 Αυγούστου 1907) ήταν Έλληνας επίσκοπος, ο οποίος διατέλεσε Μητροπολίτης Νευροκοπίου. Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κυρός Θεοδώρητος [το κοσμικό του όνομα ήταν Θεόδωρος Βασματζίδης ή Βασματζής], Έλληνας εθνικιστής, δημοδιδάσκαλος και καθηγητής Θεολόγος-απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, Μητροπολίτης Νευροκοπίου & Ραζλοκίου, Μακεδονομάχος με σημαντικό ρόλο στο διάστημα πριν αλλά και στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα αλλά και με συνολικά σημαντική εθνική δράση, διακεκριμένη πολιτική, πνευματική και θρησκευτική προσωπικότητα, γεννήθηκε περί τα τέλη Ιουνίου του έτους 1867 στις Σέρρες και εκοιμήθη στις 3/15 Αυγούστου 1907 στο Νευροκόπι Δράμας. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Νευροκόπι και αρχικά ενταφιάστηκε στον Νάρθηκα του Ναού. Βιογραφία Πατέρας του Θεόδωρου -που είχε δύο μεγαλύτερους αδε

  Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο το  1863,, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων και στις Σέρρες (1868- 1870), στην Ιερατική Σχολή του Τιμίου Προδρόμου (σχολάρχης έως το 1879)  Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού αλλά και συμπάσης της αγιορειτικής αδελφότητος», κατά τον Ιερομόναχο Χριστόφορο Δοχε

  Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νιγηρίας κύριος Νικόδημος. (γεν. 1975). Ο κατά κόσμον Δημήτριος Τότκας γεννήθηκε το 1975 στο Βερολίνο με καταγωγή από το Καπνόφυτο Σερρών (Βλάχικη καταγωγή). Αποφοίτησε από τη Σχολή Τέχνης Θεάτρου Βερολίνου.  Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 13 Νοεμβρίου 1999 εκάρη μοναχός.  Στις 14 Νοεμβρίου 1999 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη.  Ως Διάκονος υπηρέτησε στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.  Το 2004 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο.  Κατά τα έτη 2004-2005 διακόνησε ως Προϊστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Σιδηροκάστρου. Υπήρξε υπεύθυνος Νεότητος και συνεργάτης των κατασκηνώσεων της Ι. Μητροπόλεως.  Το 2005 μετετέθη στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού και ακολούθως απεσπάσθη στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, όπου και υπηρέτησε ως εφημέριος στις ενορίες

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, φωτισμένη μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγκάλιασε με αγάπη χιλιάδες φυλακισμένους. Το προσωπικό του σύνθημα ήταν: «Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο». Ο Γερβάσιος (κατά κόσμον Γεώργιος) Ραπτόπουλος γεννήθηκε το 1931 στον Αιμιλιανό Γρεβενών. Το 1950 πέρασε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Εγινε κληρικός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης. Υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Σιδηροκάστρου Σερρών, Θεσσαλονίκης, Σερρών & Νιγρίτης και Κασσανδρείας. Το 1966 ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Οσία Ξένη» και το 1978 συστάθηκε η «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων». Εχει επισκεφτεί όλες τις ελληνικές φυλακές και τα σωφρονιστικά καταστήματα στην Αλβανία, στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ, στην Κύπρο, στη Μαδαγασκάρη, στη Ρουμανία, στη Ρωσία, στην Αυστραλία κ.α. Το ιστορικό της Διακονίας στις φυλακές Ο Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος, όταν υπηρετούσε