Ο Ανδρέας Ιδρωμένος (1764–1843) ήταν Έλληνας λόγιος, ιερέας και δάσκαλος Γεννήθηκε στην Πάργα το 1764. Υπήργε λόγιος ιερέας, δάσκαλος και ιστορικός συγγραφέας. Μαθήτευσε κοντά στον ιερομόναχο Ακάκιο Δεσύλλα και το 1791 χειροτονήθηκε ιερέας. Ηταν υποστηρικτής του Ρήγα και ενδυνάμωνε με τους λόγους του αγωνιζόμενους Σουλιώτες. Ο Αλής Πασάς των Ιωαννίνων είχε ενοχληθεί απο την δράση του και προσπάθησε να τον πείσει να έρθει ως δασκάλος στα Γιάννενα με απώτερο σκοπό να τον δολοφονήσει. Το 1804 αποδεχόμενος την πρόσκληση του Καποδίστρια έρχεται στην Κέρκυρα.   Ο Καποδίστριας, σε επιστολή του προς τη Γερουσία σχετικά με το θέμα, αναφέρει τα εξής: «Παρακάλεσα τον εξαίρετο δάσκαλο, δόκτορα Ανδρέα Ιδρωμένο, να δεχτεί αυτόν κοντά του για εκπαίδευση. Για την τροφή του διέθετα επτά τάληρα τον μήνα, έχοντας από εκείνη τη στιγμή αποφασίσει να επιβαρυνθώ με αυτή τη μηνιαία δαπάνη…». Με ομιλία του Ανδρέα Ιδρωμένου επισφραγίστηκε η έναρξη των μαθημάτων της σχολής στις 8 Νοεμβρίου 1805. Μέχρι το 182...

Ο Ρήγας Γκόλφης (Δημήτρης Δημητριάδης) υπήρξε από τους πιο μαχητικούς δημοτικιστές της εποχής του χωρίς να μετατρέψει όμως ποτέ την ποίηση του σε πολιτική συνθηματολογία. Ο Ρήγας Γκόλφης (21 Ιανουαρίου 1886 - 1 Ιανουαρίου 1958) ήταν Έλληνας ποιητής, κριτικός και συνεργάτης του περιοδικού Ο Νουμάς και υπήρξε από τους πιο μαχητικούς δημοτικιστές της εποχής του χωρίς να μετατρέψει όμως ποτέ την ποίησή του σε πολιτική συνθηματολογία. Βιογραφικό Ο Δημήτρης Δημητριάδης, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Ρήγα Γκόλφη, γεννήθηκε το 1886 στο Μεσολόγγι ο δε πατέρας του καταγόταν από το Καρπενήσι. Ο Γκόλφης αφού σπούδασε νομικά στην Αθήνα έγινε συμβολαιογράφος όπως και ο πατέρας του. Το 1908 δημοσίευσε στον Νουμά το μονόπρακτο δράμα Ο Γήταυρος το οποίο είχε έντονο κοινωνικό χαρακτήρα και εντάσσεται στην κοινωνική θεατρική ηθογραφία. Ασχολήθηκε όμως κυρίως με την ποίηση και εξέδωσε τις παρακάτω ποιητικές συλλογές: Τραγούδια του Απρίλη (1909) Ύμνοι (1921) Στο γύρισμα της ρίμας (1924) Λυρικά χρώματα ...

Ο Νικόλαος Αναστασίου Παπαναστασόπουλος γ εννήθηκε  το 1874 (;)  στην Αθήνα και σπούδασε μουσική στην Ιταλία και τη Γαλλία. Στις Σέρρες εγκαταστάθηκε το 1905, όπου δ ίδαξε ως καθηγητής μουσικής στο Παρθεναγωγείο Σερρών «Γρηγοριάδα». Διηύθυνε τη Μαντολινάτα του «Ομίλου Ερασιτεχνών η ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ» η οποία πήρε μέρος το 1906 στην αίθουσα της «Γρηγοριάδας» σε καλλιτεχνική εσπερίδα.  Το 1912(;) εγκαταστάθηκε στην Καβάλα απ' όπου γύρισε το 1916.  Το επόμενο έτος απήχθηκε όμηρος στη Βουλγαρία.  Η μουσικοδιδακτική και καλλιτεχνική δραστηριότητά του έχει συχνά επαινεθεί από τον τύπο της εποχής. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη, μετά την επιστροφή του από τη βουλγαρική ομηρία.

Ο Ματσούκας γεννήθηκε στην Υπάτη το 1873 και μετακόμισε στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 μετά τον οποίον αποφάσισε να ασχοληθεί με την πατριωτική ποίηση και τη διενέργεια εράνων για εθνικούς σκοπούς. Περιόδευε συνέχεια, έγραφε και απάγγειλε πατριωτικά ποιήματα, ενώ με τους εράνους που διοργάνωσε αγοράστηκε το αντιτορπιλικό Νέα Γενεά. Αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων του ήταν να του δοθούν προσωνύμια όπως «εθνικός ποιητής» ή «εθναπόστολος». Πέθανε στην Αθήνα το 1928. Στην κηδεία του εκφώνησε επικήδειο λόγο ο Κωστής Παλαμάς, ενώ παρέστη και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος. Σήμερα υπάρχει ανδριάντας του στην Υπάτη και στην ομώνυμη πλατεία της Λαμίας. Ενδεικτική εργογραφία Γλυκοχαράματα, Αθήνα, 1899. Πατριωτικά τραγούδια, Αθήνα, 1901.

Ο Ιωάννης Τσιγάντες-Σβορώνος πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία, πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ελληνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΕΣΟ) και ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση κατά την διάρκεια της Κατοχής, ως στέλεχος της οργάνωσης «Μίδας 614». Έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν Ιταλοί καραμπινιέροι ανακάλυψαν το κρησφύγετό του και του επιτέθηκαν. Μετά θάνατον του αποδόθηκε τιμητικά ο βαθμός του Αντισυνταγματάρχη, ως πεσώντος στο πεδίο της μάχης.  Ο Ιιάννης Σβορώνος-Τσιγάντες Έλληνας ανώτερος αξιωματικός του στρατού Ξηράς με το βαθμό του Ταγματάρχου, απότακτος για το αποτυχημένο Βενιζελικό στρατιωτικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935, αρχηγός της αντιστασιακής οργανώσεως «Μίδας 614», γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1897 στην παραδουνάβια πόλη Τούλτσα [σημερινή Τουλτσέα, κοντά στην Βράιλα] της Ρουμανίας και σκοτώθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1943 από τα Ιταλικά στρατεύματα κατοχής στο κρησφύγετο του επί της οδού Πατησίων 86 στην Αθήνα. Τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών με φροντίδα...

Πτολεμαίος ΙΓ΄ Θεός Φιλοπάτωρ, πορτρέτο. Αναστηλώθηκε από τον Bartolomeo Cavaceppi (1715-1799). 130-140 Κ.Χ. Ο Πτολεμαίος ΙΓ' Θεός Φιλοπάτωρ  (τέλη Ιουλίου 62 π.Χ. με τέλη Ιουλίου 61 π.χ. – 13 Ιανουαρίου 47 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου και ένα από τα τελευταία μέλη της Δυναστείας των Πτολεμαίων. Ήταν γιος του βασιλιά Πτολεμαίου ΙΒ' Αυλητή και άγνωστης μητέρας, κατά μια εκδοχή της Κλεοπάτρας Ε' Τρύφαινας. Συμβασίλεψε με τη μεγαλύτερη αδελφή του, Κλεοπάτρα Ζ' κατά την περίοδο 51 – 47 π.Χ.. Μετά το θάνατο του Πτολεμαίου ΙΒ' το 51 π.Χ., ξεκίνησε η βασιλεία της μεγαλύτερης εν ζωή θυγατέρας του, της Κλεοπάτρας Ζ', με την οποία έμελε να λάβει τέλος η Δυναστεία των Πτολεμαίων, μετά από τρεις αιώνες κυριαρχίας στη γη της Αιγύπτου. Όταν η Κλεοπάτρα ανέβηκε στο θρόνο, το βασίλειό της ήδη έμοιαζε να έχει φτάσει στη δύση του: οι σημαντικότερες επαρχίες του, η Κοίλη Συρία, η Κυρήνη, η Κύπρος, ήδη είχαν χαθεί. Η δημοτικότητα του βασιλικού οίκου επίσης ποτέ δεν είχε υπάρξει...