ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Γεώργιος Καραμανλής (1880 - 1932) ήταν Έλληνας μακεδονομάχος και δάσκαλος από την Πρώτη Σερρών. Τέκνα του ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο πρώην υπουργός, Αχιλλέας Καραμανλής. Εγγονοί του είναι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (του Αλεξάνδρου) και ο πρώην υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής. Ο Γεώργιος Καραμανλής γεννήθηκε το 1880 στο Κιούπκιοϊ Παγγαίου (νυν Πρώτη). Στην αρχή διετέλεσε δάσκαλος, ενώ αργότερα έγινε καπνέμπορος. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα συνέδραμε ενεργά τα ελληνικά αντάρτικά σώματα λειτουργώντας ως στρατολόγος νέων ανταρτών, διανομέας πολεμικού υλικού, συντονιστής των αγγελιοφόρων και των υπολοίπων βοηθητικών οργάνων κλπ. Για τη δράση του διώχτηκε αρχικά από τις οθωμανικές αρχές, οι οποίες τον καταδίκασαν σε θάνατο με την κατηγορία ότι ήταν ο κύριος οργανωτής και χρηματοδότης των Ελλήνων ανταρτών στην περιοχή του Παγγαίου, ενώ το 1916, μετά την κατάληψη της Ανα

  Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Στην εικόνα διακρίνεται η ομάδα του ΠΑΟΚ, όπως παρατάχτηκε στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής (10/7/1932) εκτός έδρας. Όρθιοι (από αριστερά): Χαλκιάς, Καβουρματζής, Παπαϊορδανίδης, Αθανασιάδης, Κωνσταντινίδης, Καμπούρογλου, Λαζάρου, Ιωαννίδης, Αρμάσης (προπονητής), Βεντουρέλης (βοηθός) και Πυλόρωφ. Καθιστοί (από αριστερά): Πανίδης, Παπαδόπουλος, Σωτηριάδης, Βασιλειάδης, Πάγκαλος   Ο Λεωνίδας Πυλόρωφ (Τιφλίδα, 1915 – Σέρρες, 24 Ιανουαρίου 1978) ήταν δασολόγος και Νομάρχης Σερρών μέχρι το θάνατό του. Γεννήθηκε στη Γεωργία της τότε Σοβιετικής Ένωσης και σπούδασε δασολογία στο ΑΠΘ. Στα νεανικά του χρόνια ήταν ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Εργάστηκε ως δασάρχης στη Βέροια. Διορίστηκε Νομάρχης Πέλλας (1955) και μετά το 1974 Νομάρχης Σερρών. Μεταξύ άλλων ήταν πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης.  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 26/1/1978, Σελίδα: 3 Πέθανε τον Ιανουάριο του 1978 και ενώ ήταν εν ενεργεία Νομάρχης, από πνευμονικό οίδημα που υπέστη εν

Αθανάσιος Παπαφωτίου (1870-1948) / κατά Πέννας, Πέτρος

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο επίσκοπος Λιτζάς και Αγράφων Νεκτάριος αποτελεί την πιο σημαντική λόγια μορφή που ανέβηκε στο θρόνο της επισκοπής και η εκλογή του έγινε από την Πατριαρχική Σύνοδο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Όπως σημειώνει ο επίσκοπος Ναζιανζού Ιγνάτιος στα απομνημονεύματα του . ο Νεκτάριος «ως όντος ελλογίμου την Ελλήνων παίδευσιν και εν φιλοσοφία και εν μαθηματικοίς μεγάλην έχοντος πρακτικήν» υπήρξε φωτεινή μορφή για την ιστορία της επισκοπής. Ο Αραβαντινός356αναφέρεται σ΄ αυτόν σ΄ έναν ολιγάριθμο επισκοπικό κατάλογο του. Δημοσίευσε, μάλιστα, πέντε επιστολές της περιόδου 15/12/1759 – 15/12/1761 του επισκόπου οι τέσσερις προερχόμενες από το αρχείο του Νικολάου Καρατζά358 . Το σύνολο της αλληλογραφίας του Νεκταρίου με άλλους λόγιους και εκκλησιαστικούς παράγοντες της εποχής, όπως μας γνωρίζει ο Βασιλείου359 , υπήρχε σε πολυμιγή κώδικα που ονομαζόταν «Αποσημειωτάριο» και αφού περιήλθε στο Γιαννιώτικο Σιναϊτικό μετόχι της Αγίας Αικατεριν

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Αλέξανδρος Δηλανάς γεννήθηκε στον Μαραθόκαμπο Σάμου το 1878. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1903. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1905.  Υπηρέτησε ως Διευθυντής της Ιερατικής Σχολής Πάτμου και ως Αρχιερατικός Επίτροπος Αδραμυττίου της Μητροπόλεως Εφέσου. Στις 18 Ιουλίου 1910 χειροτονήθηκε στο Κορδελλιό της Σμύρνης τιτουλάριος Επίσκοπος Μυρίνης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εφέσου.  Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Ιωακείμ, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Κρήνης Θεόκλητο και τον Επίσκοπο Ανέων Άνθιμο. Στις 21 Φεβρουαρίου 1917 εξελέγη Μητροπολίτης Ανέων και στις 19 Φεβρουαρίου 1922 Μητροπολίτης Περγάμου.  Στις 9 Οκτωβρίου 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Ζιχνών. Τον Απρίλιο του 1941, μετά την κατάληψη της Νέας Ζίχνης από τους Γερμανούς και την παράδοση της στους Βούλγαρους, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αθήνα. Τον Φεβρουάριο του 1943 εξελέγη Μητροπολίτης Βερροίας και Ναούσης.  Εκοιμήθη στη Βέρρο

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο κατά κόσμον Νικόλαος Τσαούσης γεννήθηκε στην Χόψα της Αργυρουπόλεως του Πόντου το 1890. Σε ηλικία 16 ετών εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Πρασάρεως. Στις 6 Μαΐου 1906 χειροτονήθηκε Διάκονος. Ως Διάκονος υπηρέτησε στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος. Το 1919 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Χάλκης, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Η ελληνική Εκκλησία από του 1821-1852". Παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη ως Ιεροκήρυκας και Καθηγητής. Το 1922 μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών ήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δράμα. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 1927 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Δράμας Λαυρέντιο. Υπηρέτησε στη Δράμα ως Καθηγητής των Θρησκευτικών στη Μέση Εκπαίδευση μέχρι το 1941. Στις 13 Μαρτίου 1941 με εντολή της Ιεράς Συνόδου μετέβη στην Ξάνθη. Οι Βουλγαρικές αρχές της Ξάνθης τον απέλασαν στη Θεσσαλονίκη λόγω της δράσης του υπέρ των Ελλήνων και κατά της Βουλγαρικής προπαγάνδας. Στη Θεσσαλονίκη υπηρέτησε ως Εφημέριο

  Η Έφη Χατζηδημητρίου ήταν μια σημαντική μουσική προσωπικότητα, πιανίστα και Διδάκτωρ Εθνομουσικολογίας. Διετέλεσε καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1988, διδάσκοντας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) και στις Σέρρες. Υπήρξε πρωτοπόρος στη μουσική εκπαίδευση, με ατομικά ρεσιτάλ πιάνου σε σημαντικές πόλεις όπως η Αθήνα και ο Καναδάς, ενώ συμμετείχε σε πολλές συναυλίες με άλλους καλλιτέχνες. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της αποκτώντας πτυχία Αρμονίας, Ενοργάνωσης, Αντίστιξης, Φούγκας και σολίστ πιάνου με άριστα. Σπούδασε στη Μουσική Ακαδημία της Σόφιας, όπου παρουσίασε ρεσιτάλ σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Καναδά. Η μουσική της καριέρα εξελίχθηκε παράλληλα με τη διδασκαλία πιανού σε παιδιά και ενήλικες στις Σέρρες και σε φοιτητές στις Θεσσαλονίκη και Σέρρες. Η Έφη Χατζηδημητρίου είχε βαθιά αγάπη για τη λόγια μουσική και την υπηρέτησε με εμφανή δυτικό προσανατολισμό. Δημιούργησε οικογένεια και απέκτησε δύο παιδιά, ενώ συνέχισε να διδάσκει με

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Στις αρχές της πεζογραφίας μας, όταν η λαϊκή χρονογραφία άνθιζε και η γλώσσα του νέου ελληνισμού άρχιζε να διαμορφώνεται μέσα από τις λαϊκές της ρίζες, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Συναδινός Σιδέρης ή Παπασυναδινός, που μας άφησε το « Χρονικό των Σερρών ». Έργο αντίστοιχης αξίας για την εποχή του δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά, το έργο παραμένει άγνωστο μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει αξιοποιηθεί στη λογοτεχνική μας ιστορία, και η μορφή αυτού του λαϊκού Σερραίου συγγραφέα, με τόση δύναμη και αξία, δεν είναι τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε. Το 1938, εκδόθηκε για πρώτη φορά σε τόμο το «Χρονικό των Σερρών» του Παπασυναδινού, αλλά η βαθύτερη αξία του δεν αναγνωρίστηκε. Λίγα χρόνια μετά, όταν συνέθετα την τρίτομη «Ανθολογία της Δημοτικής Πεζογραφίας», συμπεριέλαβα το έργο του Παπασυναδινού στην ελληνική λογοτεχνία και του έδωσα τιμητική θέση με τα σχόλια και τα ανθολογήματα που του αφιέρωσα. Το σχόλιο που έγραψα το 1947 για τον Παπασυναδινό το παραθέτω

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις ΄ Ο Φίλιππος Φυλακτός υπηρέτησε ως γιατρός στα χωριά Ευκαρπίας και Κερδυλίων πριν και κατά τη διάρκεια της κατοχής.. Ο Φίλιππος Φυλακτός γεννήθηκε στον Βελβεντό Κοζάνης το 1910. Σπούδασε ιατρική  στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αποφοίτησε το 1934. Πολέμησε στην Αλβανία ως ανθυπίατρος στη πρώτη γραμμή. Κατά τη διάρκεια της κατοχής υπήρξε γιατρός των χωριών Ευκαρπίας και Κερδυλίων. Παντρεύτηκε με την Ευαγγελία Φυλακτού - Φωτογράφου, η οποία καταγόταν από την Ηράκλεια Σερρών Εντάχθηκε αμέσως στην αντίσταση, αρχικά με την ομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» και αργότερα ως γιατρός του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στη περιοχή των Σερρών. Λίγο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και για δύο χρόνια έμεινε στο Μπούλκες.  Το 1947 οργάνωσε το πρώτο νοσοκομείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) σε γιουγκοσλαβικό έδαφος ενώ στις αρχές του 1949 ανέλαβε τη διεύθυνση του Γενικού Νοσοκομείου του ΔΣΕ στο Βίτσι.  Μετά την αποχώρηση του ΔΣΕ διέμεινε μαζί με τη σύζυγό

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις ΄ Τσαμαδός Μιχαήλ (101955).Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Α΄ Τάξεως. Διετέλεσε Πρόξενος Σερρών από το 1905 μέχρι τον Οκτώβριο του 1906. Εργάστηκε ως Διπλωμάτης.  Παρέλαβε την θέση του από τον Αθανάσιο Στουρνάρα και την παρέδωσε στον Αντώνιο Σαχτούρη.

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις ΄ Ο Ευάγγελος Γ. Στράτης γεννημένος στις 2 Σεπτεμβρίου 1867 στο Ροδολίβος, ένα χωριό στους πρόποδες του Παγγαίου Όρους, ο Στράτης ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς δασκάλους και λόγιους της εποχής του. Η οικογένεια του Στράτη είχε μακρά παράδοση αγώνων και προσφοράς στον τόπο. Ο προπάππος του ήταν πρωτοπαλίκαρο του Αλή Πασά, ενώ ο παππούς του και ο πατέρας του εγκαταστάθηκαν στο Ροδολίβος το 1855, όπου ο πατέρας του νυμφεύτηκε την Ελισάβετ Καϊκτσή Παπαβασιλείου και απέκτησε έξι παιδιά. Ο Ευάγγελος ήταν ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας. Ο Ευάγγελος Στράτης παρακολούθησε τα πρώτα μαθήματα στη γενέτειρά του και σε ηλικία 14 ετών πήγε στις Σέρρες για να φοιτήσει στο τοπικό Γυμνάσιο. Αργότερα, εργάστηκε ως δάσκαλος και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Σορβόννη στο Παρίσι. Μετά από μια περίοδο εργασίας στο εξωτερικό, επέστρεψε στις Σέρρες και διορίστηκε διευθυντής του Ημιγυμνασ