ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 18/10/1900, Σελίδα: 4 Στις 17 Οκτωβρίου 1900, συμμορίες Βουλγάρων κατέλαβαν περάσματα έξω από το Μελένικο και το Δεμίρ Ισσάρ. Η εφημερίδα Εμπρός έγραψε : Οι άθλοι των Βουλγάρων ληστών στη Μακεδονία - Πώς εκβιάζουν τους Έλληνες (Ειδική τηλεγράφημα του «Εμπρός») Θεσσαλονίκη (άμμεσα), 17 Οκτωβρίου. Συμμορίες Βουλγάρων χωρικών, εκμεταλλευόμενες την απουσία του Μητροπολίτη, κατέλαβαν μερικά από τα περάσματα έξω από το Μελένικο και το Δεμίρ Ισάρ. Κάθε Έλληνας που περνά από εκεί, συλλαμβάνεται, ληστεύεται και βασανίζεται απάνθρωπα, ώστε να αποκηρύξει την ορθοδοξία, αλλιώς δολοφονείται. Μέχρι στιγμής, τα θύματα αυτών των συμμοριών δεν είναι γνωστά. Πολλοί που έφυγαν από τα χωριά δεν έχουν ακόμα επιστρέψει. Ο αρχηγός των δολοφόνων και ληστών, ο γιατρός στο Δεμίρ Ισάρ με το όνομα Αριστοτέλης, είναι γνωστός στις τουρκικές αρχές, οι οποίες παραμένουν αδρανείς. Ειδική ανταπόκριση της «Πανθεσσαλικής» αναφέρει και άλλα τρομερά περιστατικά. Στο χωριό Λέσβοκο, 8 ώρες μακριά από

Αναμνηστική φωτογραφία σε εξωτερικό χώρο, η οποία απεικονίζει Γραμμουστιάνους στα χειμαδιά. Διακρίνονται οι κάλυβες όπου διέμεναν. ΑΖΑΣ ΔΕΜΙΡ-ΙΣΑΡΙΟΥ(ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ) πηγή photo: Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Είναι γνωστό[1] από την ιστοριογραφία περί Βλάχων πως μία σειρά από ιστορικά γεγονότα, στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα, στάθηκαν αφορμές και αιτίες για τη μαζική διασπορά βλάχικων πληθυσμών από τις ορεινές μητροπολιτικές περιοχές τους κατά μήκος της Πίνδου και των προεκτάσεών της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι Βλάχοι που, ακολουθώντας τα κύματα των εξόδων, αναζήτησαν ασφάλεια και τρόπους επιβίωσης πέρα από τον ποταμό Αξιό, το μέχρι τότε ανατολικό γεωγραφικό όριό τους, όπου δε συνάντησαν προηγούμενους τοπικούς βλάχικους πληθυσμούς. Αν και οι περιοχές των Σερρών δεν τούς ήταν απόλυτα άγνωστες καθώς είχαν, ήδη, προσελκύσει το ενδιαφέρον Βλάχων μεταφορέων, εμποροβιοτεχνών και επαγγελματιών. Είναι σαφές πως οι αφήξεις Βλάχων στην περιοχή διήρκησαν για 60 περίπου χρόνια και